เหมยลี่วิ่งวุ่นอยู่กับการจัดตกแต่งกิจการร้านค้าของตนเองอย่างขะมักเขม้นโดยที่ข้างกายของหญิงสาวได้มีบุรุษสูงศักดิ์อย่างเกาเจี้ยนหานคอยอยู่เคียงข้างเสมอไม่ว่านางจะหยิบจับทำสิ่งใดเขาก็จะคอยช่วยเหลือไม่ขาดตก เหมยลี่แค่เพียงชี้นิ้วสั่งการ และเป็นผู้ออกแนวคิดในการจัดตกแต่งร้าน ที่มีรูปลักษณ์แตกต่างจากร้านค้าทั่วไปในยุคสมัยนี้โดยสิ้นเชิง
"ยังขาดของบางอย่าง คงต้องกลับไปเอาเสียแล้ว" เหมยลี่ครุ่นคิดไปถึงอุปกรณ์ที่ยังขาดเหลือ ซึ่งนางจะต้องไปนำมันมาจากโลกของนาง หญิงสาวได้แต่จดบันทึกสิ่งของเหล่านั้นเอาไว้ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาย้อนกลับไปกลับมา เพราะในการย้อนเวลาแต่ละครั้งนั้น นางไม่รู้ว่าตนเองสลบไสลไปนานเพียงไร นางไม่อยากที่จะเสียเวลา เหล่านี้ไปโดยเปล่าประโยชน์
"ครั้งนี้ข้าจะไปกับเจ้าด้วย" เกาเจี้ยนหานไม่ ต้องการให้เกิดข้อผิดพลาด หากนางกลับไปแล้ว ไม่ได้กลับมาอีก อย่างน้อยๆ เขาก็ไปกับนางด้วย ขอเพีย
