ทัศนัยมองหน้าคนสวยแต่ฉลาดน้อยอย่างสมเพช
“เหอะ ฉันไม่จำเป็นต้องซื่อสัตย์ต่อคนที่ทรยศฉันหรอก ความรักมันมีแค่ในนิยาย ให้คนโง่อย่างเธอเพ้อฝันไปวันๆ ไงล่ะ” เขาเดินหนีมานั่งจิบเบียร์ที่เก้าอี้
“คุณมันใจหิน เคยรู้จักไหมความรักน่ะ หรือถนัดแต่ใช้เงินแลกตัวผู้หญิงมา”
เธอยังตามมาราวีเขาไม่เลิก เหมือนหย่อนเชื้อไฟใส่กองเพลิง
“แล้วความรักที่เธอพูด ต้องใช้อะไรแลกมา” เขาวางแก้วเบียร์ลง เอ่ยถามเธอ
“ก็ต้องใช้ใจแลกใจสิคะ ถึงจะได้มา”
ทฤษฎีรัก ที่คนทั่วโลกต่างรู้ แต่จะมีกี่คนเข้าใจและทำได้
“อืม... ทฤษฎีโลกสวย ถ้าคิดว่ามันจริงลองทำให้ฉันรักเธอสิ”
ทัศนัยสบตาของหญิงสาว เอ่ยท้าทายเธอออกมา เขาเห็นเธอทำหน้าเหวอก็หัวเราะขำ
“ทำไม่ได้ใช่ไหม ถ้าทำไม่ได้ก็อย่ามาพูดว่า ใช้ใจแลกใจถึงได้ความรักมา เพราะเธอเองยังทำไม่ได้”
“ไม่ใช่ทำไม่ได้ แต่ฉันไม่อยากทำต่างหาก คุณมีดีแค่รวย ฉันรักไม่ลง”
วรรณรวีเชิดหน้าใส่ มอ
