ปึก!
"กรี๊ดดดด! เจ็บ! มะ มันเจ็บ ฮือออ"
แก่นกายใหญ่ที่ดันเข้ามาภายในร่องรักคับแน่นของเธออย่างไม่บอกกล่าวล่วงหน้า สร้างความเจ็บปวดให้เธอไม่น้อย มันเจ็บ… เจ็บกว่าครั้งแรกด้วยซ้ำ เธอรู้สึกได้แบบนั้น
"อย่าดิ้น! เดี๋ยวก็หายแล้ว" เสียงพร่ากระเส่าบอกพร้อมกับโน้มตัวลงกักขังเธอไว้ใต้ร่างกายแกร่งเขาอีกครั้ง พยายามใช้ร่างกายกดทับเธอไว้ไม่ให้ดิ้นไปมา
เธอเจ็บเขาก็เจ็บไม่ต่างจากเธอ เพราะภายในที่คับแน่นของเธอกำลังบีบรัดเขาไว้แน่นจนปวดหนึบไปทั้งแก่นกายใหญ่
"พี่เคลย์… หนูเจ็บ ไม่อยากทำแล้ว" ใบหน้าสวยส่ายหน้าไปมาจนผมสยาย ดวงตากลมโตสั่นคลอนคลอไปด้วยหยาดน้ำตาที่ได้จากความเจ็บปวดกลางกายสาวที่เขามอบให้
"เดี๋ยวก็หาย" เสียงพร่ากระซิบบอกชิดใบหูแผ่วเบา เพื่อปลอบประโลมให้เธอผ่อนคลายความเกร็งลง ความเจ็บที่มีก็จะได้ลดลงไปด้วย
ริมฝีปากหยักได้รูปกดจูบลงบนไหล่เล็กเบา ๆ เขากดจูบลงกับไหล่เปลือยเปล่าของเธอซ้ำ ๆ อยู
