นิชา....
ตกเย็น.....
ฉันตื่นนอนได้สักพักแล้ว ก็หลังจากที่วัดตัวตัดชุดเสร็จก็กลับมานอนต่อ จนตอนนี้ห้าโมงกว่าๆแล้ว ป๋าธัญก็ไม่มาเรียกด้วยแหะไม่รู้ว่านอนหลับรึเปล่า
ก๊อก ก๊อก ก๊อก
พูดถึงก็มาเลยแหะ เอ๊ะ หรือว่าไม่ใช่ป๋าธัญ หรือว่าจะเป็นคนอื่น ไม่น่าจะใช่มั่งก็ไม่มีใครแล้วอ่ะ ฉันเดินตรงไปที่ประตูก่อนจะเปิดประตูก็เจอป๋าธัญยิ้มหวานให้อยู่ตรงหน้าประตู
แอ๊ดดดดดดดด
"หลับสบายมั้ยครับ"
ฉันอมยิ้มก่อนจะพยักหน้าเบาๆ
"สบายมากเลยค่ะเตียงนุ้มนุ่มแหนะ"
"ห้องป๋านุ่มกว่าน้า ลองไปนอนดูมั้ย"
หยอดอีกแล้วจ้าเขานี่มัน หึ่ยยยยย ฉันเบือนหน้าหนีไปอีกทางก่อนจะยิ้มเขินๆอย่างอาย
"เขินอ่ะดิ"
"เปล๊าาาา ไม่ได้เขินซะหน่อย ก็แค่..."
"แค่อะไรครับ"
"แค่อยากลองไปนอนดูว่าจะนุ่มจริงรึเปล่า"
ฉันยิ้มเขินๆก่อนจะมองสบตากับเขาที่อมยิ้มออกมาอย่างเจ้าเล่ห์เช่นกัน เขาดึงตัวฉันเข้าไปกอดแน่นก่อนจะฉวยโกกาสหอมแก้มฉันซ้ายขวา
