“คุณหนูหลินซีเรื่องเมื่อครู่…” เม่ยอินเอ่ยขึ้นมาอย่างลังเล
“หืม มีเรื่องอะไรรึ?” หลินซีพอได้ยินที่เม่ยอินเอ่ยพลันขมวดคิ้วมุ่นพลางเอ่ยถามอย่างสงสัย
เม่ยอินมองมาที่กระบี่ขาวหิมะที่เหน็บอยู่ข้างเอวของหลินซีอยู่หลายครั้ง ก่อนจะกล่าวออกมาเสียงแผ่ว
“ถ้าคุณหนูใช้กระบี่เล่มนั้น ผลการต่อสู้คงจะ…” เม่ยอินยังกล่าวไม่ทันจะจบ หลินซีพลันเอ่ยโพล่งขึ้นมาก่อน
“มันเป็นแค่การเรียน ไม่จำเป็นที่จะต้องสู้กันเอาเป็นเอาตาย กระบี่มีไว้ปกป้อง มิใช่เอาไว้ทำลายผู้อื่น”
★
ณ ห้องเรียนของอาจารย์กั๋วไค่
“สวัสดีศิษย์ตำหนักบัวสีครามทุกคน วันนี้อาจารย์จะมาสอนเรื่องของการใช้อักขระ…”
บุรุษหนุ่มที่ยืนอยู่กลางห้องเรียนขนาดใหญ่กล่าวขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และแน่นอนว่ามิใช่ใครอื่น เขาคืออาจารย์สอนอักขระกั๋วไค่
อาจารย์กั๋วไค่กวาดตามองไปยังบรรดาศิษย์ภายในห้องทุกคนอยู่พักหนึ่ง ก่อนสายตาคู่นั้นจะมาหยุดอยู่ที่หลินซีอยู่นานโข
