หลายวันต่อมา…
ร่างบางในชุดนักศึกษาเรียบร้อย เสื้อพอดีตัวกระโปรงจีบพลีทยาวถึงเข่า กำลังยืนส่องกระจกเช็คความเรียบร้อยของตัวเองเป็นรอบสุดท้าย ก่อนจะออกจากห้องไปเรียนตามตารางเหมือนอย่างปกติทุกวัน
"เสร็จหรือยัง" เสียงเข้มที่ฟังดูจะหงุดหงิดไม่น้อยเอ่ยถามขึ้นจากทางด้านหลัง
"อ้าว~ ยังไม่ไปหรอกเหรอคะ หนูนึกว่าพี่เคลย์ออกไปแล้วซะอีก" เอพริลหันกลับมามองก่อนจะเอ่ยออกมาด้วยความงุนงงเล็กน้อยที่เห็นเคลย์ตันยังอยู่ที่ห้อง ทั้งที่ตอนนี้เขาควรจะไปถึงมหาวิทยาลัยแล้ว
"จะไปได้หรือยัง" สายตาคมจ้องมองคนตัวเล็กตรงหน้าตั้งแต่หัวจรดเท้า ก่อนจะถามเสียงเรียบโดยที่ไม่ได้สนใจจะตอบคำถามก่อนหน้านี้ของเธอเลยสักนิด
"จะให้หนูไปด้วยเหรอคะ" เธอถามกลับเพื่อความแน่ใจ
"ทางผ่าน" เคลย์ตันตอบกลับเสียงเรียบทันที
"งั้นหนูนั่งวินไปก็ได้"
"อยากโดนลากไปข่มขืนอีกหรือไง"
"ก็พี่เคลย์บอกว่าทางผ่านหนิ หนูรู้สึกว่าตัวเองเป็นภาระพี่ย
