ตอนที่ 5
1235 คำ
"ญาดาาา" จัสมินเรียกญาดาหลังจากเห็นเพื่อนสาวกำลังเดินหาบางอย่างอยู่
"แกหาอะไร"
"อ่อ ป่าวๆ" ญาดาพยายามมองหาธนา เพราะว่าเธอจำได้ว่าโรงเรียนนานาชาติแห่งนี้เป็นโรงเรียนที่ธนาเรียนอยู่ สายตาของญาดายังคงมองไปมา จนตัสมินสงสัยว่า ญาดาแอบนัดใครไว้หรือไงกันนะ
"แกหาใครเนี้ย" จัสมินตัดสินใจถามหลังจากเห็นเพื่อนดูท่าทางเลิ่กลั่ก มองไปมา
"เห้ย ป่าวน่าา ป่ะๆ ไหนห้องแกอยู่ไหน ฉันคิดถึงแกมากเลยยย ฉันม่ายยมีเพื่อนเลยย" ญาดาพูดอย่างออดอ้อนพร้อมควงแขนของจัสมินอย่างสนิทสนม
"ไม่ต้องเลยย ไอตินก็อยู่"
"โถ่วว ตินเป็นผู้ชาย มันไม่เข้าใจฉันหรอก คิดถึงจังเลยๆๆๆ" ญาดาพูดพร้อมกับยิ้มให้จัสมิน
ระหว่างที่จัสมินพาญาดาเดินมาที่ห้องพัก ก็ถึงจังหวะคาบสอนพอดี จัสมินเลยพาเพื่อนไปนั่งรอที่ห้องพัก ซึ่งห้องพักครูกับห้องเรียนเป็นห้องติดกันมีเพียงแค่กระจกใสๆ กั้นไว้เท่านั้น นักเรียนก็สามารถมองเห็นครู ครูก็สามารถมองเห็นนักเรียนได้อย่างง่ายดาย
"แก รอตรงนี้ก่อนนะ ว่างหรือป่าว มีบินมั้ย"
"ไม่มี รอได้"
"เดี๋ยวฉันสอนห้องนี้เสร็จ ก็เสร็จแล้ว เด็กนานาชาติก็แบบนี้แหละ ไม่เน้นเรียนเน้นไปทำกิจกรรมตามความชอบไปเรื่อย" จัสมินพูดแล้วก็หลุดขำออกมา จัสมินพูดแล้วก็เลื่อนประตูกระจกเข้าไปในห้องเรียน นักเรียนเริ่มทยอยเข้ามาในห้อง ญาดานั่งมองอย่างเผลอๆ ไม่ได้สนใจอะไร และแล้วธนาก็เดินเข้ามาในห้อง ญาดายังคงไม่เห็นเพราะเธอไม่ได้มองอย่างเอาจริงเอาจัง พลางเล่นโทรศัพท์ไปด้วย
"ไอธนา มึงว่าผู้หญิงในห้องพักครูหน้าตาคุ้นๆมั้ย" กรถามขึ้น
"ไม่รู้" ธนายังไม่ทันได้มอง เอาแต่ก้มหน้าหยิบสมุด กรก็เลยไม่ได้ถามต่อ
"อ่าว...นั่งได้แล้ว ถึงคาบเรียนแล้วนะ" จัสมินเอ่ยขึ้นหลังจากมองนาฬิกาและเห็นว่า ถึงเวลาเรียนแล้ว
ญาดาเปลี่ยนมานั่งหันหน้ามาทางห้องเรียน เพราะเธอลืมตัวว่า กระจกมันใส เด็กนักเรียนสามารถมองเห็นเธอได้ แต่เธอมัวแต่ก้มดูโทรศัพท์ก็เลยไม่รู้ว่า ตอนนี้เธอกำลังเผยหน้าเข้าหากับนักเรียนอยู่
"นั้น!! มันพี่ญาดานี้" เกมส์กระซิบธนาที่กำลังก้มหาของอยู่ ไม่ยอมเงยขึ้นมาสักที ธนาได้ยินแบบนั้นก็เลยเงยหน้าขึ้นอย่างตกใจว่า ญาดามาทำอะไรที่นี่
"ธนา!!!!" เสียงจัสมินดังขึ้นเมื่อเห็นธนาไม่ได้สนใจในสิ่งที่เธอพูดอยู่
"ครับ"
"เธอทำอะไร"
"เอ่ออ...." ธนาไม่รู้จะตอบยังไง เพราะเขากำลังมองหน้าญาดาด้วยความสงสัยอยู่ แต่ตัวญาดายังไม่รู้เรื่องอะไรเลย จัสมินยืนสอนเด็กนักเรียนไปเรื่อยๆ โดยไม่ได้สนใจว่า เด็กนักเรียนของเขาให้ความสนใจกับผู้หญิงที่นั่งอยู่ห้องข้างๆมากกว่า เธอเป็นใคร เธอสวยมากเลย ญาดาแต่งด้วยชุดสีชมพูปนขาว ทำผมลอนสวยมัดหางม้า แต่งหน้าโทนหวาน ทำให้นักเรียนชายในห้องเรียนให้ความสนใจเป็นอย่างมาก
"วันนี้พอแค่นี้ เอาแล็คเซอร์มาส่งให้อาจารย์ได้แล้ว" จัสมินพูดพร้อมกับเงยหน้ามองเด็กนักเรียนที่ดูเหมือนไม่มีใครให้ความสนใจเธอเลย ทุกคนมองไปที่ผู้หญิงในห้องพักครูที่กำลังนั่งเล่นโทรศัพท์อยู่ จัสมินถึงส่ายหน้าไปมา
"นัก!!เรียน!!" จัสมินพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมกับหลุดขำออกมา
"เอาแล็คเซอร์มาส่งอาจารย์ด้วยนะคะ เอามาค่ะ"
"ครูครับ พี่ผู้หญิงคนนั้นเขาคือใครหรอครับ" เด็กนักเรียนชายคนนึงเอ่ยถามขึ้น ธนาได้ยินถึงกับหันไปมองค้อนเหมือนว่า มีคนกำลังจะมายุ่งกับคนของเขา
"เพื่อนอาจารย์เอง" จัสมินตอบพร้อมเดินกลับเข้าไปในห้องพักครู
"หึๆๆๆ ญาดา วันนี้เด็กนักเรียนไม่มีอันจะเรียน โดยเฉพาะเด็กผู้ชาย" จัสมินพูดขึ้นอย่างขำๆ
"ทำไมอ่ะ" ญาดาตอบอย่างยิ้มๆ ทั้งที่ยังเล่นโทรศัพท์อยู่
"เพราะมีสาวสวยมานั่งอยู่หน้ากระจกห้องเรียนอะสิ"
ญาดาเงยขึ้นพร้อมกับมองออกไปที่ห้องเรียนที่เพื่อนพึ่งสอนไป พบว่าทุกคนดูตื่นเต้นที่เธอมานั่งตรงนี้
"คงแบบนั้น หึๆๆ" ญาดาพูดออกมาอย่างขำๆ ธนามองญาดาด้วยความคิดถึง ตั้งแต่วันที่คุยกันที่บ้านวันนั้น ญาดาก็ไม่ได้มาเจอเขาอีกเลยเพราะ เธอมีบินหลายวันติดกันและยังบินไปที่ไกลๆอีก ทำให้ธนาคิดถึงญาดาอย่างมาก แต่เขาต้องข่มความรู้สึกนั้นเอาไว้
"จารย์ ผมเอาแล็คเซอร์มาส่ง" ธนาเดินเข้ามาในห้องพักครู พร้อมกับยื่นสมุดให้จัสมิน ญาดาได้ยินเสียงที่คุ้นเคยก็เงยหน้าขึ้นมา พบว่าเป็นธนา เธอถึงกับฉีกยิ้มออกมาอย่างดีใจและเก็บโทรศัพท์ทันที
"ธนา อาจารย์ ไม่ใช่จารย์ จะเอาชามด้วยมั้ยถ้าแบบนั้น"
"ครับๆ อาจารย์" ธนาตอบจัสมิน พลางเหลือบไปมองญาดา หญิงสาวที่กำลังเท้าคางมองหน้าอยู่อย่างไม่กระพริบตา
"อื้มมมหื้มมม ธนาเอางานมาส่งคนแรก สงสัยอาจารย์ต้องไปแก้บนสักหน่อยแล้วแหละ เจ้าธนา" จัสมินพูดปนประชดเพราะธนาไม่ค่อยจะส่งงานเท่าไร ตามก็ยาก ดื้อก็ดื้อ พูดก็ไม่ฟัง ญาดาหลุดขำออกมาหลังจากได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้น
"ญาดาแกรู้มั้ย เจ้าธนาเนี้ยดื้อมากเลยนะ แต่เขาก็เป็นขวัญใจสาวๆ ของโรงเรียนน้าา เดินไปไหนมาไหนเนี้ย สาวๆเกาะให้ตรึมไปหมด อย่างกีฬาสีไม่ต้องพูดถึง ธนาอยู่สีไหน คนเชียร์สีนั้นแทบทั้งโรงเรียน ควงคนนั้นคนนี้ให้วุ่นไปหมด แต่เสียดายเกเรไปหน่อย" จัสมินพูดแบบยิ้มๆ พร้อมส่ายหน้าไปมาขณะที่กำลังก้มหน้าตรวจงานอยู่ ธนาเบิกตากว้างเมื่อได้ยินอาจารย์ตัวเองเล่าแบบนั้นให้ญาดาฟัง ญาดาก็นั่งฟังอย่างตั้งใจว่า เจ้าเด็กนี้มันฮอตขนาดนี้เลยหรอเนี้ย
"อาจารย์ ผมไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้วนะ ผมมีคนของใจแล้ว" ธนาพูดสวนขึ้น
"อย่างนั้นหรอ" จัสมินตอบอย่างไม่เชื่อ ญาดาก็ยิ้มแล้วก็จ้องหน้าเขาไม่กระพริบตา ตั้งใจฟังอย่างมาก แต่จู่ๆก็มีเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น
ตี๊ด..... ญาดาหันไปมองโทรศัพท์พบว่า ตินโทรมา ธนาก็หันไปมาในจอโทรศัพท์เห็นขึ้นว่า Tin รูปที่ขึ้นจอก็เป็นรูปคู่ระหว่างเขากับญาดา เป็นรูปที่ญาดาใส่ชุดแอร์โฮสเตสกับผู้ชายคนนั้นใส่ชุดนักบินสุดเท่ ญาดารีบรับแล้วเดินออกไปข้างนอกอย่างรวดเร็ว
"ฮาโล ติน" นี้คือประโยคสุดท้ายที่ธนาได้ยิน แล้วญาดก็เดินออกไปข้างนอก ธนามองตามแผ่นหลังเธอไปอย่างสงสัยว่า ผู้ชายคนนั้นคือใคร
- ผู้เขียน
