บทที่ 20 ผีเน่าโลงผุ

1768 คำ

บทที่ 20 ผีเน่าโลงผุ ความเกลียดล้นอก เหวยหงนั่งรออยู่นอกห้องภายในโรงเตี้ยมหรูหราใจกลางเมืองชิว ยามเมื่อเจ้านายสาวมาพบชายคนรักนางก็มักจะต้องนั่งรออยู่ข้างนอกเสมอ และต้องคอยปิดปากเงียบไม่แพร่งพรายเรื่องนี้ออกไป เพราะหากประมุขและฮูหยินหลิวรู้ว่าบุตรสาวเพียงคนเดียวพลีกายให้บุรุษก่อนออกเรือนคงวุ่นวายเป็นแน่ “อะ...อื้อ” เสียงครางกระเส่าของเจ้านายสาวทำให้เหวยหงหน้าแดงก่ำ แม้นางจะไม่ใช่สาวน้อยแรกรุ่น แต่ก็ไม่เคยมีคนรักมาก่อน “เฮ้อ...คุณหนูนะคุณหนู” ถอนหายใจเฮือกใหญ่แม้จะระอากับพฤติกรรมของเจ้านายสาวเหลือทน แต่เพราะรักและเทิดทูนยิ่งชีวิต ฟูมฟักเลี้ยงดูมาตั้งแต่แรกเกิดราวกับเลือดในอก จึงคอยตามใจไปเสียทุกสิ่งอย่าง “อื้อ...ทะ...ท่านพี่หยางปิน” ในขณะที่ซูเม่ยระทวยอ่อนเมื่อถูกกอดก่ายโดยชายคนรัก เขากอดนาง หอมแก้มนาง จูบนางก่อนจะซุกไซ้ไปตามซอกคอระหง แล้วเลื่อนไล้ฝ่ามือเข้าไปใต้กระโปรงสีหวาน ก่อนจะ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม