หลังจากที่ไซมอนพูดจบเราก็มองเขาอย่างสงสัย...
“บอกมาเร็ว” แถมยังเร่งกันอีก
“ฉันสงสัย..” เรามองหน้าของไซมอนเพราะมีคำถาม
“อะไร!?” ทำไมต้องกระชากเสียงด้วยเนี่ย
“ลบอะไรอะทำไมต้องลบและต้องลบยังไงมันคืออะไรอะ?” เราถามยืดยาวเมื่อไซมอนเปิดโอกาสให้เราถาม
“เฮ้ออ” แปะ! เขาถอนหายใจก่อนจะเอามือตีหน้าผากตัวเองเสียงดัง
“ทำไมต้องทำหน้าหนักใจขนาดนั้นด้วยละ?”
“ก็ฉันไม่คิดว่าเธอจะ...ไร้เดียงสาขนาดนี้”
“ไร้เดียงสา?” เอียงคอเราไร้เดียงสายังไงเราแค่ถามในสิ่งที่ไม่รู้เท่านั้นเองนะ
“คืองี้ฉันจะอธิบายให้ฟังครั้งเดียว”
“หงึก ๆ” เรารีบพยักหน้าแบบว่ารอฟังอย่างตั้งใจ
“เวลามีใครที่ไม่ชอบมาโดนตัวเราเช่นไอ้ออกัสมันมาจับตัวเธอแต่เธอไม่ชอบมัน..รู้สึกขยะแขยง และรังเกียจใช่ไหม?”
“ใช่ ๆ” เวลาที่ออกัสพยายามเข้าใกล้ขนลุกแล
