สามีขาอย่าดุดัน

ซ่า! สาวน้อยในชุดนักเรียนมัธยมปลายเกือบสะดุดล้มเพราะจู่ๆ ก็มีน้ำหนึ่งถังถูกสาดมาจากระเบียงชั้นสอง ‘ณจันทร์’ ถอดแว่นออกมาขยี้ตา เธอสะบัดแว่นให้น้ำสกปรกหลุดออก แต่ก็ไม่ค่อยได้ผลเท่าไหร่ จะเช็ดกับเสื้อนักเรียน มันก็เปียกไปหมด ณจันทร์เลยสวมมันกลับคืนบนใบหน้าอ่อนเยาว์ผุดผาด กระเล็กๆ กระจายอยู่ตรงสันจมูกและแก้มอ่อนบางใต้ดวงตา เส้นผมของเธอเป็นสีน้ำตาลอ่อนกว่าสตรีเอเชียทั่วไป ผิวก็ขาวจัดราวกับน้ำนมสดใหม่ ไม่ว่าจะมองผาดหรือมองพิศยังไง ใครๆ ก็ดูออกว่าเป็นลูกผสมอย่างน้อยสองเชื้อชาติ เธอเงยหน้าหยีตามองไปที่ระเบียงชั้นสองของอาคารเรียนที่มีชื่อว่าเทวาอนุสรณ์ติดหราอยู่ด้านบน แล้วก็ได้เห็นสาวน้อยวัยเดียวกับเธอสองคนยืนอยู่ริมระเบียง โดยที่คนหนึ่งถือถังน้ำถูพื้นไว้ด้วย หนึ่งในสองคนนั้นกำลังยิ้มเหยียดหยัน! “ต๊าย ดูสิเก๋ ว่าใครเปียกเหมือนลูกหมาตกน้ำอยู่ตรงนี้ ตลกเป็นบ้าเลย” ‘แก้มหยก’ จีบปากจีบคอตีไหล่พี่สาวฝาแฝด ทั้งที่ดวงตาของเธอวิบวับไปด้วยความสะใจ แต่ ‘เก๋กะรัต’ แฝดพี่กลับแสดงท่าทีเห็นอกเห็นใจณจันทร์ ก่อนที่หญิงสาวจะแย่งถังน้ำมาถือไว้ “ไม่เอาน่าหยก อย่าไปแกล้งเขา อุ๊ย!” ณจันทร์เบิกตาโต เมื่อเห็นถังน้ำสเตนเลสร่วงลงมาจากมือเก๋กะรัตแบบมองยังไงก็ขว้างลงมาตรงที่เธอยืนอยู่พอดี ไม่ใช่หลุดมือ! ร่างบางรีบถอยหลังหลบทันที แต่เมื่อถังกระแทกพื้น มันก็เด้งขึ้นเฉียดหน้าแข้งของเธอไปแค่เส้นยาแดงผ่าแปด ณจันทร์หรี่ตาลงด้วยความตกใจ ก่อนที่ถังนั้นจะกลิ้งไปหยุดตรงพุ่มไม้ข้างทางเดิน “ตายแล้ว ขอโทษนะจ๊ะต่ายนุ่ม” เก๋กะรัตรีบเกาะราวระเบียงชะโงกหน้ามองลงมาด้วยสีหน้าอ่อนโยน “เจ็บตรงไหนหรือเปล่าจ๊ะ” ณจันทร์กำมือแน่น เงยหน้ามองเก๋กะรัตด้วยความโกรธที่ปะทุขึ้นมาเหมือนลาวาล้นอยู่ปากปล่องภูเขาไฟ แต่แล้วสาวน้อยก็ข่มใจตัวเองไม่ให้โต้ตอบ...อดเปรี้ยวไว้กินหวาน...เอาคืนทีหลัง หัวเราะได้ดังกว่าวิ่งขึ้นไปตบพวกมันตอนนี้! อีฝาแฝดอสรพิษ! ดังนั้นร่างบอบบางที่เปียกเปื้อนไปหมด จึงหันหลังวิ่งหนีออกมาโดยมีเสียงหัวเราะเยาะเย้ยของแก้มหยกไล่หลังมาด้วย ถึงแม้ไม่ได้หันไปมองอีกเลย ณจันทร์ก็มั่นใจว่าเก๋กะรัตเองก็กำลังหัวเราะอยู่เหมือนกัน อาจจะสะใจกว่าแก้มหยกด้วยซ้ำ คนที่แสดงความร้ายกาจออกมาตรงๆ ไม่ใจทรามต่ำตมเท่าพวกคนต่อหน้าจ๊ะจ๋า ลับหลังพ่นพิษร้ายใส่คนอื่นหรอก! ณจันทร์วิ่งมาจนถึงสนามกีฬา เมื่อเห็นว่าตรงนี้มีพวกนักกีฬาฝึกซ้อมกันอยู่ ยังไงสองคนนั้นก็ไม่ตามมารังแกเธออีก เพราะแก้มหยกกับเก๋กะรัตมักจะแสดงตัวเป็นคนดีอยู่ตลอดเวลาต่อหน้าคนอื่น สาวน้อยก็หยุดหอบหายใจด้วยความเหนื่อย ก่อนจะเดินต่อไปตามถนนสายเล็กในโรงเรียน ท่ามกลางสายตาของพวกนักกีฬาที่สงสัยว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอ แต่ไม่กล้าถาม ณจันทร์เพิ่งจะย้ายมาเรียนที่นี่ได้แค่สองเดือน ซึ่งอีกไม่นานก็จะจบการศึกษาแล้ว การปรากฏตัวของเธอ จึงเป็นที่ฮือฮาของพวกนักเรียนชาย และเป็นที่สนใจของนักเรียนหญิง แต่แค่วันที่สองของการมาเรียนเท่านั้น ณจันทร์ก็ถูกหมายตาจากสองฝาแฝดนั่น และถูกแอบตามแกล้งต่างๆ นานา เวลาอยู่ลับหลังคนอื่น และไม่รู้ว่าปล่อยข่าวอะไรออกไปบ้างด้วยความเกลียดชังในตัวเธอ สาเหตุก็แค่เพราะ ‘ดนตร์’ เพื่อนชายร่วมห้องกำลังหมายตาณจันทร์อยู่ ช็อกโกเลตเอย ขนมเอย ถูกขนมาวางให้แบบชัดเจนว่าเดินหน้าจีบ ทำเอาคนทั้งห้องถึงกับอึ้งกันไปหมด เพราะดนตร์ไม่เคยมีท่าทางสนใจผู้หญิงคนไหนก่อน ที่ผ่านมามีแต่ผู้หญิงเข้าหาดนตร์ เพราะเขาหน้าตาดี ซึ่งดนตร์เองก็เปลี่ยนแฟนเป็นว่าเล่น ผู้หญิงที่เข้าหาดนตร์น่ะ มีแก้มหยกรวมอยู่ด้วย แต่ดนตร์ไม่เคยสนองตอบแก้มหยกเลย “ต่ายนุ่ม! เกิดอะไรขึ้น” พูดถึงดนตร์ ชายหนุ่มที่กำลังซ้อมฟุตบอลก็วิ่งมา เขาส่งผ้าขนหนูผืนเล็กที่ยังไม่ได้ใช้มาให้ แต่ณจันทร์ก็ไม่ได้รับมันไว้ เธอเงยหน้ามองชายหนุ่มอย่างเกรงใจ เขาตัวสูงมากจนเธอสูงแค่แผงอกของเขาเอง “เช็ดหัวก่อน เดี๋ยวไม่สบาย” สาวน้อยเม้มปากอย่างชั่งใจ เธอคิดมาตลอดว่าดนตร์เป็นคนดี แต่ผ้านี่มีกลิ่นน้ำหอมของเขาอยู่ เธอรับมาเช็ดตัวไม่ได้หรอก ถ้ามีกลิ่นน้ำหอมของชายอื่นกลับคอนโดฯ ละก็... เธอคงโดน ‘เขา’ ลงโทษอย่างหนักแน่ “ขอบใจนะดนตร์” เสียงหวานเอ่ยอย่างหนักแน่น “แต่เรารับไว้ไม่ได้จริงๆ” ร่างบางหันหลังเดินหนีเขาไปทางหน้าโรงเรียน โดยที่ไม่คิดว่าคราวนี้ดนตร์จะก้าวยาวๆ ตามเธอมา ก่อนที่เขาจะคว้าแขนเธอเอาไว้ ณจันทร์สะดุ้งเฮือก หัวใจเหมือนตกไปอยู่ตาตุ่ม เพราะคิดว่าเขาจะทำอะไรไม่ดีงาม แต่ชายหนุ่มก็ปล่อยมือเธอทันที สีหน้าของเขาดูลังเล ก่อนที่ดนตร์จะตัดสินใจพูดสิ่งที่คิดออกมา “เธอมีแฟนแล้วเหรอ” เธอมีเสี่ยเลี้ยงจริงๆ เหรอ คือสิ่งที่ดนตร์อยากถามมากกว่า แต่เพราะได้รับการเลี้ยงดูให้พูดจาอย่างมีมารยาท เขาจึงเลี่ยงไปอีกคำที่จะไม่ทำให้ผู้หญิงที่เขาหมายปองเสียใจ ณจันทร์เม้มริมฝีปาก ก่อนจะพยักหน้า “อืม ใช่” เธอก้าวถอยหลังจากเขา “เราไปก่อนนะ” หญิงสาวหันหลังเดินไปทางหน้าโรงเรียนอีกครั้ง ทิ้งให้ดนตร์ยืนมองตามด้วยสายตาดื้อดึง โดยที่ณจันทร์ไม่รู้เลยว่าเพราะเสื้อนักเรียนสีขาวของเธอเปียกปอน ทำให้ชายหนุ่มยิ่งเห็นทรวดทรงองค์เอวของสาวน้อยชัดขึ้น แม้ว่าจะมีเสื้อซับในบางๆ กั้นไว้ก็ตาม กระโปรงนักเรียนโรงเรียนเอกชนที่ลู่ลงกับสะโพกก็ทำให้ยิ่งเห็นว่าส่วนโค้งเว้าของเธอดูละมุนตาแค่ไหน หน้าก็สวย หุ่นก็แซ่บ ดนตร์ยืนกำผ้าขนหนูแน่น ความต้องการของชายหนุ่มเดือดพล่าน ความอยากเอาชนะโหมกระหน่ำ ต่อให้เป็น ‘ของมือสอง’ เขาก็อยากได้มาครอบครอง สักแค่ครั้งเดียวก็เอา!