ซ่า!
น้ำถูกสาดใส่หน้า คนโดนสาดลูบออกแล้วหันมอง สมใจยืนนิ่งทอดสายตามองอย่างไม่กริ่งเกรง แล้วหันกลับไปทำงานต่อ มัจรีกัดฟันข่มอารมณ์โกรธ แล้วเดินผ่าน เธอไม่อยากมีปัญหา ทำไมทุกคนถึงทำร้ายเธอ ทั้ง ๆ ที่คนผิดคือผู้ชายสารเลวคนนั้น
กลับเข้าห้องตัวเอง ชันเข่าก้มหน้าแล้วสะอื้น ไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกแล้ว
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูแผ่วเบา เจ้าของห้องสะดุ้ง เดินไปแง้มเห็นสมนึกยืนอยู่ เลยเปิดให้เข้ามา สมนึกนั่งลงบนเตียง แล้วจับไหล่เพื่อนบีบเพื่อให้กำลังใจ
“อย่าไปถือสาป้าสมใจแกเลยนะ แกรักคุณนายมาก พอเห็นคุณนายต้องทุกข์แกเลยโกรธแทน”
“ฉันเข้าใจสมนึก ไม่นึกโกรธป้าแกเลย ที่ฉันโกรธคือไอ้คนชั่วนั่นต่างหาก!” หญิงสาวกัดฟันแน่น
“ตอนนี้คงต้องอดทนให้มากเท่านั่นล่ะมัจ”
หญิงสาวหลับตาน้ำตาคลอ มันมีทางเลือกไหนบ้าง เธอกำลังพยายามเก็บเงินสักก้อนให้ได้ เพื่อไปจากที่นี่ ยิ่งอยากหนียิ่งยากเย็น คุณพิมเองก็รั้งเธอไว้ไม่ใ
