บทที่ 4 ผู้ชายร้ายๆ
1422 คำ
ผมโคตรโมโหยัยแพตตี้ตัวแสบ ว่าผมเสร็จไวเหมือนพวกนกกระจอกไม่ทันกินน้ำ ไม่คิดว่าจะได้เจอเธอที่นี่ แพตตี้เป็นรุ่นน้องผมตอนเรียนมัธยม และเป็นกลุ่มเดียวกันกับนิชา คนที่ผมสารภาพรัก และจะขอเป็นแฟน แต่นิชาชอบไอ้รุจเพื่อนผม เลยต้องถอยออกมา แต่ผมเห็นแพตตี้คนเดียว ไม่รู้กลุ่มนั้นตามมาเรียนด้วยกัน หรือว่าแพตตี้มาเรียนที่นี่คนเดียว และผมก็ไม่ได้สนใจ และไม่คิดจะตามหา ถามว่าแพตตี้สวยไหม แพตตี้เป็นผู้หญิงที่สวยเปรี้ยวมาก สเปคผม นมเป็นนม เอวกิ่วคอด สะโพกกลมกลึง หุ่นเพรียวบาง น่ากินทุกส่วน ผมเห็นแพตตี้ทีแรกผมยังหลงเธอเลย ติดอย่างเดียว ปากแซบมากไปหน่อย ถ้าไม่ติดว่าปากเก่ง เธอคือผู้หญิงที่จะทำให้ผมหลงใหลได้ไม่ยาก ผมชอบเธอทุกตรงในร่างกาย สวยดึงดูดหัวใจ สวยมากจนแทบลืมหายใจ
"ไอ้ดิวมึงหายไปไหนมา เพิ่งจะมาถึง อย่าบอกนะมึงไปแอบแซบกับสาวมา" ไอ้ตาต้า หนึ่งในแก๊งค์เพื่อนของผม ที่เรียนด้วยกันตั้งแต่สมัยมัธยม มันเป็นหนุ่มหล่อ ขาวตี๋สูงยาวเข่าดี สไตน์โอป้า ที่สาวต่างพากันหลงใหล
"เออ กูไปคณะนิเทศมา กูยังแซบไม่สะใจ แต่ต้องโดนขัดจังหวะ เพราะเด็กแสบปากแซบคนหนึ่ง"
"มิน่ามึงถึงทำหน้าหงุดหงิด เหมือนโดนแตนต่อยมา" มันยิ่งกว่าแตนต่อยอีก ร้ายมาก ผมยังไม่ได้เล่าว่าเจอแพตตี้มา เพราะไม่คิดว่าจะได้เจอกันอีก ครั้งเดียวก็เกินพอ โลกมันคงไม่กลมถึงขั้นให้เจอกันอีก
"เออสิ คงต้องไปจัดอีกรอบ ยังไม่รู้ลีลาว่าเด็ดแค่ไหน สวรรค์เกือบบล่มคาห้องน้ำ
"เชี่ยดิว มึงนี่เอาไม่เลือกที่ไปกินไกลถึงคณะนิเทศ เลยนะ" ไอ้ตาต้ามันก็เหี้ยพอๆกับผมนั่แหละ
"มึงก็ไม่ต่างจากกู เสือกว่ากู ว่ากูยังไงให้เข้าตัวเอง ว่าแต่ไอ้เต ไอ้รุจมันไปไหนแล้ววะ ไม่เห็นหัวมันสองคนเลย จะเข้าเรียนอยู่" ผมมองหาเพื่อนผมอีกสองคน
"มันสองคนกำลังมา เราขึ้นไปรอบนห้องเรียนเลยไหม" ผมเห็นด้วยกับไอ่ตาต้าวันนี้ผมใช้พลังงานเยอะ ทั้งกับนารา และแพตตี้
"เออ เอางั้นก็ได้ เมื่อยวะ เพิ่งใช้แรงมานั่งรอให้หายเหนื่อย แซบในห้องน้ำมีคนนั่งฟังเสียงโคตรตื่นเต้นเป็นบ้า" ครั้งนี้มันตื่นเต้น จนเสียวหลังกลัวคนรู้เพิ่ม
"มึงไปเอาในห้องน้ำคณะนิเทศ แล้วมีคนได้ยินมึงเอากันเนี่ยนะ มึงยังเสือกเอาต่อได้ กูล่ะเชื่อมึงเลย" มันคงคิดว่าผมบ้าเอาไม่เลือกที่ ผมแค่ประชดไอ้ผู้หญิงห้องข้างๆ ไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะเจอคนรู้จัก ไม่รู้ว่าจะปากดี เอาเรื่องผมไปพูดเสียๆหายหรือเปล่า แต่ถ้าพูด ผมก็จะเอาแพตตี้ไปพูดเหมือนกัน เป็นผู้หญิงแบบไหน มานั่งฟังคนเขาเอากัน แสบไม่แสบคิดดูเอาแล้วกัน แถมว่าให้ผมเสียหาย ใครได้แซบกับผมมีแต่บอกว่าถึงใจ และอยากลองกับผมทั้งนั้น แพตตี้ดันบอกว่าเธอเจอเด็ดกว่าผม ผมอยากรู้เหลือเกิน ผู้ชายในมหาลัยนี้ ยังจะมีใครลีลาเด็ดกว่าผม เจออีกทีจะจัดให้เลิกพูดไปเลย
"ก็ไอ้ห้องข้างๆมันปากดีว่ากูไม่มีเงินพาสาวเข้าโรงแรม แล้วว่ากูติดสัตว์ กูเลยเอาให้แม่งได้ยินเลย กูหมั่นไส้" ผมไม่ไส้ทนไม่ไหวเลยประชดไป
"แล้วผู้หญิงคนนั้นยอมให้มึงเอาต่อ" มันคงไม่เชื่อผู้หญิงที่ไหนจะให้เอาต่อ ทั้งที่รู้ว่ามีคนอยู่ห้องข้างๆ ได้ยินทุกอย่าง แต่นารายิ่งรู้ว่ามีคนได้ยิน เธอยิ่งเร่าร้อน เด้งสะโพกสวนกลับจนผมแตกเร็ว และโดนไอ้แสบว่าผมไม่อึด คิดแล้วก็เจ็บใจ เสียชื่อผู้ชายกินดุ แบบผมหมด คราวหน้าถ้าเจอ ผมจะเล่นงานเธออย่างหนักเลยคอยดู จะได้เลิกปากแจ๋ว
"ใช่งัยแถมตื่นเต้นเสร็จเร็วอีก กูยังไม่สะใจเลย
ผู้หญิงเสนอ มันก็ต้องสนองมึงว่าจริงป่าว" ผมตอบมันไปตามตรง ผมไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะ มีใครมาเสนอให้ถึงได้ไม่เอา แล้วนั่งมองหน้ากันเฉยๆ สมัยนี้มันคงไม่มีแล้วครับ
"มึงโหดสัตว์ มึงไม่กลัวเขาเอาเรื่องมึงไปพูดหรืองัย แล้วมึงรู้ไหมใคร ถ้ามีเรื่องออกไป จะได้ไปเล่นงานถูกคน" ไอ้ตาต้ามันดูเป็นห่วงผมเหมือนกันนะ
"กูแคร์ที่ไหน อยากพูดอยากประกาศ กูก็จะเอาคืนเหมือนกัน มึงเคยเห็นกูยอมใครไหมล่ะ ว่าแต่มึงก็เหมือนกันนั่นแหละ กูรู้มึงเพิ่งไปเอามา ไม่งั้นคนอย่างมึงคงไม่มาถึงมหาลัยเร็ว" ไอ้ตาต้ามันมาเรียนไม่ทันเกือบทุกวัน เพื่อนต้องคอยไปโทรเตือนมัน แต่วันนี้มันมาเร็ว หน้าตาดูเต็มอิ่ม ใครไม่รู้ก็บ้า เรื่องพวกนี้กลุ่มพวกผมรู้ทันกันทุกคน
"เรื่องของกู ไปเหอะกูก็เมื่อยมาเหมือนกัน" ไอ้ตาต้ามันก็นิสัยคล้ายผม ใครเสนอมันก็สนอง มันเป็นคนขี้เล่น เฟรนลี่ หญิงตรึม ผมกับไอ้ตาต้าไม่ได้พูดเรื่องนี้กันต่อ ขึ้นไปเรียน แล้วไอ้เต กับไอ้รุจสองคนนั้นก็ตามมา พวกมันคงจัดสาวมาแน่เมื่อคืน ตาคล้ำมาเรียน มีแต่ไอ้เตคนเดียวที่สภาพมันยังดี เพราะมันไม่ชอบกินอะไรซ้ำๆ ถ้ามันไม่ชอบจริงๆ ส่วนไอ้รุจ ถ้ามันติดใจก็กินต่อถ้าไม่ มันก็ไม่กินอีก
พวกผมเรียนเสร็จแล้วพากันมาข้างล่างผมกะจะชวนพวกนั้นตี้สักหน่อย หาที่ลงมันยังไม่สุด
"พวกมึงคืนนี้ตี้กันหรือเปล่า ไม่ได้ออกล่านานแล้วนะ" ผมชวนเพื่อนตอนกำลังขึ้นรถใครรถมัน
"กูไม่ไป" เสียงนิ่งๆ ขรึมๆของไอ้รุจ
"กูก็ไม่ไป" ไอ้เตก็ปฏิเสธหน้าตาย มันคงมีที่ลง
มีแต่ผมกับไอ้ตาต้าสองคน ถ้าไปแค่นี้มันไม่สนุก ก็เลยตัดสินใจพับโปรแกรมออกข้างนอก
"ไม่ไปก็ไม่ พวกมึงทำกูหมดสนุก" ผมบ่นอุบอิบให้ให้เต กับไอรุจ แต่ถ้ามันสองคนอยากไปจริงๆ มันชวนไม่ยาก แสดงวันนี้มันสองคนคงมีที่จัดแล้ว
"สาวในคลังมึงก็มีเยอะ เรียกมาเอาสักคนไม่ต้องออกข้างนอก มึงคงไม่อดอยากหรอกมั๊ง" ไอ้รุจไอ้เพื่อนปากดี มันว่าผม ไอ้รุจจะเป็นผู้ชายหล่อนิ่ง แต่ก่อนไม่เป็นแบบนี้ แต่ถูกแฟนหักหลัง มันเลยติดเย็นชา ไอ้รุจเมื่อก่อนมันเป็นผู้ชายที่หล่อ และอบอุ่นมาก สาวๆต่างหลงใหลคลั่งไคล้มัน แต่ความผิดหวัง ทำให้มันเปลี่ยนไป เย็นชา ติดนิ่งแต่ไม่ถึงขั้นไอ้เต ไอ้นั่นทั้งเย็นชา ทั้งพูดน้อย เป็นคนไม่สนโลก ไม่ตามใคร มันจัดเป็นหนุ่มที่หล่อมากคนหนึ่ง สาวๆที่ชอบแบบหล่อนิ่ง วิ่งเข้าหามันเยอะ แต่มันเอาเสร็จแล้วไม่สานต่อกับใคร กลุ่มของพวกผมเป็นผู้ชายแบบร้ายๆ
"มันก็ใช่ กูคงเรียกมาจัดที่ห้อง มึงคงเหมือนกันใช่ไหมไอ้ตาต้า" ผมหันไปถามความเห็นไอ้ตาต้า
"ตามนั้น" ไอ้ตาต้าพูดเสร็จ เราแยกย้ายห้องใครห้องมัน หาที่ลงกันเอง ผมพยักหน้าให้พวกมัน แล้วแยกย้าย
"นาราว่างมั๊ย คืนนี้ต่อที่ห้องพี่ไหม" ผมจัดการโทรหานารา ยังลองไม่สะใจ ดันมีนางมาร้ายมาขัด ผมเลยโทรเรียกนาราไปกินต่อที่ห้อง คืนนี้มันต้องมีที่ระบายออก
"ได้ค่ะพี่ดิว" นาราเหมือนจะพร้อมรออยู่ตลอดเวลา เรื่องนี้ผมไม่เคยขาดแคลน
- ผู้เขียน
