ตอนที่3 หลิวหลี

642 คำ

แม้ยามเช้ามาเยือนอยู่เป็นนานแล้วแต่หลิวหลียังคนนอนทอดกายอยู่บนเตียงใหญ่อย่างไร้ซึ่งเรี่ยวแรง ถึงแม้ว่าจูหยวนจางจะลุกออกไปจากเตียงแล้ว แต่หลิวหลียังคงนอนอยู่อย่างนั้น นางยังเจ็บปวดเนื้อตัวอยู่ไม่น้อย แต่นั่นไม่ใช่ประเด็น หญิงสาวกำลังครุ่นคิดถึงพฤติกรรมของจูหยวนจางที่ปฏิบัติต่อนางเมื่อคืนเข้าหอ นางรู้อยู่แก่ใจบ้างแล้วกับกิริยาแข็งกระด้างของเขา เท่าที่นางรู้มา เขาเป็นบุรุษที่ทั้งเย็นชา ทั้งยังไม่เคยโอนอ่อนผ่อนปรนไม่ว่ากับใคร แต่ไม่นึกว่าเขาจะทำกับนางคล้ายกับประชดประชันถึงเพียงนี้ นอกจากเขาจะมีนิสัยแข็งกระด้างแล้วเขายังไม่คิดจะถนอมบุบผาอีกด้วย ก่อนที่นางจะตัดสินใจทำทุกอย่างทุกวิถีทางเพื่อที่จะได้แต่งงานกับเขา นางได้เพียรพยายามสืบประวัติของเขามาแล้วอย่างละเอียดถี่ถ้วน เขายังไม่เคยมีคนรัก ทั้งยังไม่เคยเกี้ยวพาราสีสตรีนางใด ไม่เคยมีใจให้ใคร ไม่มีนิสัยเจ้าชู้เจ้าสำราญแต่อย่างใด นางสืบจนมั่นใจอยู่หลายส่วนว่า ถ้านางได้เป็นภรรยาของเขา นางย่อมไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับบุรุษหลายภรรยา ไม่ต้องกังวลในเรื่องการมีหลายอนุของสามีอย่างเขา หลิวหลีรังเกียจเหลือเกินกับการที่บุรุษมีหลายภรรยา บิดาของนาง เมื่อมีมารดาของนางเป็นภรรยาเอกอยู่แล้ว ยังคงพาอนุเข้าบ้านจนมารดาของนางต้องร้องห่มร้องไห้ปวดใจอยู่ตลอดเวลา ใช่ว่าบิดาของนางจะไม่มีอำนาจใดๆ เขามีอำนาจอยู่ในมือเต็มเปี่ยมมากมายอยู่แล้ว มิได้ต้องมีอนุภรรยาเพื่อขยายอำนาจแต่อย่างใด สังเกตได้จากอนุภรรยาแต่ละนาง พิศมองอย่างไรก็มีดีแค่อุ่นเตียงเพียงเท่านั้น บิดาของนางช่างเป็นบุรุษที่เจ้าชู้เจ้าสำราญยิ่งนัก นางไม่ต้องการตรอมตรมดังเช่นมารดาของนาง เมื่อนางบังเอิญได้พบเจอกับจูหยวนจางในคราแรก นางเพียงนึกถูกชะตากับเขาเท่านั้น และต่อมานางได้บังเอิญพบเจอกับเขาอีกหลายครา ตามงานเลี้ยง งานพิธีต่างๆของทางวังหลวง เขาเป็นรองแม่ทัพภาคตั้งแต่ยังหนุ่ม นางเพียงแอบมองเขาอยู่ไกลๆ เห็นกิริยาต่างๆของเขา ขณะที่เขาอยู่กับกลุ่มทหารของเขา นางได้เห็นเขายิ้ม ยิ้มของเขาช่างตราตรึงสายตาของนาง ด้วยอำนาจของนาง มันจึงไม่ใช่เรื่องยากที่นางอยากจะสืบประวัติของเขา ประวัติของเขาช่างตรงใจของนาง นางจึงทำทุกอย่างเพื่อจะได้แต่งงานกับเขา ก่อนที่เขาจะตกไปเป็นสามีของสตรีอื่น นางสืบรู้ว่าเขาเป็นที่หมายปองของบรรดาสตรีอยู่ไม่น้อย จนในที่สุด นางก็ได้สมรสพระราชทานให้แต่งงานกับเขา เขาย่อมปฏิเสธสมรสพระราชทานไม่ได้อยู่แล้ว การแต่งงานจึงเกิดขึ้น แต่ เมื่อคืน คืนเข้าหอเมื่อคืน เขาทำนางแปลกใจยิ่งนัก เขาช่างร้ายกาจกว่าที่นางคิด ร้ายกาจจริงๆ "ฮูหยิน นายท่านกลับมาแล้วเจ้าค่ะ" สาวใช้นางหนึ่งรีบวิ่งมาบอกกล่าวแก่หลิวหลีตามหน้าที่ของตนที่ได้รับมอบหมาย หญิงสาวที่นั่งรอจูหยวนจางอยู่นานจึงรีบลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ประตูห้องเพื่อเมียงมองตามทางเดินเข้าเรือนพลางกล่าวแก่สาวใช้ "ขอบใจมาก เจ้าไปนอนเสียเถิด" "เจ้าค่ะ" สาวใช้กล่าวรับอย่างไม่รีรอก่อนรีบเดินจากไป หลิวหลีนั่งรอจูหยวนจางกลับมาจากทำงานจนดึกดื่น แม้จะง่วงงุนอยู่บ้าง แต่นางยังอยากจะรอเขา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่

สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป

App Store Google Play

Facebookexpand_more