[เออ ถ้าอย่างนั้นก็รอเปิดประตูแล้วกัน]
“ประตูอะไร?” ฉันเลิกคิ้วงงว่ามันกำลังหมายถึงอะไรกันแน่ จนคนตัวสูงตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงกวนประสาท ฉันว่าบอสมันคงผีเข้าไปแล้ว
[ก็กำลังขึ้นลิฟต์ไปหาแกอยู่นี่ไง รอเปิดประตูห้องด้วยแล้วกัน! ถ้าไม่เปิดก็ไม่รับประกันนะว่าประตูจะยังอยู่ดี]
อีอาร์ตหันขวับมามองหน้าฉันอย่างเลิ่กลั่ก เพราะกลัวจะมีปัญหา ฉันขมวดคิ้ว ไม่รู้อีบอสจะผีเข้ารึเปล่า ฉันเลยบอกให้อาร์ตเข้าไปหลบในห้องน้ำก่อน เผื่อมันบ้าพุ่งเข้ามาฆ่าเพื่อนฉัน จะซวยเอา
ไม่ถึงห้านาทีมันก็เคาะประตู แน่นอนว่าฉันเปิดให้ เพราะฉันไม่อยากจะเห็นอีบอสเป็นบ้าพังข้าวของเข้ามา มันทำหน้าเป็นตูดแล้วมองเข้ามาในห้อง
“แล้วมันไปไหน?” เสียงบอสแข็งเล็กน้อย ยังดีที่มันมาคนเดียว
“แกจะทำไม” ฉันเท้าสะเอวก่อนที่จะถูกผลักเข้าไปในห้อง บอสปรายสายตาและรู้ทันทีว่าอีอาร์ตอยู่ในห้องน้ำ เขาทำหน้าหัวเสียแต่ไม่ได้ว่าอะไรมากนัก
“เก็บของ”
