รอยมลทินซาตาน EP.12 แขกที่ไม่ได้รับเชิญ
1586 คำ
“เรื่องส่วนตัวน่ะยัยแก้ม”
ภาสกรหันมาบอกน้องสาว ก่อนจะเดินตรงไปหาพินทุอรด้วยสีหน้าแข็งกร้าว วันนี้เขาจะต้องรู้ให้ได้ว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร แล้วมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งอะไรต่อกัน
“แต่อรไม่มีเรื่องอะไรที่จะคุยกับพี่กร”
พินทุอรเอ่ยแทรกขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ มันจะอะไรนักหนา วุ่นวายกับเธอซะเหลือเกิน คราวก่อนก็บอกว่าเธอเป็นคนนอก ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้าไปยุ่งวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของเขา ในเมื่อเธอเป็นคนนอก แล้วทำไมเขาจะต้องเข้ามาวุ่นวายกับคนนอกอย่างเธอด้วย
“ไม่ต้องพูดมากเลยอร ลุกขึ้นมาเดี๋ยวนี้ พี่มีเรื่องที่จะต้องคุยกับเราให้รู้เรื่อง”
“ก็อรบอกแล้วไงคะว่าไม่มีเรื่องที่จะคุยกับพี่กรแล้ว ลืมไปแล้วหรือยังไงว่าอรเป็นคนนอกสำหรับพี่กร ดังนั้นพี่กรก็ไม่เห็นที่จะมาสนใจคนนอกอย่างอรเลยไม่ใช่หรือคะ”
พินทุอรแหวขึ้น ก่อนจะขยับตัวเลื่อนเก้าอี้ จากนั้นก็รีบลุกเดินหนีออกไปจากโต๊ะ แต่ยังไม่ทันที่จะได้ก้าวเท้าเลยด้วยซ้ำ มือหนาก็ยื่นออกมาดึงข้อมือเล็กเอาไว้เสียก่อน
“ถ้าวันนี้เราคุยกันไม่รู้เรื่อง ก็อย่าหวังว่าเธอจะหนีไปจากพี่ได้เลยพินทุอร”
น้ำเสียงกร้าวเอ่ยขึ้น ก่อนจะออกแรงฉุดกระชากลากร่างเล็กบอบบางออกไปจากร้านอาหาร โดยที่ชายหนุ่มไม่ได้สนใจอาการตกใจของน้องสาวและคนในโต๊ะเลยแม้แต่น้อย เพราะตอนนี้เรื่องที่เขาต้องรู้มันมีมากกว่าที่จะมาสนใจความรู้สึกของใครๆ
เพียงตะวันได้แต่มองพฤติกรรมของพี่ชายและเพื่อนตาค้าง พูดอะไรไม่ออกแม้แต่คำเดียว สายตาคู่สวยจ้องมองสองร่างที่กำลังฉุดกระชากลากถูกันออกไปอย่างสับสนและงุนงงกับความสัมพันธ์ของทั้งสอง เพราะที่ผ่านมาเธอรู้เพียงแต่ว่าพี่ชายชอบปิยะดาไม่ใช่พินทุอร แต่จากเหตุการณ์วันนี้ทำให้เธอไม่แน่ใจแล้วว่าตกลงพี่ชายเธอรักใครกันแน่
“พี่กรกับอรมีปัญหาอะไรกันเหรอแก้ม”
คนที่เพิ่งหายจากอาการตกใจ หันมาถามเพื่อนอย่างต้องการคำตอบ มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันทำพี่ชายที่แสนดีของเธอถึงได้ดูน่ากลัวและโหดร้ายถึงเพียงนี้ จะมีปัญหาหรือไม่เข้าใจอะไรกันก็น่าจะพูดกันดีๆ ไม่เห็นจะต้องใช้กำลังบังคับกันเลย
“แก้มก็ไม่รู้เหมือนกันนะแก้ว แต่เมื่อสองอาทิตย์ก่อนพี่กรกับอรทะเลาะกันนิดหน่อย แต่แก้มไม่คิดว่ามันจะร้ายแรงถึงขนาดนี้”
“พี่กรของน้องแก้มหึงน้องอรหรือเปล่าครับ”
ก้องภพตั้งประเด็นขึ้นมาอย่างแปลกใจ เขาเองก็สงสัยไม่ต่างจากคนอื่นๆ เพราะการที่พี่ชายของเพียงตะวันเดินเข้ามาที่โต๊ะ ทุกอย่างก็เหมือนกับพายุลูกใหญ่ๆ ที่วิ่งเข้ากระทบชายฝั่ง จากนั้นก็หายไปเหมือนกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น แต่ที่สร้างความเสียหายในการมาของพายุลูกนี้ กลับฉุดพินทุอร สาวน้อยร่างเล็กกลับไปด้วย นี่สิ!
“เป็นไปไม่ได้หรอกค่ะพี่กลาง เพราะพี่กรกับอรไม่กินเส้นกันมานานแล้ว และเมื่ออาทิตย์ก่อนพี่กรเป็นคนบอกเองว่าอรมันเป็นคนนอก ไม่สมควรที่จะเข้ามาก้าวก่ายและวุ่นวายกับเรื่องส่วนตัวของพี่กร ที่สำคัญไปกว่านั้นก็คืออรเป็นเพื่อนของแก้ม ก็เหมือนกับน้องสาวของพี่
กร เวลาพี่กรพูดหรือเตือนอะไรอรก็สมควรที่จะฟัง จากนั้นพี่กรกับอรก็ทะเลาะกันเลยค่ะ”
เพียงตะวันเล่าเรื่องให้คนในโต๊ะฟังอย่างละเอียด ไม่ใช่แค่คนอื่นหรอกที่สงสัย เพราะเธอเองก็สงสัยเหมือนกันว่าเกิดอะไรกับพี่ชายและเพื่อน จู่ๆ ก็ทะเลาะกันจนเกือบจะฆ่ากันตาย แต่คนที่อาการน่าจะรุนแรงและหนักที่สุดก็คงหนีไม่พ้นพี่ชายของเธอ
“ก็ไม่แน่นะน้องแก้ม เพราะอาการของพี่กรเหมือนกับคนกำลังหึงเลย”
“ไม่น่าจะเป็นไปได้หรอกค่ะพี่กลาง เพราะพี่กรชอบแก้ว”
เพียงตะวันบอกความจริงออกมาในที่สุด จากนั้นก็หันไปมองปิยะดาอย่างขบขัน ยิ่งเห็นอาการตกใจและยกมือขึ้นมาป้องปากตัวเอง ให้ตายสิ! เธอไม่อยากจะเชื่อเลยว่ายัยเพื่อนจอมเฉยชาและความรู้สึกช้าคนนี้จะไม่รู้ว่าพี่ชายเธอแอบรักมาถึงสองปี
“ตกใจเหรอแก้ว”
“กะ...ก็ตกใจน่ะสิ แก้วไม่คิดว่าพี่กรจะคิดกับแก้วแบบนี้นิ เพราะที่ผ่านมาแก้วรักพี่กรเหมือนพี่ชายคนหนึ่งเท่านั้น เวลาแก้วขึ้นไปเที่ยวที่รีสอร์ททีไร แก้วก็วิ่งไปกอดพี่กรทุกที แต่พี่กรกลับรักแก้วเกินน้องสาวแบบนี้ เจอหน้าพี่กรแล้วแก้วจะทำหน้ายังไงล่ะแก้ม”
ปิยะดาบอกเพื่อนอย่างกังวล เธอไม่เคยรู้เลยว่าพี่ชายของเพียงตะวันจะรักเธอ เพราะที่ผ่านมาเธอก็เห็นเขาดูแลและบอกว่ารักเธอเหมือนน้องสาว มีอะไรก็ปรึกษาเขาได้ แต่ทำไมเรื่องมันถึงกลายมาเป็นแบบนี้ได้ เห็นทีเธอคงจะต้องห่างๆ ภาสกรบ้างแล้ว ไม่อย่างนั้นเรื่องคงจะวุ่นวายไปมากกว่านี้
“แก้มว่าแก้วสบายใจได้แล้ว ตอนนี้พี่กรอาจจะต้องสู้รบกับอรไปอีกนาน”
“ตกลงพี่กรกับอรมีปัญหาอะไรกัน”
“เชื่อพี่สิว่าพี่กรกำลังหึงน้องอรแน่นอน”
“เล็กเห็นด้วยเลยนะ เพราะดูจากท่าทางของพี่กรแล้ว เล็กว่าพี่กรต้องรักอรแน่นอน เพียงแต่พี่กรไม่รู้ใจตัวเองเท่านั้น”
แก้วกัลยาบอกเพียงตะวันและปิยะดาด้วยสีหน้าอมยิ้ม เป็นใครก็ดูออกว่าพี่ชายของเพียงตะวันคิดอย่างไรกับพินทุอร ว่าแต่จะรู้หรือเปล่าก็เท่านั้น แต่จากที่เธอสังเกตก็รู้แล้วว่าชายหนุ่มยังไม่รู้ใจตัวเองแน่นอน
“จะหึงได้ยังไงกันเล็ก ในเมื่ออรไม่เคยคบผู้ชายที่ไหนเลยนะ พวกเราเพิ่งจะสิบแปดเองนะ”
“สิบแปดก็มีแฟนได้ ไม่เห็นแปลก”
“แต่สำหรับกลุ่มของเราแปลกค่ะ เพราะพวกเราสัญญากันว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะเรียนจบปริญญาตรีกันหรือไม่ก็ต้องทำงานกันก่อนถึงจะมีแฟน” ปิยะดาหันมาอธิบายให้แก้วกัลยาฟัง
“มีอย่างนี้ด้วยเหรอ?”
ก้องภพเอ่ยขึ้น เขาไม่อยากเชื่อเลยว่าสามสาวจะตั้งกฎเอาไว้แบบนี้ แต่ก็ดีเหมือนกัน อย่างน้อยเขาก็รู้ว่าสาวน้อยใจดวงใจของเขายังไม่หนุ่มใดมาสนใจ จากนี้ไปเขานี่แหละที่จะเป็นหนึ่งในดวงใจของเธอ และจะพยายามทำให้เพียงตะวันยอมตกลงคบกับเขาให้ได้
“ค่ะ” เพียงตะวันพยักหน้าตอบ
“เราไปช่วยอรกันดีไหมแก้ม ขืนปล่อยเอาไว้แบบนี้มีหวังพี่กรกับอรได้ตีกันตาย แก้มก็รู้ๆ อยู่ว่าอรเคยยอมลงให้พี่กรเมื่อไหร่ เห็นตัวเล็กๆ แบบนั้นก็เถอะ แต่เวลาอรโกรธมันน่ากลัวไม่ใช่น้อยเลยนะ”
“งั้นเราตามไปช่วยอรกันดีกว่า” เพียงตะวันพยักหน้าก่อนจะหันมามองก้องภพกับแก้วกัลยา จากนั้นก็หันกลับมามองปิยะดาอีกครั้ง “แก้มกับแก้วคงต้องขอตัวก่อนนะคะพี่กร เล็ก” พูดจบร่างระหงก็รีบลุกจากโต๊ะเดินตามพี่ชายและเพื่อนไปอีกคน
“แก้วก็ขอตัวเหมือนกันนะคะพี่กลาง หนูเล็ก”
“งั้นเจอกันที่บ้านนะแก้ว” แก้วกัลยาส่งยิ้มให้ปิยะดา
“ให้พี่ไปด้วยไหมน้องแก้ว”
ก้องภพเอ่ยขึ้นด้วยความเป็นห่วง เขาเองก็อยากจะไปดูเหมือนกันว่าพี่ชายของเพียงตะวันจะจัดการเคลียร์ปัญหากับพินทุอรได้หรือเปล่า ที่สำคัญเขาอยากรู้ว่านิสัยของว่าที่พี่ภรรยาในอนาคตจะร้ายกาจสักแค่ไหน เผื่อวันหนึ่งเขาจะต้องเผชิญหน้ากัน จะได้หาทางแก้ปัญหาได้
“ไม่เป็นไรหรอกค่ะพี่กร เดี๋ยวแก้วกับแก้มไปจัดการกันเองดีกว่า”
“อย่างนั้นก็ได้”
“แก้วขอตัวก่อนนะคะ”
ปิยะดาเอ่ยลาก้องภพกับแก้วกัลยา ก่อนจะรีบลุกเดินตามเพียงตะวันไป ไม่รู้ว่าตอนนี้ภาสกรจะพาพินทุอรไปถึงไหนแล้ว เฮ้อ! ยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัว โชคดีเหลือเกินที่เธอไม่ได้คิดอะไรกับพี่ชายของเพียงตะวัน ไม่อย่างนั้นมีหวังเธอต้องมีปัญหากับพินทุอรแน่
อีกอย่างเธอก็รู้มานานแล้วว่าพินทุอรชอบภาสกร แต่ที่ทำเป็นไม่ใส่ใจ หาเรื่องทะเลาะกับภาสกรมาตลอด ก็เพราะอยากปิดบังความรู้สึกของตัวเองเท่านั้น
////////////
...โปรดติดตามตอนต่อไป...
- ผู้เขียน
