มิเหลียวรัก

เอาออกไม่ทัน

"พี่พอร์ชพอเถอะค่ะ"

ณุดาพยายามหุบขาเข้าหากัน อายแสนอายที่ต้องมานอนอ้าขาต่อหน้าเขาคนนี้

ชายหนุ่มไม่ฟังเสียงหงุงหงิงน่ารำคาญของหญิงสาว มือข้างขวาของเขาจับล็อคสะโพกของเธอไม่ให้กระเถิบหนีได้อีก ส่วนมือข้างซ้ายประคองแก่นกายถูไถที่ดอกไม้ฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำรัก

"อื้ออออโอ๊ยยยย"

"อย่าเสียงดังเดี๋ยวแม่บ้านได้แห่กันมาหรอก"

"ก็ณุดาเจ็บ"

"รู้แล้วก็ค่อยๆยัดอยู่นี่ไง"

"ไม่ค่ะ ณุดาไม่ให้ทำแล้ว กรี๊ดดดดด"

พอร์ชรีบใช้ฝ่ามือปิดริมฝีปากของหญิงสาวเธอร้องดังลั่นเมื่อเขาอัดแก่นกายเข้าในร่องรักของเธอทีเดียวจนมิดด้าม

"เสียงดัง"

"ฮื้ออออ อย่าขยับณุดาเจ็บ"

เขาอยากตัวลุกขึ้นมองส่วนที่เชื่อมต่อของเขาและเธอ ริมฝีปากหนายกยิ้มเมื่อเห็นเลือดชโลมแก่นกายของตัวเอง

"อื้ออออ"

"ซี๊ดดดดด ดูดโคตรดี"

เขาคว้าชายผ้าห่มหนามายัดใส่ปากของเธอไว้ ดูท่าแล้วยัยนี่คงจะร้องลั่นไปทั้งคืน

ตับๆๆๆๆๆ

"อ้าาาาส์ เสียวว่ะ"

เขากดมือของณดาไว้เหนือศีรษะเมื่อรู้สึกรำคาญที่เธอเอาแต่ดันอกเขาออก

"หยุดดิ้นณุดา"

น้ำเสียงดุของเขาทำให้ณุดาหยุดนิ่ง พี่พอร์ชน่ากลัวมากเวลาที่อารมณ์ไม่ดี

คราวนี้ชายหนุ่มขยับเอวเนิบนาบเพื่อพาคนด้อยประสบการณ์สุขสมไปกับเขา

"อ๊าาาส์ พี่พอร์ช"

พอร์ชยกยิ้มมุมปากเมื่อณุดาเรียกเขาเสียงหวาน เขาเริ่มเร่งจังหวะให้เร็วขึ้นตามแรงอารมณ์ส่งผลให้เต้านมคู่สวยที่เขาหลงใหลกระเพื่อมตามจังหวะสะโพกของเขา

"นมโคตรสวย"

เขาพูดออกมาอย่างไม่รู้ตัวแต่ทำให้คนที่นอนอยู่ใต้ร่างเขินอายจนหน้าแดง นี่เธอไม่ได้ฝันไปใช่มั้ย เธอกำลังมีอะไรกับพี่พอร์ช คนที่เธอแอบปลื้มเขามากมาย

ฝ่ามือใหญ่ของชายหนุ่มบีบขยำหน้าอกขนาดใหญ่ของณุดาอย่างลุ่มหลง มันใหญ่จนล้นมือของเขาไปมาก ตอนเด็กแม่ยัยนี้เอาอะไรเลี้ยงลูกวะ นมเป็นนมตูดเป็นตูด

เพี๊ยะ!

"โอ๊ยยยย ฮือออ พี่พอร์ช"

พอร์ชลงมือฟาดที่สะโพกของเธออย่างมันเขี้ยว เอวแน่นหนั่นยังคงทำหน้าที่ของมันไม่ลดหลั่น ร่างกายยัยเด็กนี่เด็ดกว่าพนักงานที่ผับเขาเสียอีก

ตับๆๆๆๆ

เสียงเนื้อกระทบกันจนเกิดเสียงสะท้อนภายในห้อง ณุดาจิกแผ่นหลังของเขาจนเลือดซิบเมื่อเธอรู้สึกเจ็บและจุกตอนที่เขาดันส่วนนั้นเข้ามาในกายเธอจนสุดความยาว

ตับๆๆๆๆ

"อ่าาาาาส์"

เขาดันเข้าในกายเธอมิดลำก่อนจะปลดปล่อยน้ำเชื้อขาวขุ่นทุกหยาดหยดในกายของเธอ

"ชิบหายละ เอาออกไม่ทัน"

ไม่ใช่ไม่ทัน เขาลืมต่างหาก ก็ของเธอดูดเขาดีซะขนาดนั้นใครจะไม่เผลอมั่งวะ