“พี่ตฤณ เซียขอลาพักร้อนได้ไหมคะ”
“จะพักกี่วัน”
“สักอาทิตย์ค่ะ ได้ไหม?”
“ไปเสม็ดไหม ทริปที่พี่บอก เผื่อไปทะเลแล้วมันช่วยฮีลใจ”
“พูดเหมือนเซียอกหักอย่างนั้นแหละ” ร่างเล็กเอ่ยพร้อมกับยิ้มแห้งๆ
“แล้วมันใช่ไหมล่ะ มีอะไรอยากระบายไหม” กฤษตฤณเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วงเป็นใย เธอเหมือนน้องสาวแท้ๆ ของเขาเลย เพราะตั้งแต่เขาย้ายไปอยู่ที่อเมริกาหลังจากที่พ่อแม่เสีย เขาก็โตมากับเธอเนี้ยแหละ เธอเป็นเสมือนน้องสาวแท้ๆ ของเขาเลย และเขาก็รักและเอ็นดูเธอมากๆ
“ไม่เชิง แต่ไม่ต้องห่วงค่ะ เซียไม่ทำพี่ตฤณเสียงานแน่นอน แต่ขอไปพักสักอาทิตย์นะคะ”
“อาทิตย์หน้าได้ไหม อาทิตย์นี้เคลียร์งานให้เสร็จก่อน ช่วยกันก่อน”
“ได้ค่ะ แค่พี่ตฤณยอมให้พักก็โอเคแล้ว”
“รู้ตัวไหมว่าตัวเองไม่ร่าเริงเหมือนเดิม” รู้สิ ตัวเธอเองทำไมเธอจะไม่รู้ แต่เธอจัดการอารมณ์ตัวเองได้ แค่นี้สบายอยู่แล้ว
“แหมสังเกตสุดๆ นี่ถ้าไม่มีแฟนนี่จีบแล้วนะ”
