บทที่ 5

1271 คำ
เชียงใหม่ ปัจจุบัน เวลา 24.00 น. ลูกเกดบินมาเชียงใหม่เพื่อรับงานเป็นพิธีกรในงานเลี้ยงวันเกิดพ่อเลี้ยงไฮโซคนหนึ่ง ในงานล้วนเป็นผู้บริหารระดับวีไอพีและพวกเขาก็ได้รับการต้อนรับแบบวีไอพีทั้งผู้หญิงและเหล้าอย่างสนุกสนาน  หลังทำหน้าที่เสร็จลูกเกดถูกมอมเหล้าด้วยพ่อเลี้ยงคนนั้นหวังที่จะเคลมเธอ กระทั่งเธอขอตัวมาเข้าห้องน้ำเพราะรู้สึกอยากอาเจียน ในที่สุดเธอก็คลำทางเดินโซซัดโซเซมาจนถึงห้องน้ำด้านนอกห้องจัดเลี้ยง ทั้งกลั้นใจไม่ปล่อยตัวเองอาเจียนเรี่ยราดจนสุดความสามารถ สุดท้ายจึงพบโถชักโครกหนทางแห่งสวรรค์ลูกเกดจุ่มหน้าลงไปอ้วกออกมาจนหมดไส้หมดพุงและนั่งพังพาบอยู่ตรงนั้น กระทั่งได้ยินเสียงของคนที่อยู่ในห้องน้ำพูดขึ้น "หึอีลูกเกดมันคงเล่นตัวหวังปีนขึ้นไปเป็นคุณนายพ่อเลี้ยงแน่ ๆ เล่นตัวเรียกความสนใจฉิบหาย" "ใช่คิดว่าตัวเองเป็นคุณหนูมาจากไหน ความจริงก็แค่ลูกเมียน้อยเห็นมันหมั่นหน้าหมั่นโหนกแบบนั้นก็หมั่นไส้ว่ะอยากตบให้หน้าหงาย" "เห็นด้วยเลย ขนาดเลิกกันไปแล้วกับมาร์คยังตามมาอ่อยผัวกูไม่เลิก ไอ้ผู้ชายเฮงซวยนั่นก็ยังตกหลุมมันอยู่ตัดมันไม่ได้สักที" "ไหน ๆ ได้โอกาสได้ตบมันสักฉาดสองฉาดดีมะ อีนาชากับอีกุ๊กไก่ก็ไม่ได้อยู่คอยช่วยมันแล้วล้างตากันหน่อย" คนที่อยู่ในห้องน้ำดูเหมือนว่าจะโกรธแค้นลูกเกดและเพื่อนเป็นอย่างมาก ลูกเกดยิ้มแล้วหัวเราะออกมาไม่ต้องบอกเธอก็เดาได้ว่าพวกนางเป็นใคร ทั้งหมดคือคู่อริของลูกเกดและเพื่อนสาวเคยมีเรื่องกันมาหลายครั้งทั้งเรื่องผู้ชายและเรื่องงานที่โดนลูกเกดและเพื่อนตัดหน้า หญิงสาวเปิดประตูห้องน้ำเดินออกมาพร้อมกับหิ้วรองเท้าส้นสูงเอาไว้ในมือ "กูอยู่นี่อยากตบก็มาเลย อีตัวไหนอยากตายก่อนก็เข้ามา" พูดจบลูกเกดผู้ไม่เคยยอมใครก็กระโดดเข้าโจมตีหนึ่งในผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นแฟนใหม่ของอดีตผู้ชายของเธอ ลูกเกดฟาดส้นรองเท้าเข้าที่ใบหน้าผู้หญิงคนนั้นอย่างแรง พวกนางคาดไม่ถึงว่าลูกเกดจะอยู่ในห้องน้ำ ต่างคนต่างก็เมาจึงเกิดการตบตีกันแบบเอาพวกมารุมฝั่งลูกเกดมีเธอแค่คนเดียวกับอีกฝั่งมีคนถึงสามคน เพราะลูกเกดเป็นสาวนักกีฬาชอบออกกำลังกายชอบต่อยมวยอย่างมากเธอจึงมีทักษะการต่อสู้ ทั้งฟันศอกตีเข่าอย่างมืออาชีพ สามคนถูกลูกเกดเล่นงานจนล้มพับในขณะที่ลูกเกดก็ย่อยยับไม่ต่างกัน เธอถูกจิกผมและตบหน้าต่างคนต่างส่งเสียงกรีดร้อง ไม่นานคนด้านนอกก็ได้ยินเสียงคนตีกัน กรูเข้ามาในห้องน้ำเพื่อแยกเธอออก ลูกเกดสะบัดแขนของคนที่มาจับตัวเธอเอาไว้พร้อมกับใช้รองเท้าส้นสูงชี้หน้าอีกทั้งยังถือโอกาสตอนพวกนางเผลอถีบผู้หญิงคนหนึ่งที่ท้องน้อย "มาใครจะมาตบกูอีกถ้าอยากตายมึงเข้ามา" ลูกเกดใบหน้าแดงก่ำสามคนนั้นล้มกองที่พื้นทั้งถูกหมัดถูกศอกลูกเกดจนเจ็บปางตาย "อีห่าเกดมึงกล้าทำหน้ากูเป็นรอย มึงตาย" ผู้หญิงคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อรู้สึกแสบที่ใบหน้าครั้นพอจับดูก็เห็นว่ามีเลือดไหลออกมา พวกเธอถูกจับแยกและถูกคนของโรงแรมจับส่งตำรวจข้อหาทะเลาะวิวาทและสร้างความเสียหายให้เกิดขึ้นแก่ทรัพย์สินของโรงแรม "ไปโรงพักกันครับไปตกลงที่นั่น" ตำรวจผู้ดูแลท้องที่เอ่ยขึ้น เพราะพื้นที่ห้องน้ำของโรงแรมถูกแยกออกมาจากพื้นที่จัดงานคนในงานจึงยังไม่รู้เรื่องทะเลาะวิวาทที่เกิดขึ้น กระทั่งมีคนของพ่อเลี้ยงไปกระซิบข้างหู พ่อเลี้ยงส่ายหน้าเรื่องลุกลามไปจนถึงตำรวจแล้วการจับตัวลูกเกดมาบำบัดความใคร่ของเขาในคืนนี้จึงต้องพักเอาไว้ก่อน พ่อเลี้ยงโบกมือไล่คนของเขาและหันมาสนใจผู้หญิงคนอื่นแทนลูกเกด เมื่อถูกนายตำรวจเชิญไปโรงพักอย่างสุภาพ ลูกเกดลุกขึ้นถือคว้ากระเป๋าถือใบเล็กของตัวเอง ส้นรองเท้าของเธอหักจนใส่ไม่ได้หญิงสาวจึงโยนทิ้งทั้งยังคงรู้สึกอยากจะอาเจียนขึ้นมา เมื่อขึ้นรถตำรวจด้วยสภาพน่าเวทนาทั้งลูกเกดและสามสาวนั่นยังทำท่าจะกระโจนใส่กัน แต่ถูกตำรวจจับแยกเอาไว้ "พวกคุณอย่าทะเลาะกันอีกเลยครับ ถ้ายังเป็นกันแบบนี้คืนนี้ผมจะจับพวกคุณใส่กรงขังไม่ใช่แค่ปรับเฉย ๆ" นายตำรวจคนนั้นพูดขึ้นไม่คิดว่าสาวสวยอย่างคนพวกนี้จะมีนิสัยอันธพาลแบบนี้ และแต่ละคนก็แรงเยอะไม่ใช่น้อย กระทั่งลูกเกดรู้สึกทนไม่ไหว เธอสะกิดนายตำรวจคนนั้นเขาหันมาทำหน้าดุใส่เธอ "อะไรอีกครับ" และหลังจากนั้นเขาก็แทบจะถีบลูกเกดออกจากตัวเขาเมื่อเธอคายอาหารที่อยู่ในท้องใส่เสื้อผ้าเขาโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัว "อี๊อีห่าเกดอ้วก น่ารังเกียจฉิบหาย" เพราะแบบนี้สามสาวพวกนั้นจึงไม่อยากเข้าใกล้ลูกเกดอีกรวมทั้งนายตำรวจคนนั้นด้วย ลูกเกดเช็ดปากเงยหน้าแล้วยิ้มให้เขาอย่างไร้เดียงสา "ตำรวจทำเพื่อประชาชน ขอบคุณค่ะ เอิ๊ก" ไม่นานก็ถึงโรงพักพวกเธอจึงถูกนำไปเสียค่าปรับโทษฐานทะเลาะกันและเสียค่าปรับให้โรงแรมที่ทำข้าวของเสียหาย หลังจากนั้นก็ถูกตำรวจอบรมอยู่หลายประโยค เมื่อเสร็จสิ้นกระบวนการสามสาวพวกนั้นก็โทรหาคนคนหนึ่งเพื่อให้มารับพวกเธอ ลูกเกดมองโทรศัพท์ของตัวเองเธอจะให้ใครมารับดีเธออยู่ที่เชียงใหม่ก็ไม่รู้จักใครและแล้วลูกเกดก็คิดถึงคนคนหนึ่งขึ้นมา หญิงสาวตาลายกดหาเบอร์คุณสมชายอยู่นาน จนในที่สุดก็หาเจอ เมื่อโทรติดเธอเข้าประเด็นด้วยน้ำเสียงเมาๆ "คุณสมชายมารับหน่อยได้เปล่า เอิ๊ก ฉานอยู่โรงพักถ้าคุณมาฉานจาไม่บอกยัยนาชาเรื่องหญิงอื่น จะรูดปากให้สนิทสาบานน เอิ๊ก” โดยไม่ทันฟังว่าเขาจะรับปากหรือเปล่าลูกเกดก็ตัดสายของเขาทิ้ง นั่งพิงกึ่งเอนแทบจะเลื้อยตัวลงนอนบนเก้าอี้อย่างคนหมดสภาพ ลูเซียโน่ออกมาจากโรงแรมพร้อมกับผู้หญิงคนหนึ่ง และได้รู้เรื่องว่ามีผู้พริตตี้ตบกันในห้องน้ำแต่เขาไม่รู้ว่าเป็นใคร หลังจากยืนสูบบุหรี่อยู่ด้านนอกหมดไปมวนหนึ่ง เขาก็ได้รับโทรศัพท์จากผู้หญิงเมาๆ ที่บอกว่าตัวเองอยู่โรงพัก แน่นอนในฐานะที่รู้จักกันเขาย่อมทิ้งลูกเกดไม่ได้ และลูเซียโน่ก็นึกอยากเห็นสภาพลูกเกดในตอนนี้ขึ้นมา กระทั่งพริตตี้สาวที่เขาควงออกมาชื่ออะไรสักอย่างเอ่ยขึ้น "คุณลูเซียโน่คะฉันต้องไปหาเพื่อนที่โรงพักค่ะ" พริตตี้คนนั้นบอกเขาพลางทำสายตาหวานเชื่อมหวังขอความช่วยเหลือจากชายหนุ่มสุดหล่อสไตล์มาเฟียอิตาลีคนนี้ และเธออยากควงเขาไปให้เพื่อนๆ อิจฉา "ได้ผมจะพาไป" ลูเซียโน่พยักหน้า พริตตี้คนนั้นจึงหอมแก้มเขาทีหนึ่ง "ขอบคุณค่ะ"        
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม