ณจันทร์รู้สึกงุนงงกับสายตาแปลกๆ ของเพื่อนร่วมห้องโรงเรียนใหม่ที่ทุกคนหันมามองเธอตั้งแต่สาวน้อยปรากฏตัวตรงหน้าประตู เมื่อเดินเข้ามาที่โต๊ะของตัวเองหลังห้อง ซึ่งเป็นโต๊ะเดี่ยวไม่ติดใครเลย นักเรียนสาวจึงได้รู้ความหมายของสายตาเหล่านั้น
โต๊ะนี่ไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนวันแรกที่เธอมาเรียน แต่เต็มไปด้วยขนมราคาแพง ดอกกุหลาบดอกใหญ่เท่าหน้า แถมยังหอมมากๆ ด้วย ตุ๊กตากระต่ายสีชมพูตัวใหญ่ และการ์ดหนึ่งใบ
ณจันทร์ใจเต้นตึกตัก แก้มแดงซ่าน เมื่อคิดขึ้นมาว่าของทั้งหมดนี้เป็นของเตวิชหรือเปล่านะ ตุ๊กตากระต่ายเหมือนที่เธอปลดออกมาจากกุญแจรถของเขาแล้วห้อยกระเป๋าเป้ไว้เปี๊ยบเลย แค่ตัวใหญ่กว่าเท่านั้น...
วินาทีที่คิดถึงเตวิช เหมือนว่าเธอยืนอยู่ตรงนี้คนเดียว แทบจะลืมเพื่อนร่วมห้องคนอื่นที่กำลังมองเธอไปเลย กระทั่งที่ณจันทร์หยิบการ์ดขึ้นมาอ่าน ข้อความที่เขียนด้วยลายมือในนั้นก็ทำให้หัวใจที่พองฟูของสาวน้อยเหี่ยวเฉาลง
‘
