ปัง!
เสียงทุบโต๊ะดังขึ้นจากที่นั่งของหลินซี ทำเอาทุกคนภายในห้องเรียนพลันหันมองอย่างช่วยไม่ได้
ทางด้านอาจารย์กั๋วไค่ทำสีหน้ายียวนกวนประสาทพลางกล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงล้อหลอก
“เป็นอะไรไป…คุณหนูหลินซี ถ้าอยากได้โอสถเหลวซือเทียนสักขวด ตอนเลือกกลุ่มประลองอย่าลืม…”
“เฮอะ.. ใครมันจะไปอยากได้ของต่ำช้าแบบนั้นกัน” น้ำเสียงเย็นชาบาดจิตของหลินซีดังกร้าว ทําเอาอาจารย์กั๋วไค่สะดุ้งเฮือกด้วยสีหน้าหวาดผวาครู่หนึ่ง
หลังอาจารย์กั๋วไค่รู้สึกตัว เขาสบถด่าหลินซีอยู่ในใจอย่างเดือดดาล อารมณ์โกรธประหนึ่งลาวาที่กำลังจะปะทุออกมาจากปากปล่องภูเขาไฟผุดขึ้นในใจ
เป็นแค่คนไร้ประโยชน์ที่ไร้ซึ่งพรสวรรค์แท้ๆ กล้าขึ้นเสียงกับข้ากระนั้นเรอะ!
“มันจะมากไปแล้ว…คุณหนูหลินซี! ทางราชสำนักเห็นอกเห็นใจราษฏร จึงได้สร้างโอสถเหลวซือเทียนขึ้นมา ท่านกำลังหมิ่นราชสำนักหลวง…”
“หวังดี? อย่ามาพูดให้ขำหน่อยเลย โอสถต่ำช้าขวดนั้น…มันไม่ได้ช
