แผนร้ายลวงรักของประธานคลั่งรักNC25+

บทที่ 4

สองเดือนหลังจากนั้นลูกเกดก็เรียนจบ ม.สาม แม่ให้เธอจัดกระเป๋าเก็บของเท่าที่จำเป็นทิ้งทุกอย่างที่พ่อเคยซื้อให้ไว้ที่บ้านหลังนี้แล้วออกมาเพียงแค่ตัว

สองแม่ลูกแอบหนีพ่อไปในวันหนึ่งเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์ไม่ติดต่อเขาอีก ทิ้งความขมขื่นไว้เบื้องหลังเริ่มต้นใช้ชีวิตใหม่เพียงสองคน

เพราะทุกอย่างล้วนเป็นชื่อของพ่อ แม่เป็นเพียงแม่บ้านธรรมดาคนหนึ่งจึงต้องเริ่มหางานทำแน่นอนว่าพ่อยังโอนเงินเข้าบัญชีแม่ แต่ศักดิ์ศรีของแม่ก็มากพอที่จะไม่แตะต้องเงินก้อนนั้น

"แม่จะเก็บเงินพ่อไว้ให้ลูกเกดเรียนหนังสือ ส่วนเรื่องอื่น ๆ ที่ไม่เกี่ยวกับการเรียนแม่จะหาเงินเอง"

แม่ของเธอมีฝีมือทำอาหาร สองแม่ลูกย้ายมาอยู่บ้านเช่าหลังเล็กแม่ก็เริ่มต้นขายอาหารตามสั่งช่วยกันทำมาหากินใช้ชีวิตอย่างสงบสุข

ถึงแม่จะแอบร้องไห้อยู่หลายครั้งแต่พักหลัง ๆ มาอาหารตามสั่งของแม่ขายดีและแม่เป็นคนสวยลูกค้าหนุ่ม ๆ จึงแวะเวียนมาอุดหนุนและเหมาเป็นประจำทำให้แม่ยุ่งจนไม่มีเวลาคิดถึงพ่อแล้ว

ลูกเกดมักมองเห็นแม่ยิ้มและหัวเราะอย่างมีความสุขในทุกวันที่ขายอาหารหมดเป็นรอยยิ้มที่ไม่ได้เต็มไปด้วยความขื่นขมเพื่อเฝ้ารอผู้ชายเพียงคนเดียวกลับมาเหมือนแต่ก่อน หลังจากทิ้งผู้ชายคนนั้นแม่ของเธอมีความสุขมากขึ้นจริง ๆ

ส่วนลูกเกดย้ายโรงเรียนใหม่เพราะเงินจากพ่อทำให้เธอได้เรียนในโรงเรียนเอกชนหญิงล้วนที่ค่าเทอมค่อนข้างแพง ซึ่งแม่บอกว่าเรื่องการศึกษาเป็นเรื่องที่ลูกเกดสมควรได้รับ ถึงจะเป็นเงินพ่อที่ลูกเกดเกลียดแค่ไหนเธอก็ต้องรับไว้ให้เขาได้ทำหน้าที่ของเขา

ที่โรงเรียนใหม่ของเธอเป็นโรงเรียนหญิงล้วน ในห้องมีเด็กนักเรียนหญิงซึ่งโดดเด่นอยู่ด้วยกันสามคน

คนแรกคือนาชาเป็นลูกครึ่งญี่ปุ่น นาชาเป็นสาวผิวสวยคงเพราะเป็นลูกครึ่งด้วยแม้ยืนห่างอยู่ร้อยเมตรก็สามารถเห็นออร่าความขาวสว่างของนาชาได้ กระทั่งลูกเกดมักจะคิดเสมอว่าตอนเด็ก ๆ แม่ของนาชาคงป้อนเธอด้วยหลอดไฟแทนนมเป็นแน่ ถึงได้สว่างไสวแบบนี้

คนที่สองเป็นสาวเปรี้ยวที่มักถูกทำโทษเสมอเพราะแต่งตัวผิดระเบียบ เด็กผู้หญิงชื่อกุ๊กไก่ใบหน้าน่ารักโดดเด่น ปากนิด จมูกหน่อย ตัวเล็กสดใส กุ๊กไก่เป็นคนช่างพูดและชอบแต่งหน้าเป็นแฟชั่นนิสต้าของห้องเรียนมักจะมีเพื่อน ๆ รายล้อมอยู่ข้างกายเสมอ

และอีกคนคือตัวเธอเองเพราะเป็นคนสวยหน้าคมอีกทั้งยังเป็นลูกเสี้ยวฝรั่ง ความสวยแบบไทยและฝรั่งจึงลงตัวกันเป๊ะ ลูกเกดเป็นคนเข้ากับคนอื่นยากเพราะเธอประหม่าเพื่อน ๆ ในห้องจึงมองว่าเธอหยิ่งแต่เพราะลูกเกดเรียนเก่งมากจึงไม่ค่อยมีใครกล้ายุ่งกับเธอ

ทั้งสามคนต่างมีดีไปคนละแบบจึงมองเขม่นกันบ้างแทบจะไม่พูดคุยกันเลย นาชามีเพื่อนในกลุ่มที่เรียบร้อยประดุจผ้าพับไว้เป็นกลุ่มเจ้าหญิงในห้อง มักนั่งด้านหน้าเสมอครูชอบเธอมากเพราะเรียบร้อยที่สุด

กุ๊กไก่เป็นเด็กหลังห้องเผลอเป็นโดดเรียนว่ากันว่าเธอรับจ๊อบเป็นพริตตี้หาเงินส่งตัวเองเรียน ส่วนลูกเกดชอบนั่งมุมหลังห้องเช่นกันเธอไม่มีเพื่อนแม้แต่คนเดียวเพราะใคร ๆ ก็มองว่าเธอเป็นคนหยิ่ง

สามสาวสุดสวยตั้งแต่เปิดเทอมมาหลายเดือนเสมือนมีเส้นบาง ๆ ขีดเอาไว้ทำให้พวกเธอไม่คุยกันโดยไม่ทราบสาเหตุ

และแล้ววันหนึ่งเรื่องลูกเกดเป็นลูกเมียน้อยก็ดังในโรงเรียน เด็ก ๆ จับกลุ่มนินทาเธอ เพราะบังเอิญว่าครูให้หาข่าวเก่า ๆ ทำรายงานเพื่อนคนหนึ่งไปเจอลูกเกดกับแม่ในหน้าหนังสือพิมพ์คอลัมน์ซุบซิบไฮโซเข้า

ลูกเกดตกตะลึงไม่คิดว่าเมียบ้านใหญ่ของพ่อจะเอารูปพวกเธอมาลงแบบนี้ หน้าของเธอและแม่ปรากฏอยู่ในนั้นข้อความข่าวบอกว่าเธอและแม่เป็นแม่น้อย ทั้งยังเคยตบตีทำร้ายเมียหลวงข่าวเคยดังอยู่พักใหญ่ ในตอนนั้นนั่นเองที่ลูกเกดได้รู้ว่าที่แท้พ่อเธอเป็นไฮโซขนาดไหน

เพราะในช่วงนั้นเป็นช่วงเธอเรียนจบม.สามแล้วและกำลังย้ายโรงเรียน ลูกเกดวุ่นวายเกินกว่าจะอ่านหนังสือพิมพ์ ถึงไม่รู้เรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย ไม่คิดว่าแจ็คพอตจะแตกตอนนี้

คำว่าเมียน้อยแผ่หลาอยู่บนใบหน้าแม่ของเธอแน่นอนว่าพวกเขาไม่รู้ถึงต้นสายปลายเหตุรู้แค่ว่าเธอและแม่ทำลายครอบครัวคนอื่น จึงถูกสังคมตัดสินโดยไม่ฟังความจริงใด ๆ

เพราะเธอสวยเก่งจึงถูกเพื่อน ๆ อิจฉา พวกเขาบูลลี่หน้าตาเธอไม่ได้เพราะเธอสวยมาก พวกเขาบูลลี่เรื่องเรียนเธอไม่ได้เพราะเธอเรียนเก่ง เรื่องการเป็นลูกเมียน้อยจึงถูกเพื่อน ๆ เอามาล้อและตั้งแง่รังเกียจตั้งแต่นั้นมา

"เก่งแค่ไหนก็แค่ลูกเมียน้อย แม่ฉันบอกว่าอย่าไปคบพวกลูกเมียน้อยเด็ดขาดพวกทำให้ครอบครัวชาวบ้านแตกแยก"

เพื่อนในห้องคนหนึ่งพูดขึ้น ดูเหมือนว่ายัยคนนั้นจะไม่ถูกชะตากับลูกเกดตั้งแต่เห็นหน้า ลูกเกดพยายามอดทน พักหลัง ๆ เรื่องนี้ทำให้เธอต้องขึ้นห้องปกครองจนครูต้องเรียกพบแม่หลายครั้ง

เธอรู้ว่าแม่ไม่ได้เสียใจที่เธอตบคนแต่เสียใจที่ทำให้ลูกถูกเพื่อน ๆ ว่าเป็นลูกเมียน้อยต่างหาก

ลูกเกดพยายามอย่างเต็มที่ ที่จะไม่ใส่ใจคำพูดพวกนั้นเพื่อแม่ แต่คนพวกนั้นยังไม่หยุดเห็นลูกเกดนิ่งเงียบก็ได้ใจ

"คิดว่าเรียนเก่งครูเข้าข้างก็เลยกร่างไปทั่ว หยิ่งชะมัดคิดว่าตัวเองแน่มาจากไหนมันก็แค่ลูกเมียน้อยล่ะว๊า"

"ถ้าไม่หยุดกูตบมึงแน่" ลูกเกดพูดขึ้นพร้อมตาที่ขวางยังกับหมาบ้า

"ทำไมคิดว่ากูกลัวมึงเหรอ อีลูกเมียน้อยทำชาวบ้านเขาแตกแยก"

ฝ่ายนั้นท้าทาย สุดท้ายลูกเกดก็เป็นแค่วัยรุ่นคนหนึ่งที่มีความอดทนต่ำเตี้ยเรี่ยดิน ไม่สามารถอดทนได้อีกต่อไปเธอตบสั่งสอนเพื่อนคนนั้นจนหน้าบวม และฝ่ายพวกนางก็เยอะกว่ากลายเป็นว่าลูกเกดกำลังถูกรุม

เป็นเพราะลูกเกดคุยกับใครไม่เก่งเธอจึงไม่มีเพื่อนสนิท ในเวลาแบบนี้ไม่มีใครช่วยเธอเลยสักคนลูกเกดถูกเพื่อนคนหนึ่งใช้ไม้กวาดตีเข้าที่หลังอย่างแรงในขณะที่เธอคิดว่าจะล้มลงไปแล้วก็มีคนใจดีเข้ามาช่วยเธอ

ทั้งกุ๊กไก่และนาชาต่างทนดูไม่ไหวตะโกนห้ามก็แล้วอะไรก็แล้ว เห็นชัดเจนว่าใครรังแกใครก่อนพวกเธอจึงเข้ามาช่วยทั้งที่ไม่สนิทกันเลย สุดท้ายแล้วแก๊งสามสาวก็ช่วยกันตบตีคนกลุ่มนั้นจนยอมแพ้ในที่สุด

เพื่อน ๆ ในห้องต่างตกตะลึงกุ๊กไก่เป็นผู้หญิงก๋ากั่นคิดว่าคงตีกับคนอื่นมามาก แต่นาชาผู้หญิงที่แสนเรียบร้อยอ่อนหวานทำไมถึงได้แรงเยอะขนาดนี้อีกทั้งไม่กลัวตายด้วยโดนตบจนหน้าชาก็ยังอุตส่าห์ลุกขึ้นมาสู้ได้อีก

หรือที่ผ่านมานาชาแค่เสแสร้งเป็นผู้หญิงเรียบร้อยต่อหน้าคนอื่น

เด็กสาวทั้งสามที่ต่างคนต่างระบมช่วยพยุงกันเดินมองหน้ากันหงอย ๆ เมื่อถูกเรียกเข้าไปห้องปกครองพร้อมกัน พวกเธอถูกลงโทษอย่างหนัก พักการเรียนไปหนึ่งสัปดาห์

นาชาเห็นเพื่อนที่ไม่สนิททั้งสองหน้าเขียวช้ำก็เสียใจมากคิดว่าตัวเองคงไม่ต่างกัน ส่วนกุ๊กไก่รีบหยิบกระจกขึ้นมาส่องหน้าเห็นว่าตัวเองหน้าบวมแค่ไหนก็ร้องไห้โฮออกมา

"ฉันไม่สวยแล้ว หน้าบวมขนาดนี้ เลือดกบปากด้วย ฮือ ฮือ ฮือ ไม่เอาแล้วไม่ยุ่งแล้ว"

หนึ่งสัปดาห์ของการถูกพักการเรียน พวกเธอมีเวลาว่างจึงนัดเจอกันสุดท้ายด้วยนิสัยที่คล้าย ๆ กันจึงคุยถูกคอเป็นอย่างมาก ตั้งแต่นั้นมาสามสาวก็กลายเป็นเพื่อนรักกันไปโดยปริยาย