18

1096 คำ

18 คำถามของกวินภพทำให้เธอพูดไม่ออก ตอบไม่ถูก ไม่ว่าจะนอนร่วมห้องกับเขาหรือว่าจิ้งจก เธอก็ไม่ปรารถนาทั้งสองอย่าง ถ้าให้เลือกเธอเลือกนอนกับอย่างหลังมากกว่า “เอ่อ...” เจอคำถามนี้เข้า ปากสาวถึงกับหนักอึ้ง “โอเค ในเมื่อเธอต้องการอย่างนั้นฉันก็ไม่ว่าอะไร เธอกลับไปนอนห้องจิ้งจกได้เลย” เขาเอ่ยอนุญาต พอสิ้นเสียงของกวินภพรอยยิ้มผุดผาดก็ระบายเกลื่อนดวงหน้าสาว หัวใจของคนที่เห็นรอยยิ้มงามน่ารักกระตุกวูบก่อนจะเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ แค่เธอยิ้มโลกทั้งโลกก็สดใส มีเสน่ห์อย่างเหลือร้าย กระชากใจชายให้เต้นถี่แรง ทว่าเขาก็สามารถปัดความรู้สึกหลงใหลที่เข้ามาแทรกในขณะหนึ่งออกอย่างทันท่วงที “ขอบคุณมากค่ะ” เธอพูดพร้อมรอยยิ้ม “เพลงขออีกสักข้อได้หรือเปล่าคะ?” ประโยคนี้เพลงมีนากลั้นใจถามเพราะไม่แน่ใจว่าคำตอบที่จะได้รับ ตรงกับที่เธอภาวนาไว้หรือไม่ “ได้คืบจะเอาศอกเหลือเกินนะเพลง” น้ำเสียงของเขาแลดูไม่ใจ “ว่าแต่จะขอ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม