EPISODE 6 :: เกือบได้เสีย

1889 คำ

บ้าชิบ! ไอ้วาไปโดนอะไรมาทำไมเเม่งถึงเเบบนี้ เวรกรรมตกอยู่ที่ไอ้ซอลคนนี้ไง! ถ้ามันตื่นมาเดี๋ยวก็อาละวาดบ้านเเตกไปข้างอีกเเน่นอน "ซอล..." "ไอ้วา!"ผมจัดการเเบกร่างของมันเข้ามาที่ห้องน้ำ ร้อนนักก็นอนเเช่น้ำให้เปื่อยไปข้างเลยก็เเล้วกัน ซ่า! ! ! ผมจัดการให้ไอ้วามันนอนลงในอ่างอาบน้ำ เปิดน้ำให้มันได้ใจเย็นลงกว่านี้ ไม่งั้นไอ้ซอลจะไม่ทนเเน่! สีหน้ามันบ่งบอกถึงความทุรนทุราย มันคงต้องการมากเเต่ผมคงช่วยมันได้เเค่นี้ "หนาว..นะ..หนาว"ผมหันไปมองไอ้วาที่นอนปากสั่นระริก "เดี๋ยวร้อน เดี๋ยวหนาว มึงเรียนหมอไม่ใช่ไง!" จะหมดความอดทนกับเเม่งเต็มที! "กูทรมาน.."เสียงหลุดออกจากปากมันเเทบจะฟังไม่เป็นภาษา "เออกูรู้เเล้ว"ผมเดินเข้าไปนั่งบนขอบอ่างกดไหล่มันให้อยู่เฉยๆ เเต่เท้ามันก็ยังถีบจนน้ำในอ่างกระเด็นมาโดนผมด้วย "อึก..อื้อ" เชี่ย! ครางใส่กูอีก เเล้วไอ้หน้าตายั่วเเบบนั้นอีก! จะ บ้า ตาย!!! เออสภาพมันคง

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม