“ออกไปกับพี่เขาเสียหน่อยเถอะหนูนิ่ม พี่เขาก็มิได้รังเกียจรังงอนอะไรกับเราเลย ขนาดรู้ว่านิ่มท้องอ่อนๆ พี่เขาก็ยังเดินหน้าไม่ได้วิ่งหนีเราไปไหน น่าเห็นใจเขาอยู่นะ ดูสิ...ทั้งหน้าตา ฐานะ ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าบ้านเราสักเท่าไหร่ พี่เขาจะหาผู้หญิงดีแสนดีกว่าเราเป็นร้อยเท่าพันเท่าที่ไหนก็ได้ แต่เขาก็ยังเลือกลูกสาวของน้า ถ้าน้าไม่เห็นใจพี่เขาก็ไม่รู้จะไปเห็นใจใครได้อีก...”
ถ้อยน้ำคำแสนอบอุ่นใจ เอ่ยคะยั้นคะยอให้นาทยสุรีได้ออกไปเปิดหูเปิดตายังนอกบ้านเสียบ้าง ไม่ใช่วันๆเอาแต่ขลุกตัวอยู่แต่กับสวนผักสวนดอกไม้ ไม่ยอมออกไปหาความบันเทิงเริงใจนอกบ้านเพื่อคลายเครียดเสียบ้างเลย อีกทั้งชายหนุ่มที่ตามเทียวไล้เทียวขื่อลูกสาวเลี้ยงของตนอยู่ในขณะนี้ ก็เป็นบุรุษหนุ่มรูปงามผู้มีนิสัยใจคอเป็นผู้หลักผู้ใหญ่อยู่มากพอสมควร อีกทั้งเจ้าสัวนาทและตัวนางเอง ต่างก็เห็นดีเห็นงาม หากนาทยสุรีจะลงเอยกับชายหนุ่มผู้นี้ได้ ท่านทั้งส
