“ไม่รู้ค่ะพี่ ช่าไปเตรียมมื้อเช้าให้ท่านของพี่ตุ่นก่อนนะคะ สงสัยจะโมโหหิวค่ะ หน้าบูดเป็นตูดเป็ดเลย”
ถึงจะบ่น แต่ผู้ช่วยหน้าใสก็ยังยิ้มร่าเดินเข้าห้องครัวไป ใจก็สงสัยไปด้วยว่าทำไมหิวเร็วจัง ยังไม่ทันได้นั่งก็ร้องจะกินแล้ว ดีที่เช้านี้ย่าเตรียมมาให้ เพราะกลัวจะวิ่งวุ่นเมื่อพี่ใหญ่ไม่อยู่
“ได้อะไรมากินจ๊ะช่า? เยอะแยะเลย”
ตุลยพรเดินหิ้วถุงเข้ามาวางไว้บนเคาน์เตอร์ แล้วจัดการชงกาแฟให้ตัวเอง โดยไม่รอม่อมเหมือนเดิม เพราะพี่ใหญ่ไม่อยู่จะต้องยุ่งแน่ๆ เลยต้องรีบกินไปก่อน แถมยังต้องชงไปให้เกตุวดีอีกแก้ว เพราะจะต้องเลื่อนไปนั่งโต๊ะพี่ใหญ่ครึ่งวันแทน
“ย่าตักปลากะพงทอดเกลือกับแกงเขียวหวานให้ค่ะ เผื่อพี่ๆ ด้วยนะคะ มีทั้งข้าวทั้งขนมจีนค่ะ”
มือบางกำลังแกะถุงเทใส่ชามใหญ่ไป
“โห! แล้วจะมีใครสนต้มเลือดหมูพี่หรือเปล่าเนี่ย?”
“สนค่ะ เดี๋ยวช่าขอจัดให้ท่านชายของพี่ตุ่นก่อน ไม่รู้อะไรบ่นหิวแต่เช้าเลยค่ะ”
เม
