ตอนที่ 19.

1010 คำ

  “ไม่จมจริงๆ ด้วย” “ใช่ แล้วจะต้องกลัวอะไร” เสี่ยหนุ่มยื่นหน้าไปจนชิดใบหน้างาม สบตาคู่สวยในระยะใกล้จนลมหายใจชนกัน หญิงสาวหลบตาเขา หน้าร้อนวาบ หัวใจเต้นโครมครามสั่นหวิว เมื่อรู้สึกสะท้านไหวไปกับสายตาอ่อนโยนของเขา “ไม่กลัว ละ... แล้ว”  เธอพูดไม่เต็มเสียง สูดลมหายใจแรงใจยังเต้นรัว “ไม่กลัวแล้วทำไมใจเต้นแรง หายใจแรงด้วย” เขาเอามือข้างหนึ่งมาแตะตรงหน้าอกข้างซ้ายของเธอ ปลายนิ้ววาดเป็นวงกลมตรงยอดทรวงที่นูนออกมา ดวงตาคู่คมจ้องมองเธอนิ่งคล้ายกำลังเจาะลงไปให้ลึกถึงก้นบึ้งหัวใจ วรรณรวีหลุบตาลง หวิวหวามกับสัมผัสจนไม่อาจทนสบตาคู่นั้นไหว “ฉะ ฉันอยากขึ้นแล้ว” “หนาวเหรอ สั่นไปทั้งตัวแบบนี้” มือหนารั้งเอวคอดให้แนบชิดตัว จนสัมผัสแผ่นอกตึงแน่นด้วยกล้ามเนื้อแข็งแกร่งสมชาย วรรณรวีเผลอจ้องมองแผงอกหนารกเรื้อด้วยไรขนที่ขึ้นเต็มไปหมด พอพิศดูใกล้ๆ ไรขนของเขาขึ้นเป็นระเบียบสวยงามตรงแผงอก ไล่เลื้อยเป็

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม