Chapter 9
1403 คำ
ช่วงเย็นทั้งสองคนเดินทางไปยังร้านอาหารทั่วไป มีนัดกับเพื่อนของธีรัชแต่ละคนทำงานอยู่บริษัทอื่น ส่วนใหญ่จะเป็นเพื่อนตั้งแต่มัธยมมากกว่า
"ไอ้ธี น้องดาทางนี้ครับ"
พวกเขากวักมือเรียกทั้งสองคนให้เดินมานั่งด้วยกัน ดาริกายกมือไหว้เพื่อนของชายคนรักก่อนจะเอ่ยทักทายเสียงสดใส
"สวัสดีค่ะพี่ๆ"
"สวัสดีครับน้องดาคนสวย มาๆมานั่งตรงนี้"
เธอนั่งลงตามคำเชิญชวนของเพื่อนธีรัช เธอสามารถเข้ากับกลุ่มเพื่อนของเขาได้ดีกว่าเพื่อนรุ่นเดียวกันกับเธออีก อาจจะเพราะคุณพ่อสอนเธอมาดีไม่หลงระเริงในสังคมไฮโซและจำนวนเงินมหาศาล
"ไงบ้างพวกแกสบายดีมั้ย"
"สบายดีดิ เดียวทานข้าวเสร็จไปดื่มชิวๆกัน น้องดาไปด้วยกันนะครับวันนี้พี่เลี้ยงเอง"
"จะดีเหรอคะ เกรงใจแย่"
"ไม่เป็นอะไรเลย โบนัสออกพอดีอ่ะสั่งค่ะ"
ดาริกายกมือไหว้ขอบคุณเจมส์เพื่อนของธีรัชก่อนจะรับเมนูมาเปิดดู เวลาไปทานข้าวกับเพื่อนไม่เห็นมีใครเลี้ยงเธอแบบนี้บ้างเลย มีแต่ให้เธอเลี้ยงเพราะรวยสุดหรือต้องออกมากกว่า เธอชอบสังคมแบบนี้นะไม่เอาเปรียบกันแย่งกันจ่าย
"งั้นเดี๋ยวคืนนี้ฉันเลี้ยงเองสลับกัน"
ธีรัชเสนอตัวบ้าง ก็เป็นปกติของกลุ่มเพื่อนอยู่แล้วที่ชอบแย่งกันจ่ายเงิน ตัวเขาไม่ซีเรียสถ้าในระดับเดียวกันเขาถือว่าเป็นคนที่เงินเดือนสูงสุดและจ่ายได้สบายมาก มันจะติดอยู่ตรงที่กลุ่มเพื่อนของคนรักเท่านั้นแหละ นั่นจะเป็นอีกสังคมหนึ่งซึ่งการกินอยู่แตกต่างกันมาก
"ตามใจแล้วกันว่าแต่เรื่องไปทำบุญเลี้ยงข้าวเด็กกำพร้าที่เคยคุยกันจะยังไง ไปกันอยู่มั้ย"
ดาริกาตาโตทันทีเมื่อได้ยินถึงเรื่องทำบุญ เรื่องแบบนี้ขอให้บอกเธอลุยเต็มที่
"น้องดาไปด้วยนะคะ เดี๋ยวทำอาหารไปเอง"
"ดีเลยงั้นเก็บเงินเท่าไหร่ก็บอกพวกพี่นะคะ จะได้หารกัน"
"ไม่เป็นอะไรค่ะพวกพี่ซื้อขนมกับไอศกรีมไปดีกว่า เดี๋ยวเรื่องอาหารนะน้องดาไปหาสปอนเซอร์ใหญ่เองค่ะ"
เธอยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ชายคนรักกันมองอย่างงุนงงว่าเธอจะไปหาสปอนเซอร์ใหญ่จากที่ไหน
"ขอใครเหรอคะ"
"พี่ดัชไงคะ เขาชอบทำบุญมาก"
ธีรัชร้องอ๋อออกมาก่อนจะหันไปคุยกับเพื่อนต่อ พวกเขาชอบจัดทริปไปทำกิจกรรมนั่นนี่ และดาริกาจะขอไปด้วยตลอดตั้งแต่ไหนแต่ไรจึงค่อนข้างสนิทกันพอสมควร
หลังจากที่ตกลงกันเรียบร้อยพร้อมกับทานข้าวเสร็จทุกคนก็เดินทางไปปาร์ตี้กันต่อ พอทานข้าวมาแล้วก็ไม่เปลืองมากนัก จะจ่ายก็แค่ค่าเหล้าทั่วไป ธีรัชส่งบัตรเดบิตเครดิตทุกใบส่งให้หญิงสาว ดาริกามองอย่างแปลกใจแต่ก็รับไว้
"อะไรคะ"
"ตั้งแต่นี้ไปพี่จะเอาเงินเก็บไว้ที่น้องดานะ ถ้าจะใช้จ่ายอะไรพี่จะมาขอเอง ส่วนคุณแม่น้องดาอยากให้เท่าไหร่ก็แล้วแต่ค่ะ ปกติพี่ให้เดือนหมื่นหนึ่ง"
"จะดีเหรอคะเอาไว้ที่น้องดา"
เธอไม่อยากถือเงินของเขา อีกอย่างเขาจะต้องใช้เงินมากกว่าเธอ เวลาจำเป็นจะได้หยิบออกไปเลย
"ดีค่ะเอาไว้นั่นแหละ ถ้าพี่จะใช้เดี๋ยวขอเอง"
"ก็ได้ค่ะ"
ดาริกายิ้มออกมาก่อนจะกอดแขนชายหนุ่มไว้ เก็บบัตรทุกใบใส่ไว้ในกระเป๋าก่อนจะพากันเดินเข้าไปในร้าน พวกเขาสนุกอยู่ด้วยกันนานเกือบสองชั่วโมง น้องดานั่งมองธีรัชและเพื่อนร้องเพลงสนุกด้วยกันก็ยิ้มออกมา นานๆทีเขาจะได้มาผ่อนคลายแบบนี้ เธอมีความสุขมากที่ได้เห็นรอยยิ้มของเขาในทุกวัน
"น้องดามาสนุกกัน"
"ค่ะ ได้ค่ะ"
เธอลุกขึ้นไปเต้นกับพวกพี่ผู้หญิง เป็นชีวิตที่เรียบง่ายไม่หวือหวาแต่ทำให้เธอมีความสุขได้ ได้เป็นกำลังใจให้พี่ธีในทุกวัน ได้มาเที่ยวเล่นสนุกกับเขานานทีแค่นี้ก็พอแล้ว
หลายวันต่อมา...
วันนี้เป็นวันหยุดของธีรัช เขานั่งประกอบรถจักรยานไฟฟ้าให้คุณลุงข้างบ้าน เขาบอกว่าจ้างประกอบเพราะสั่งมาจากเมืองนอก เขาก็ทำไปเพราะวันนี้ว่างส่วนเรื่องเงินแล้วแต่เขาจะให้แล้วกัน
"ทำอะไรคะพี่ธี"
ดาริกาที่ปอกผลไม้ในครัวหลายชนิดใส่จานพร้อมกับน้ำผลไม้คั้นสดเอามาให้ชายหนุ่มกินที่หน้าบ้าน เธอวางลงบนโต๊ะก่อนจะเดินไปนั่งลงข้างหลังแล้วโอบรอบคอชายหนุ่มไว้หลวมๆ
"ประกอบจักรยานไฟฟ้าให้ลุงข้างบ้านค่ะ"
"งั้นทานผลไม้ก่อนมั้ยคะ น้องดาทำมาให้กำลังเย็นฉ่ำเลยนะ"
เขาพยักหน้าก่อนจะลุกขึ้นเดินไปล้างมือ จากนั้นก็มานั่งทานผลไม้ที่คนรักทำให้
"อร่อยมั้ยคะ"
"อร่อยค่ะหวานมาก น้องดาคะเดี๋ยวช่วงบ่ายเค้าจะประกาศผลรางวัลที่พี่ส่งเข้าประกวด ยังไงฝากดูหน่อยนะพี่ไม่กล้าลุ้นอ่ะหัวใจจะวาย"
เขามีสีหน้ากังวลเล็กน้อย คนเข้าแข่งขันหลายพันคนเขาเข้ารอบมาถึงขนาดนี้ก็ถือว่ามาไกลเกินฝันแล้ว แต่มาถึงขนาดนี้มันก็มีความหวังที่จะชนะอย่างน้อยขอติดหนึ่งในสามก็ยังดี ถึงเงินรางวัลจะไม่มากแต่ก็ดีกว่าไม่ได้อะไรเลย
"ได้สิคะเดี๋ยวน้องดาดูให้เอง ดูตื่นเต้นนะคะพี่ธี"
"ใครไม่ตื่นเต้นบ้างคะ"
เขายิ้มออกมาก่อนจะดึงเธอมาสวมกอดไว้หลวมๆ อีกไม่กี่ชั่วโมงเขาก็จะรู้อนาคตตัวเองแล้วว่าควรไปทางไหนต่อ
ช่วงบ่ายธีรัชยังคงนั่งประกอบรถจักรยานไฟฟ้าอยู่ ส่วนดาริกาเธอเข้ามาในห้องนอนเปิดคอมพิวเตอร์ของชายหนุ่มเข้าหน้าเว็บก่อนจะกดเข้าไปในลิ้งค์เพื่อดูผลการประกาศรางวัล
"ไหนดูสิมีชื่อพี่ธีมั้ยนะ"
ทางด้านของธีรัชเขามองซ้ายขวาหาหญิงคนรักด้วยความตื่นเต้น เวลานี้ผลการแข่งขันคงออกแล้วไม่รู้ว่าผลตะเป็นยังไงแต่เขาก็ไม่เสียใจและพร้อมจะสู้ต่อไป
ดาริกาเดินมาหาชายหนุ่มด้วยสีหน้าเรียบเฉย เขาเห็นสีหน้าของหญิงคนรักก็รู้เลยว่าเขาไม่ชนะแน่นอน
"พี่ธีผลออกแล้วค่ะ"
"ไม่ชนะก็ไม่เป็นอะไรค่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ไปทำเรื่องกู้เงินที่ธนาคารก็ได้"
เขาเอ่ยออกมาด้วยรอยยิ้มก่อนจะดึงหญิงสาวมาสวมกอดแน่น ดาริกาผละออกก่อนจะยิ้มออกมาบางๆ
"ได้ที่สองค่ะ เงินรางวัลสามล้านบาท ดีใจด้วยนะคะพี่ธีคนเก่งของน้องดา"
เธอยิ้มออกมาก่อนจะลูบแก้มชายหนุ่มอย่างดีใจ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ที่หนึ่งแต่ได้เงินรางวัลมาตั้งสามล้านแถมยังเป็นที่รู้จักมากขึ้น แค่นี้ก็คุ้มแล้ว
"น้องดาพูดจริงเหรอ พี่ชนะที่สองจริงเหรอ"
เขาเอ่ยออกมาเสียงสั่นกุมมือเธอไว้แน่น ที่สองก็เกินความคาดหวังแล้วถือว่าเขาประสบความสำเร็จไปอีกขั้นหนึ่งแล้ว
"จริงค่ะ เค้าให้ไปรับรางวัลอีกสองวันค่ะ"
"น้องดาไปกับพี่นะคะ"
เขายิ้มออกมาแก้มปริไม่รู้จะอธิบายออกมายังไงแต่มันดีใจมากแบบพูดไม่ออกเลยอ่ะ หญิงสาวเห็นรอยยิ้มของชายหนุ่มก็ยิ้มออกมาอย่างดีใจ เธอมีความสุขที่ได้เห็นเขาเติบโตไปทีละขั้น
"ค่ะ น้องดาจะไปกับพี่ธี ไปถ่ายรูปให้ด้วย"
ทั้งสองคนสวมกอดกันแน่น ชายหนุ่มอุ้มหญิงสาวขึ้นก่อนจะจับหมุนไปมาจนเธอร้องลั่นออกมาอย่างกลัวจะตกลงไป ทั้งสองคนยิ้มหัวเราะไปด้วยกันและอนาคตก็จะต้องดีขึ้นกว่านี้...
- ผู้เขียน
