นิวเยียร์ตื่นขึ้นมาในช่วงเย็นหลังจากที่ผล็อยหลับไปตั้งแต่เมื่อช่วงบ่ายของวัน ตื่นมาอีกทีก็เย็นมากแล้ว สิ่งแรกที่เธอมองหาหลังจากที่ลืมตาตื่นขึ้นมาก็คือสมาร์ตโฟนของตัวเอง จำได้ว่าก่อนจะหลับเธอกำลังคุยกับพอร์ชอยู่เลย แต่ตื่นมาทำไมถึงหาสมาร์ตโฟนตัวเองไม่เจอก็ไม่รู้
“อยู่ไหนเนี่ย” คนตัวเล็กพึมพำกับตัวเองพลางเปิดผ้าห่มตามหา เมื่อหาบนเตียงจนทั่วแล้วแต่ก็ไม่เจอ เลยเดินดูรอบๆ เตียง บนโต๊ะ และทุกๆ ที่ภายในห้องนอนนี้ แต่ก็ไม่มีเลยสักที่
เมื่อหาจนแน่ใจแล้วว่าไม่มีแน่ๆ จึงตั้งท่าจะเดินออกไปถามเจ้าของห้องดู เพราะถ้าไม่ใช่เขาแล้วจะเป็นใครไปได้ แต่เดินได้ไม่กี่ก้าวก็ต้องชะงัก รีบก้มมองดูตัวเองแล้วได้แต่ทำปากยื่นอย่างคนถูกขัดใจ ลืมไปว่าตอนนี้ทั้งตัวสวมเพียงแค่เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ไว้เพียงตัวเดียวเท่านั้น เธอไม่สามารถเดินเหินไปไหนมาไหนในสภาพนี้ได้ คิดได้ดังนั้นจึงเปลี่ยนเป้าหมายไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อจะหยิบชุ
