หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ ต่างคนก็ต่างต้องขึ้นไปทำงานบนตึก สร้อยทองเห็นว่ายังมีเวลาเหลืออีกเกือบครึ่งชั่วโมง จึงชวนภูริตาไปซื้อชานมไข่มุกเจ้าดังแต่คนต่อคิวยาว บังเอิญวันชัยกำลังยืนต่อคิวพอดีจึงอาสาซื้อให้สองสาวเลย ถ้าสองคนนี้ไปต่อคิวรอซื้อเองอาจจะไม่ทันกับเวลางาน
“นี่ครับของน้องสร้อย ส่วนอันนี้ของน้องริต้า”
คนใจดียื่นชานมไข่มุกแสนอร่อยให้สองสาว วันชัยยิ้มเขินเมื่อมือของตนเองไปสัมผัสมือของสร้อยทองอย่างไม่ได้ตั้งใจ
ภูริตาเห็นอย่างนั้นก็แอบเชียร์อยู่ในใจ เธอคิดไม่ผิดเห็นไหมพี่วันชัยชอบสร้อยทองจริงๆ คนไม่ชอบจะออกอาการเขินแบบนี้เหรอ
“ขอบคุณมากค่ะ พี่วันชัยใจดีมาก”
“พี่ยินดีครับน้องริต้า”
“ขอบคุณมากค่ะ กี่บาทคะเดี๋ยวหนูโอนเงินคืน”
“ของริต้าด้วยค่ะ กี่บาทบอกมาเลยพร้อมโอน” สองสาวเอาโทรศัพท์ออกมาหมายจะโอนเงินค่าน้ำหวาน แต่วันชัยโบกมือปฏิเสธเพราะตั้งใจจะซื้อมาเลี้ยงอยู่แล้วไม่ได้ต้องการเงินคื
