คู่หมั้นฟันน้ำนม

9

“ไข่ หมู” คำตอบสั้น ๆ คือไข่เจียวหมูสับนั่นเอง เขาให้น้องขี่คอพาออกมานั่งดูทีวีกับพายุและเจ้ามูมู่ ก่อนจะเข้าครัวไปทำไข่เจียวหมูสับ ผัดพริกหมู และต้มจืดอีกหนึ่งอย่าง เขาชอบทำอาหารและศึกษาเรื่องการทำอาหารมาตั้งแต่เด็ก ด้วยว่าเข้าครัวช่วยมารดาทำอาหารมาตลอด จึงสามารถทำอาหารได้แทบทุกชนิด

“หิวจังเลยเฮีย” พายุน้ำลายสอเมื่อได้กลิ่นอาหาร

“พอได้กลิ่นอาหาร วิ่งกระดิกหางเป็นหมามาเลยนะไอ้พัน”

“เฮียนี่โคตรเก่ง”

“เก่งอะไรของแกวะ”

“ทำกับข้าวก็เก่ง แถมยังช่วยงานในไร่ไม่แพ้พวกผู้ใหญ่ด้วย ได้ยินลุงอัคชมเฮียไม่ขาดปาก”

“ชมตอนไหนวะ ไม่เห็นรู้เรื่อง” ต่อหน้าเขา บิดาน่ะไม่เคยชมเลย หรือจะเป็นอย่างที่มารดาบอกว่าไม่อยากชมให้เหลิง แต่พอออกนอกบ้านละขี้โม้สุด ๆ ว่ามีลูกชายเก่งอย่างโน้นเก่งอย่างนี้

“หิวแล้วเฮีย” พายุไม่ตอบแต่บอกว่าหิวข้าวแทน

“ยกออกไปกินกันข้างนอก หนูมิก็คงหิวแล้ว” พายุไม่รีรอรีบยกกับข้าวกับปลาออกไปนั่งรับประทานหน้าทีวี ในขณะที่มิรินกำลังเล่นอยู่กับเจ้ามูมู่ มันเกลือกกลิ้งให้น้องดึงขนเล่นตามประสา มิรินดึงหูมันบ้าง ดึงหน้ามันเล่นบ้าง เจ้ามูมู่ก็เลียมือเลียหน้าน้อง ก่อนที่มิรินจะหัวเราะคิกคักอย่างมีความสุข

“นอนให้เรียบร้อยเจ้ามูมู่” อัสนีสั่งเจ้าสุนัขแสนรู้เสียงเข้ม มันนอนหมอบด้วยท่าทีเรียบร้อย รู้ดีว่ายังไม่ถึงเวลากินของมัน

อัสนีเลี้ยงเจ้ามูมู่ให้เป็นสุนัขที่มีระเบียบวินัย ถ้ายังไม่ถึงเวลา ถึงมีอาหารอร่อยแค่ไหนวางอยู่ตรงหน้า มันก็ไม่กล้ากิน เพราะถ้ามันไม่เชื่อฟังจะโดนดุ อัสนีไม่ตีหรือดุสุนัขพร่ำเพรื่อ จะตีหรือดุมันเฉพาะเวลาที่มันทำผิดเท่านั้น ซึ่งเขาก็ไม่เคยตีมันจริง ๆ เลยสักครั้งแค่ยกไม้มันก็กลัวหัวหดแล้ว

เขาฝึกเรื่องการกิน การขับถ่ายและมารยาทอีกหลายอย่างให้มัน ป้องกันการโดนวางยางเบื่อ ถ้ามันกินอะไรพร่ำเพรื่อจากคนแปลกหน้าไม่ใช่จากคนในบ้าน มันอาจจะเป็นศพได้ในสักวันหากไม่ฝึกวินัยในส่วนตรงนี้

อัสนีพามิรินไปล้างมือก่อนจะพามานั่งบนตักเพื่อป้อนข้าว ภาพนั้นเป็นภาพที่พายุและทุกคนในครอบครัวเห็นจนชินตา

“เฮียนี่เลี้ยงต้อยของจริง” พายุพูดขึ้น แต่อัสนีไม่ได้โต้ตอบเรื่องนั้น หันไปดูจอทีวีแทน

“หนังอะไรของแกวะไอ้พัน ฆ่ากันเลือดสาด เปลี่ยนไปดูการ์ตูนภาษาอังกฤษดีกว่า” อัสนีหันไปดุน้อง

“อะไรของเฮีย” พายุเกาหัวไปมา

“เดี๋ยวหนูมิโตขึ้นมาจะก้าวร้าว ให้ดูหนังฆ่ากันเลือดสาดแบบนี้ไม่ได้” อัสนีทำเสียงดุใส่

“การ์ตูนก็การ์ตูน” พายุบ่นเบา ๆ เพราะเชื่อฟังอัสนีและโยธินมาตั้งแต่เด็ก จึงรีบจัดการเปลี่ยนไปดูการ์ตูนในทันทีแม้จะอยากดูหนังซอมบี้มากกว่า

อัสนีอยากปลูกฝังภาษาอังกฤษให้มิริน นอกจากดูการ์ตูนแล้ว เขายังซื้อหนังสือการ์ตูนภาษาอังกฤษมาอ่านให้มิรินฟังทุกวัน

“หม่ำ ๆ” มิรินร้องบอก ทำให้อัสนีต้องตักข้าวไข่เจียวหมูสับป้อนน้องในทันที เขาคอยเช็ดปากให้น้องสลับกับการกินข้าวไปพร้อม ๆ กัน มิรินกินจุ ไม่เรื่องมากกับอาหารการกิน ยิ่งถ้ามีเมนูโปรด จะกินจนหมดจานเลยทีเดียว

อัสนีสั่งให้พายุเก็บจานชามไปล้างหลังรับประทานอาหารเสร็จ ลูกชายบ้านนี้ไม่ขี้เกียจ งานบ้านงานเรือน ซักผ้ารีดผ้าหรือล้างจานทำได้หมด ไม่เคยเกี่ยงว่าเป็นงานของผู้หญิง พวกผู้ใหญ่มักปลูกฝังให้ลูก ๆ ทำอะไรเองตั้งแต่เด็ก

“เจ้ามูมู่มากินข้าวมา” อัสนีเรียกเจ้ามูมู่ที่นอนรออย่างสงบอยู่อีกด้านหนึ่ง มันเดินมาที่จานของมัน อัสนียกมือขึ้นแบมันก็วางเท้าซ้ายสลับกับเท้าขวาบนมือของอัสนี ก่อนกินข้าวทุกครั้งมันต้องยกมือขึ้นให้เขาจับก่อน และมันจะไม่กินหากไม่สั่งให้กิน ให้รอก็นอนรอนั่งรออยู่แบบนั้นไม่ขัดคำสั่ง

“ดมก่อนว่าหอมขนาดไหน วันนี้มีไข่เจียวให้แกเป็นพิเศษด้วยนะ” อัสนียกอาหารให้มันดม มันทำจมูกฟุดฟิดสีหน้าดูมีความสุขที่ได้กินของอร่อยเพิ่ม

“กินให้เกลี้ยงนะ ไม่งั้นวันหลังไม่ทำให้กินแล้ว” อัสนีบอกมันทุกครั้งที่เริ่มให้มันกินข้าว เจ้ามูมู่กินอย่างเรียบร้อยและสุภาพ มันไม่เคยกินมูมมามหรือตะกละ อัสนีฝึกให้มันมีมารยาทตั้งแต่มาอยู่ด้วยกัน

“เจ้ามูมู่นี่กินข้าวเรียบร้อยมาก เขาว่าหมาแบบนี้อายุยืน” โยธินพูดกับน้อง

“จริงเหรอเฮีย” พายุเอ่ยถาม

“เคยได้ยินว่าสุนัขตัวไหนถ้ากินข้าวไม่หกเลอะเทอะ กินข้าวเรียบร้อยแบบนี้จะอายุยืน ตัวไหนตะกละกินจุ หกเพ่นพ่านไปหมดอายุไม่ค่อยยืน”

“ผมเพิ่งรู้นะนี่”

“แต่ผู้ใหญ่พูดมาอีกทีนะ เฮียเองก็ฟังเขามาเหมือนกัน จริงเท็จประการใดไม่รู้หรอกนะ” สามหนุ่มวัยต่างกันมองเจ้ามูมู่ไม่วางตา

อัสนีฝึกหลายเรื่อง สถานที่ตรงไหนถ้าไม่ให้เข้า ถึงแม้ว่าเจ้ามูมู่จะเดินตามมา อัสนีก็จะอุ้มมันออกไปนั่งรอด้านนอก ทำแบบนี้ซ้ำ ๆ แรก ๆ มันก็เดินตามไม่หยุด แต่พอหลัง ๆ มันจะนั่งรออย่างมีมารยาทตามที่สั่ง

เจ้ามูมู่มันมีนิสัยอีกอย่างที่ถูกฝึกตั้งแต่เด็กคือมันจะไม่กินของจากคนแปลกหน้า แม้แต่ของที่เจ้านายวางทิ้งเอาไว้ จะเป็นขนมหรืออะไรก็ตาม ถ้าไม่สั่งมันจะไม่กินเด็ดขาด แรก ๆ มันเคยแอบกินก็จะโดนทำโทษ พอครั้งหลัง ๆ มันเลยไม่กล้ากินอีกหากไม่ได้รับอนุญาต อัสนีทดสอบโดยการปล่อยมันไว้กับของกินแสนอร่อยที่มันชอบ โดยเฉพาะไก่ทอด เขาก็แอบไปหลบอยู่อีกด้านไม่ให้มันเห็น มันก็นั่งเฝ้าน้ำลายไหลอยู่ตรงนั้น จนเขาวางใจว่ามันจะไม่กินอะไรที่เขาไม่สั่งอีก