“กรี๊ด!”
หญิงสาวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อโจเซฟดันแกนกายเข้าในรูสวาทของเธอแรง ๆ ร่างบางสั่นเกร็งพยายามดีดดิ้น ความเจ็บปวดเกิดขึ้นใจกลางความสาวของมัดไหมทันที
ปึก! ปึก! ปึก!
“กรี๊ด!!!”
ร่างกายของเธอเจ็บปวดราวกับร่างจะแตกเป็นเสี่ยง ๆ เมื่อเขาพยายามกระแทกกระทั้นแกนกายเข้ามา เธอพยายามดิ้นรน แต่โจเซฟกลับจับเอวคอดของเธอเอาไว้แน่น
ปึก! ปึก! ปึก!
“กรี๊ด!” เธอกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดอีกครั้ง เขากลับไม่สนใจเสียงของเธอ พยายามที่จะดันแกนกายเข้าไปในรูสวาทของเธอให้ได้
ปึก! ปึก! ปึก!
“ยะ... อย่า ฮึก! พะ... พอได้แล้ว.. ฮือ ๆ” เธอเอ่ยคำอ้อนวอนทั้งน้ำตา พยายามอ้อนวอนเขา แต่โจเซฟกลับไม่สนใจคำวิงวอนนั้น เขากางขาเธอกว้างกว่าเดิม แล้วกระแทกกระทั้นเข้าไป
“กรี๊ดดด!!”
“บ้าจริง!” เขาสบถออกมาด้วยความหงุดหงิด พยายามดันเข้าไปเท่าไหร่มันก็ไม่เข้าสักที เขากางขาเธอออกกว้าง ๆ เเล้วกระแทกเข้าไปแรง ๆ
“กรี๊ดดด!! ฮึก! ฮือ ๆ”
“อ๊าา”
โจเซฟคำรามเสียงดังลั่น เมื่อเขาดันแกนกายผ่านเยื่อบาง ๆ เข้าไปจนสุด เขารู้สึกเหมือนเยื่อบาง ๆ มันขาด เลือดสีสดไหลรินออกจากรูสวาท ฉีกขาดเป็นทางยาว เลือดของเธอไหลรินจนเปรอะเปื้อนผ้าปูสีขาว ชายหนุ่มมองเลือดสีสดอย่างพึงพอใจ และแน่นอนเขาคือผู้ที่ได้พรหมจรรย์ของเธอ
ปึก! ปึก! ปึก!
“ฮื่อ ๆ เลว... แกมันเลว” มัดไหมเอ่ยออกมาอย่างเคียดแค้น ทั้งเจ็บทั้งแค้นกับสิ่งที่เขากระทำเลวทรามกับเธอ
“แล้วไง ด่าไปเลยเพราะกูไม่รู้สึกอะไร?” เขาเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ เอวสอบทำงานไม่หยุดหย่อน เขาจับสะโพกของเธอแน่น ๆ พร้อมกับกระแทกกระทั้นเข้าไปรัวๆ ยิ่งได้เห็นเธอเจ็บปวด อารมณ์ของเขาก็ยิ่งลุกโชน
“อ๊าาา... โคตรเสียว… ซี๊ด” โจเซฟครวญครางดังลั่น เมื่อภายในกายสาวของเธอมันบีบรัดรุนแรง ทำเอาเขาเสียวซ่านไปหมดทั้งกาย
ความรู้สึกแบบนี้เพิ่งเกิดขึ้นกับเขาครั้งแรก ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยผ่านการมีอะไรกับผู้หญิงมา ผู้หญิงที่ผ่านเข้ามาในชีวิตของเขามีเยอะแยะ แต่กลับไม่มีใครทำให้เขารู้สึกเสียวซ่านได้ขนาดนี้
ปึก! ปึก! ปึก!
“เจ็บ ฮึก... พอสักที...” มัดไหมร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด ได้แต่กัดริมฝีปากตัวเองเอาไว้ ความเจ็บปวดแล่นพล่านไปทั่วร่างกาย อยากจะผลักไสแต่ก็ทำไม่ได้เลย เมื่อแขนสองข้างถูกพันธนาการเอาไว้ด้วยเชือก มันรัดแน่นจนเจ็บราวกับกระดูกจะแตก
ปึก! ปึก! ปึก!
“พะ... พอสักที... ฮือ ๆ” เธอเอ่ยเสียงแหบพร่าพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินอาบแก้ม ความเจ็บปวดที่เขากระทำรุนแรงต่อเธอมันเจ็บปวดจนแทบจะทนไม่ไหว ร่างกายของเธอเกร็งหนักมากกว่าเดิม
“พะ... อื้อ...” โจเซฟโน้มใบหน้ามาดูดดุนยอดประทุมถันของเธอ เขาตวัดลิ้นดูดเลียราวกับสัตว์ป่าหิวกระหาย เเละใช้ฟันขบกัดไปตามอกอวบของหญิงสาวจนแดงเถือก มัดไหมดิ้นพล่านด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาฟันขบกัดไปตามอกอวบของเธอ
“กรี๊ดดด!! พอ... สักที ฮือ ๆ” เธอพยายามดิ้นรนเมื่อเขาใช้ฟันคมขบกัดไปตามเนื้อตัว โจเซฟใช้มือรั้งท้ายทอยของเธอ ก่อนจะบดริมฝีปากลงบนปากเรียวเล็กอวบอิ่มของหญิงสาว
“อื้อ” มัดไหมพยายามเบือนหน้าหนี เพราะรังเกียจสัมผัสที่เขากระทำต่อเธอ แต่โจเซฟกัดปากของเธอจนเลือดไหล จนทำให้มัดไหมยอมอ้าปาก
เขาสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของหญิงสาวเพื่อละเลียดชิมรสหวานจากริมฝีปากบาง มือของชายหนุ่มลูบไล้ไปทั่วร่างกายของเธอ แต่เอวสอบของเขายังคงทำงานอย่างไม่หยุดหย่อน เขาจูบเร่าร้อนรุนแรงและป่าเถื่อน เขาจูบเธออย่างจาบจ้วงอย่างเอาแต่ใจ
ปึก! ปึก! ปึก!
“ฮึก... พอสักที” เธอเอ่ยคำอ้อนวอนทันทีเมื่อเขาผละจูบออก แต่เขาไม่หยุดกระแทกกระทั้น เขาเริ่มจังหวะเอวสอบให้เร็วมากกว่าเดิม
“อ๊า...” โจเซฟเชิดหน้าครวญครางเขาจับสะโพกเธอแน่น ๆ พร้อมกับกระหน่ำความเป็นชายใส่เธอไม่หยุดหย่อน
ปึก! ปึก! ปึก!
“ได้โปรด... ฮึก! พอสักที... ฮือ ๆ” เธอพยายามดิ้นรนครั้งสุดท้ายแต่เหมือนมันจะไม่ได้ช่วยอะไร ยิ่งเธอพยายามดิ้นรนเขาก็ยิ่งรุนแรงกับเธอ เอวสอบของเขายังคงกระแทกความเป็นชายใส่เธอครั้งแล้วครั้งเล่า กลิ่นคาวเลือดคละคลุ้งจนรู้สึกอยากจะอาเจียน
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“อ๊า...” โจเซฟเชิดหน้าครวญครางตอนนี้เขาใกล้จะถึงฝั่งฝันเต็มที เขากระแทกเร็ว ๆ รัว ๆ
“อ๊า” เขากระตุกเกร็งพร้อมฟุบลงอกอวบของเธอ เขาปล่อยสายธารน้ำรักเข้าไปในตัวหญิงสาวทุกหยดหยาด
“เวรแล้วไงกูลืมใส่ถุง แต่ช่างแม่ง! เพราะยังไงมึงก็ตายอยู่ดี” เขาเอ่ยเสียงเย็นเฉียบพร้อมแกะเชือกที่มัดมือของหญิงสาวออก
มัดไหมนอนร้องไห้หายใจรวยรินมองหน้าเขา แม้เขาจะแกะพันธนาการออกแล้ว เธอไม่มีเรี่ยวแรงจะดิ้นรนหรือลุกขึ้นด้วยซ้ำ
“อ๊ะ!! อย่าทำมัด ฮื่อ... พอได้แล้ว”
“มีสิทธิ์อะไรมาสั่งกู” โจเชฟพลิกร่างเธอนอนคว่ำพร้อมกับยกสะโพกของเธอขึ้น ร่างกายของเธอตอนนี้มันเจ็บปวดจนไม่มีเรี่ยวแรง เขาสอดแกนกายขนาดใหญ่พร้อมกับกระแทกจากทางด้านหลัง
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“พะ... พอสักที” เธอเอ่ยอ้อนวอน มันไม่มีความรู้สึกเสียวซ่านเลยสักนิด การกระทำของเขามันมีแต่ความป่าเถื่อน รุนแรง เธอใช้มือกำผู้ปูที่นอนเอาไว้แน่น เลือดผสมกับน้ำรักของเขาไหลลงมาตามเรียวขาของเธอ
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“ฮื่อ ๆ พอสักที มัดไม่ไหวแล้ว ได้โปรด ฮือ ๆ”
“อ๊า... เสียวดีจัง” เขากระแทกกระทั้นรุนแรง มือหนาจับสะโพกงอนงามพร้อมถาโถมแรงกายใส่เธอ เพิ่งรู้ว่าครั้งแรกมีดีแบบนี้นี่เอง
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
“อ๊า... ซี๊ด!!”
“พอสักที ฮือ ๆ” เธอเอ่ยเสียงสั่นปนสะอื้น ขอบตาของเธอบวมช้ำเพราะผ่านการร้องไห้มาอย่างหนัก ความเจ็บปวดที่ทำกระทำต่อเธอมันรุนแรงจนจะรับไม่ไหวอีกแล้ว
ปึก!! ปึก!! ปึก!!
อ๊า” โจเซฟกระตุกเกร็งพร้อมกับปล่อยสายธารน้ำรัก เขาถอดแกนกายออกจากรูสวาทของเธอ จากนั้นก็เดินไปหยิบปืน มัดไหมค่อย ๆ พลิกกายนอนหงาย เธอจ้องมองหน้าเขาทั้งน้ำตา และอีกไม่นานเขาคงจะมอบความตายให้แก่เธอ
“มึงตายซะเถอะ นี่คือจุดจบของคนที่คิดโกงของกู”เขาเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับหันปลายกระบอกปืนไปที่เธอ
“....” ไร้คำพูดใด ๆ เปล่งออกมาจากปากของมัดไหม ต่อให้อ้อนวอนเขาก็ไม่สนใจที่จะปล่อยเธอไป การกระทำเลวทรามที่เขากระทำต่อเธอ ย่ำยีความเป็นคนของเธอครั้งแล้วครั้งเล่า มันยิ่งกว่าตายเสียอีก เธอหมดแรงที่จะต่อสู้หรืออ้อนวอนเขาแล้ว ในเมื่อเขายัดเหยียดความตายให้กับเธอ เธอก็คงต้องรับมัน แม้จะไม่เต็มใจก็ตาม เธอหมดแรงจะสู้เขาแล้ว
“ตายซะเถอะ!! ไปรอพี่มึงในนรก เดี๋ยวกูจะส่งมันตามไป” เขาเอ่ยเสียงเหี้ยมพร้อมเหนี่ยวไกปืน
แม้จะได้พรหมจรรย์และเป็นผู้ชายคนแรก เขาก็ไม่ได้สงสารผู้หญิงตรงหน้าเลยสักนิด เขามองเธอด้วยแววตาเฉยชา เเละพร้อมจะปลิดชีพคนที่มันโกงเขา
ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้เป็นคนโกง แต่เธอคือน้องสาวของคนที่โกงของเขา ชายหนุ่มไม่เคยปล่อยให้คนทรยศมันรอด ผู้หญิงคนนี้ก็เช่นกัน เขาจะมอบความตายให้เธอไปรอพี่ชายในนรกแล้วกัน
“ตายก็ดี ที่เป็นอยู่ตอนนี้มันก็ไม่ต่างจากตาย” เธอเอ่ยอย่างแผ่วเบาพร้อมกับหลับตาลง ในเมื่อเลือกอะไรไม่ได้ เธอต้องยอมรับมัน
“ปัง!!”