โอสถเหลวซือเทียน(2)

1140 คำ

“คุณหนูหลินซีเรื่องเมื่อครู่…” เม่ยอินเอ่ยขึ้นมาอย่างลังเล “หืม มีเรื่องอะไรรึ?” หลินซีพอได้ยินที่เม่ยอินเอ่ยพลันขมวดคิ้วมุ่นพลางเอ่ยถามอย่างสงสัย เม่ยอินมองมาที่กระบี่ขาวหิมะที่เหน็บอยู่ข้างเอวของหลินซีอยู่หลายครั้ง ก่อนจะกล่าวออกมาเสียงแผ่ว “ถ้าคุณหนูใช้กระบี่เล่มนั้น ผลการต่อสู้คงจะ…” เม่ยอินยังกล่าวไม่ทันจะจบ หลินซีพลันเอ่ยโพล่งขึ้นมาก่อน “มันเป็นแค่การเรียน ไม่จำเป็นที่จะต้องสู้กันเอาเป็นเอาตาย กระบี่มีไว้ปกป้อง มิใช่เอาไว้ทำลายผู้อื่น” ★ ณ ห้องเรียนของอาจารย์กั๋วไค่ “สวัสดีศิษย์ตำหนักบัวสีครามทุกคน วันนี้อาจารย์จะมาสอนเรื่องของการใช้อักขระ…” บุรุษหนุ่มที่ยืนอยู่กลางห้องเรียนขนาดใหญ่กล่าวขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม และแน่นอนว่ามิใช่ใครอื่น เขาคืออาจารย์สอนอักขระกั๋วไค่ อาจารย์กั๋วไค่กวาดตามองไปยังบรรดาศิษย์ภายในห้องทุกคนอยู่พักหนึ่ง ก่อนสายตาคู่นั้นจะมาหยุดอยู่ที่หลินซีอยู่นานโข

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม