"ไม่ต้องกลัว มัดอยู่ใกล้ๆเฮียไม่มีใครกล้าทำอะไรหรอก"
"เฮีย"
"ไม่ต้องกลัว ไม่มีใครกล้าทำอะไรผู้หญิงของเฮียหรอก" โจเซฟเอ่ยพร้อมกับกระชับเอวคอดร่างบางแน่นๆ พร้อมกับเดินเข้าไปในคฤหาสน์หลังงาม คฤหาสน์หลังนี้เธอเคยมาแล้วครั้งหนึ่ง ตอนที่มาส่งของ ถึงจะผ่านไปหลายวัน เธอก็ไม่เคยลืมได้เลย เหตุการณ์นั้นมันยังวนเวียนอยู่ในหัวเธอ
"มันนัดมาที่นี่เหมือนเดิมใช่ไหมลูโซ่"โจเซฟเอ่ยถามลูกน้องคนสนิท
"ครับนาย"
"ต่อไปนี้จะส่งของอะไรกัน ไปส่งที่อื่นไม่ต้องมาที่บ้าน กูไม่อยากให้มันมาวุ่นวายกับบ้านของกู ต่อไปนี้กูกับมัดไหมจะมาอยู่ที่นี่แหละ ส่วนบ้านของเธอ กูจะไปบ้างไม่ไปบ้างแล้วแต่อารมณ์"
"เฮียไหนเฮียบอกว่า จะไม่พามัดมาอยู่ที่นี่ไง พี่ภัทรขอแล้วนะว่าอยู่บ้านหลังนั้นไม่ให้พามัดมา"
"เฮียไม่สน! วันนี้จะนอนที่นี่ มัดก็ห้ามขัด มันแล้วแต่อารมณ์เฮีย ว่าเฮียอยากจะนอนที่ไหน วันนี้เฮียอยากนอนบ้านพรุ่งนี้ค่อ
