17
“ฉะ...ฉัน ไม่ได้ลองดี คะ...คือว่า”
เธอไม่กล้าพูดออกไปว่าทำกับข้าวไม่เป็นเพราะไม่ใช่น้องหนูแม่ครัวคนก่อน เห็นหน้ากวินภพตอนนี้แล้ว คำพูด ความคิดและทุกสิ่งทุกอย่างที่จะทำลงไปมันหยุดนิ่งในบัดดล เธอกลัวท่าทีของเขาเป็นที่สุด
“ไม่ได้ลองดี แล้วทำอย่างนี้ทำไม หา!!...ทำทำไม?” เขาตะคอกถาม
“บะ...บอกว่า มะ...ไม่ได้ลองดี ไม่ได้ตั้งใจ” เพลงมีนาเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก
“อย่างนี้แหละเขาเรียกว่าลองดี...โครม!!” เขากัดฟันพูด ก่อนจะกวาดสำรับอาหารที่วางอยู่บนโต๊ะให้ล่วงหล่นไปบนพื้น เศษอาหารกลาดเกลื่อน “ในเมื่อเธอกล้าลองดีกับฉัน ฉันก็จะสั่งสอนให้เธอรู้ว่า คนที่กล้าลองดีกับฉันจะต้องเจอกับอะไรบ้าง โดยเฉพาะเธอ...เพลง”
เพลงมีนารับรู้ถึงความไม่ปลอดภัยในวินาทีนั้น ถอยร่นหนีไปด้านหลังทว่าเธอก้าวได้เพียงสองก้าวหนทางหนีก็ลางเลือน เนื่องจากลำแขนใหญ่ตวัดเอวเล็กอย่างรวดเร็ว ก่อนจะกระชากร่างสาวเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดของตน
