ฤกษ์ยามการส่งตัวเข้าหอก็มาถึงในที่สุด คู่บ่าวสาวก้มกราบบุพการีทั้งสี่เมื่อพวกท่านอวยพรจบก็ทยอยเดินออกจากห้องหอ ห้องหอที่หัสวีร์มีปากมีเสียงเพียงหนึ่งเดียวว่าเขาสะดวกที่จะอยู่ที่คอนโด พลอยลินแม้ไม่ชอบใจแต่ก็ไม่กล้าขัดเขาในเรื่องนี้ เพราะเธอก็พอรู้จักหัสวีร์ที่เป็นคนค่อนข้างสันโดษโลกส่วนตัวสูง เขาไม่ชอบความวุ่นวาย เธอไม่ต้องการให้งานแต่งล่มเพราะแค่เรื่องเรือนหอ แต่ต่อไปถ้าพวกเธอมีลูกๆ ก็ค่อยคิดขยับขยายกันก็ได้ มีบางอย่างที่พลอยลินรู้สึกได้อยู่ตลอดเวลาว่าเขา...เขาไม่ได้รักเธอ แต่เธอก็คิดว่ามันก็แค่ตอนนั้นกับตอนนี้เท่านั้นต่อไปเขาต้องรักเธอได้แน่ๆ เมื่อได้มาใช้ชีวิตร่วมกัน
“คืนนี้รีบพักผ่อนแล้วกันเพราะพรุ่งนี้ต้องไปขึ้นเครื่องแต่เช้า” หัสวีร์เอ่ยขึ้นเมื่อได้อยู่กันเพียงลำพัง พรุ่งนี้พวกเขาต้องเดินทางไปฮันนีมูนที่สวิตเซอร์แลนด์ตามความต้องการของพลอยลิน เรื่องสัมพนธ์ทางกายระหว่างเขากับเธอตั้งแต
