เธอไม่ได้ปิดบังออกจะแมน ๆ ยอมรับตามตรงว่า ชื่นชอบฝ่ายชายมาเนิ่นนาน แต่ฝ่ายชายไม่เคยชอบเธอ
หลังจากได้ยินอย่างนั้นมารดาของหญิงสาวจึงเสนอความคิดเห็นจะหาผู้ชายมาให้ดูตัว ในขณะที่บิดาของเธอไม่สนใจอะไรนอกจากจ้องกราฟหุ้นที่อยู่ในไอแพด อลิซส่ายหน้าปฏิเสธพร้อมกับยืนยันว่า สามีของเธอ เธอจะหามาเอง
ใช่เธอได้สามีสมใจแน่ เมื่อตื่นขึ้นมาในเช้าของวันใหม่ มีข่าวฉาวของตนเองกับอินทิวาในลักษณะไม่เหมาะสมปรากฏบนสื่อ
ข่าวบอกว่าคุณหนูตระกูลดังกำลังจูบกับรองประธานบริษัทยักษ์ใหญ่ในที่สาธารณะ ยิ่งมีภาพที่เธอถูกอินทิวากอดเอวในงานด้วย คนก็ยิ่งเข้าใจผิดพูดไปต่าง ๆ นานา ประโคมข่าวเสีย ๆ หาย ๆ จนเธอต้องติดต่ออินทิวาเพื่อที่จะช่วยกันแก้ปัญหาเรื่องนี้
ช่วงบ่ายของวันเธอจึงเดินทางไปยังบริษัทของชายหนุ่ม ใส่ทั้งแว่นดำ หมวกใบใหญ่ เพื่ออำพรางตัวแต่ออร่าของความเป็นผู้ดีไม่มีทางปิดได้ เพียงเธอย่างกรายเข้าไปใต้ตึกผู้คนก็หันมามองเป็นตาเดียวพร้อมกับซุบซิบนินทา เนื่องจากข่าวที่เกิดขึ้นค่อนข้างดัง ยิ่งฉาวคนยิ่งชอบโดยเฉพาะเรื่องใต้สะดือดูเหมือนประชาชนจะให้ความสนใจกันเป็นพิเศษ
“สวัสดีค่ะคุณอลิซ” รันทิชาเดินเข้ามาหาคุณหนูอลิซตามคำสั่งของเจ้านาย
“สวัสดีค่ะคุณรัน” หญิงสาวยกมือขึ้นมาสวัสดีเลขาของอินทิวาซึ่งเคยเจอมาบ้าง
“เชิญทางนี้ค่ะ คุณอินให้รันลงมารับคุณหนูอลิซ” รันทิชายิ้มหวานให้ว่าที่นายหญิง
“ค่ะ ว่าแต่คุณรันจำอลิซได้ด้วยเหรอคะ อลิซอุตส่าห์ปลอมตัว” เธอแสดงสีหน้าสงสัยก่อนจะมองตัวเองในกระจกของอาคาร
“จำได้ค่ะ สวย ๆ อย่างคุณหนูอลิซ ปลอมตัวยังไงคนก็จำได้”
รันทิชาไม่ได้พูดอวยแต่มันคือเรื่องจริงทำให้คนถูกชมถึงกับตัวลอย ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อย่างอารมณ์ดีทั้งที่ก่อนหน้านี้โมโหจนไมเกรนขึ้น โดนมารดาตามไปตำหนิอยู่หลายนาทีและยื่นคำขาดให้กลบข่าวนี้เร็ว ๆ ถ้าทำไม่ได้เธอจะต้องแต่งงานกับผู้ชายที่ครอบครัวหามาให้ซึ่งไม่ใช่อินทิวาแน่นอน
ไม่นานนักลิฟต์ที่สองสาวใช้งานก็เปิดชั้นที่อินทิวากำลังทำงาน รันทิชาแจ้งเจ้านายไม่ถึงนาทีก็มีคำสั่งให้อลิซเดินเข้าไปในห้อง หญิงสาวจึงไม่รอช้าก้าวเท้าฉับ ๆ เดินไปนั่งอยู่บนโซฟาโดยไม่ต้องเชิญ จากนั้นก็ถอดหมวกกับแว่นตาออกก่อนจะตั้งคำถามใส่อินทิวาด้วยความร้อนใจ
“พี่อินจะแก้ปัญหายังไง คิดหรือยังคะ”
“พี่คิดว่าเราควรแถลงข่าวพูดความจริง”
“ถ้าแก้ปัญหาแบบนั้น ไม่กลัวผู้หญิงคนนั้น ที่ชื่อโฉมอะไรนั่น มาตามตื๊ออีกเหรอคะ”
“แล้วคุณหนูอลิซมีวิธีที่ดีกว่านี้ไหมล่ะ”
“ไม่มี ถ้ามีอลิซจะมานั่งปรึกษาพี่อินทำไม”
“คุณพ่อคุณแม่ของคุณอลิซโกรธมากไหม”
“มากค่ะ ถึงขั้นจะบังคับให้อลิซแต่งงานกับคนที่พวกท่านหามาให้ด้วย”
พูดถึงเรื่องนี้สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไป พวกท่านจะมาบังคับให้เธอแต่งงานกับใครก็ไม่รู้ได้ยังไง เรื่องอื่นเธอพร้อมที่จะทำตามบังคับซ้ายก็ซ้าย บังคับขวาก็ขวาแต่เรื่องคู่ชีวิตเธอไม่ยอมเด็ดขาด หัวเด็ดตีนขาดยังไงก็ไม่ยอม สามีของคุณหนูอลิซต้องเป็นคนที่เธอหามาเอง
“...” อินทิวาไม่พูดเอาแต่จ้องหน้าอลิซพลางใช้ความคิด
‘ไม่ได้เขาจะปล่อยให้เธอรับผิดชอบเรื่องนี้คนเดียวไม่ได้’
คนตัวโตขมวดคิ้วมุ่นขณะใช้สมองคิดวิธีช่วยอลิซ ถ้าไม่ใช่เพราะเขาใช้เธอเป็นเครื่องมือคงไม่เกิดเรื่องอื้อฉาว
“พวกท่านไม่อยากให้ชื่อเสียงของอลิซป่นปี้ไปมากกว่านี้ พี่อินก็รู้พวกท่านรักชื่อเสียงจะตาย” เธอแสดงสีหน้าลำบากใจ
“แต่ยังไงก็ไม่ควรเอาเรื่องนี้มาบังคับคุณ” เขาเอ่ยเสียงเข้มไม่พอใจพ่อแม่ของอลิซ
ความเงียบแผ่ไปทั่วห้องทำงาน หลังจากต่างคนต่างตกอยู่ในห้วงของความคิด ไม่รู้จะแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นอย่างไรดี อยู่ ๆ ดวงตาของคุณหนูอลิซก็เปล่งประกาย มุมปากยกยิ้มขึ้นมาราวกับนางร้าย ก่อนที่เธอจะเรียกชื่อเขาด้วยน้ำเสียงจริงจัง
“พี่อิน”
“ครับ”
“เราแต่งงานกันเถอะ”
“แต่งงาน!”
“ค่ะ ถือว่าช่วยลูกนกลูกกา”
“...” เขานิ่งไป
“ถ้าแต่งงานกับพี่อินคุณพ่อคุณแม่ต้องยอมแน่”
“...” เขาไม่พูดแต่ก็คิดไม่ต่างจากเธอ
“อลิซขอเวลาหนึ่งปีเท่านั้น แล้วจะหย่าให้เลย”
“...” เขาแสดงสีหน้าครุ่นคิด เริ่มคล้อยตามเธอ แต่งงานหนึ่งปีถือว่าไม่นาน
“นะคะพี่อิน ช่วยอลิซหน่อย”
เธออ้อนด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร สายตาเว้าวอนทำเอาชายหนุ่มลังเล
“หรือพี่อินจะให้อลิซแต่งงานกับคนอื่น” แค่ได้ยินว่าเธอจะไปแต่งงานกับผู้ชายคนอื่น อินทิวามีเหรอจะยอม คำตอบที่หญิงสาวต้องการจึงหลุดออกจากปาก
“ไม่ได้ ผมจะแต่งงานกับคุณหนูอลิซเอง” เขาเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง คิดแล้วว่าทางออกของเรื่องต้องไม่พ้นการแต่งงาน หากจะให้เธอไปแต่งงานกับคนอื่นมันก็ไม่ยุติธรรมอีก เขาเป็นคนก่อเรื่องก็ต้องมีส่วนในการรับผิดชอบ เพราะฉะนั้นเจ้าบ่าวจะเป็นคนอื่นไปได้อย่างไร
“จริงเหรอคะ”
“แต่ผมบอกตรงนี้เลย ผมไม่มีวันรักคุณ”
“ทำไมคะ ทำไมพี่อินถึงรักอลิซไม่ได้”
“เพราะผมรักใครไม่เป็น”
คำตอบของเขาเป็นที่เข้าใจของเธอ อินทิวาเกิดมาพร้อมกับคำว่าไม่มีพ่อ แม่ของเขาบอกเพียงแต่ว่า พ่อทิ้งเขากับแม่ไปอยู่กับครอบครัวใหม่ ไปอยู่กับผู้หญิงที่รวยกว่า ดีกว่า สวยกว่า เศร้าทุกครั้งเวลาที่เห็นมารดาร้องไห้เพราะความรัก ก่อนมารดาเสียชีวิตเขาสัญญาว่าจะไม่มอบหัวใจให้ใครทั้งนั้น เขาจะใช้ชีวิตคนเดียวตราบสิ้นลมหายใจ
อลิซรู้เรื่องนี้มาจากคุณแสนดีจึงเห็นอกเห็นใจชายหนุ่มไม่น้อย ดวงตาของเธอมีประกายซุกซนฉายขึ้นมาก่อนที่มันจะหายไป แล้วตอบชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงเข้าอกเข้าใจ ทั้งที่ในหัวมีแผนการพิชิตใจว่าที่สามีเต็มไปหมด
อินทิวามัวแต่จมอยู่กับความเศร้าจึงไม่ทันเห็นเล่ห์เหลี่ยมที่ปรากฏในดวงตาของอลิซ หากเห็นละก็เขาไม่มีทางตอบตกลงแน่นอน เพราะมันจะเป็นอันตรายต่อหัวใจของคนอยากโสด
ไม่แน่เมื่อถึงเวลาหย่าจริง ๆ คนที่ไม่ต้องการหย่าอาจจะเป็นเขาก็ได้ไม่ใช่เธอ!