เดินมาสักพักเราก็ถึงที่หมายแล้วมันเป็นดอยที่คอยข้างสูงสามารถมองเห็นภูเขาลูกอื่น ๆ ได้บรรยากาศเรียกว่าดีสุด ๆ ไปเลยละ...
“ถึงสักทีเกือบเป็นลม แฮะ ๆ” ฮ่องเต้บ่นเพราะตลอดการเดินทางพูดไม่หยุดเลยทำให้เหนื่อยเป็นสองเท่าละมั้ง
“อ่ะน้ำ” เราส่งเปิดก่อนจะส่งขวดน้ำ
“ขอบใจน้าแล้วแกไม่กินอ่อ?”
“ไม่ล่ะ...” เพราะเมื่อชาติก่อนเราเดินเยอะแล้วเนื่องจากไม่มีรถยนต์เลยต้องเดินหรือไม่ก็เรือ
“ของเธอ” จู่ ๆ ก็มีขวดน้ำยื่นมาตรงหน้าของเราโดยไซมอนนั่นเองที่ยื่นขวดน้ำมาให้
“ฉันไม่หิว”
“กิน!”
“ชิ! ชอบบังคับ” สุดท้ายเราก็รับน้ำจากไซมอนมาดื่มอยู่ดีเพราะโดนสายตากดดันของไซมอนแต่ก็ต้องชะงักเมื่อโดนสายตาร้องเรียนของฮ่องเต้อีก -///-
ทำไมรู้สึกน่าร้อน ๆ นะ?
“อ้าวววว มาถึงกันแล้วหรือ?” เสียงของชายแก่ที่มาพร้อมผู้คนจำนวนหนึ่งเดินมาทักทายพ
