"ติน แกยังส่งเด็กที่ชื่อริต้าเรียนอยู่ใช่ป่ะ" สีหน้าของญาดาจริงจัง ทำเอาตินตกใจว่า ร้อยวันพันปีไม่เคยถาม จู่ๆมาถามมันเป็นอะไรของมัน
"ส่งสิ ฉันส่งมาจะเกือบปีแล้ว ไม่ทิ้งยัยเด็กนั้นกลางคันหรอก"
"แกรู้อดีตของริต้าบ้างมั้ยว่า เป็นใคร แล้วทำไมวันนั้นถึงตัดสินใจไปอเมริกาโดยที่ไม่รู้จักใครเลย ไม่มีจุดหมายว่าจะอยู่ที่ไหนด้วย"
"ทุกครั้งที่ฉันถามเรื่องนั้น ริต้าก็ดูวิกฤตกังวล สีหน้าเครียด แล้วน้ำตาก็ไหลออกมา ฉันก็เลยไม่ถามอีก มันคงเป็นอดีตที่เลวร้ายสำหรับเธอ"
"ฉันอยากรู้เรื่องของเธอจังเลย ฉันว่ามันมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับธนา"
"ใครวะ ธนา"
"เอ่อ.... เด็กคนนึงหน่ะ ฉันชอบเขา"
"ห้ะ แกไม่เห็นเคยบอกเลย"
" ก็ยังไม่ถึงเวลา ก็มันมีเรื่องไอ้เด็กริต้านี้อยู่ ความสัมพันธ์ก็ไม่ชัดเจน"
"ชิ" ตินรู้สึกเหมือนอยู่ๆก็อกหักตั้งแต่ไม่เคยสารภาพรักออกไปกับญาดา เธอกับเด็กคนนั้นชอบกันอย่างนั้นหรอ ผมแทบไม่ต้องถาม
