ตอนที่ 3 อาบน้ำให้แขก
1588 คำ
มาร์โก้ ชายหนุ่มตาน้ำข้าว ร่างสูงประมาณ 180 เซนติเมตร กระชากข้อมือของเมษาเดินออกจากห้องของเจ้านายตามคำสั่ง
“โอ๊ยยย! ปล่อยได้แล้ว ฉันเดินเองได้ ไม่ต้องกลัวว่าฉันจะหนีหรอกนะ ถิ่นพวกนายแท้ๆจะกลัวทำไม”
“รออยู่ตรงนี้ จะมีคนเอาชุดมาให้เธอ เตรียมตัวอาบน้ำแต่งตัวไปรับแขก”
เมษามองไปรอบๆห้องหรู ก่อนจะเอ่ยถามชายตรงหน้าที่กำลังยืนกอดอกมองเธอด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา
“ผู้ชายคนนั้นเขาชื่ออะไร”
“คนไหน”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามพร้อมกับเลิกคิ้วเล็กน้อย
“ก็ไอ้ผู้ชายที่พวกนายเรียกว่านายไง”
“คุณเดนีส ทำไม?”
“ก็แค่อยากรู้ชื่อคนที่สั่งให้พวกนายทั้งหลายจับตัวฉันมาไง พวกนายก็หน้าตาดีกันทุกคนนะ แต่ทำไมต้องทำอาชีพแบบนี้ด้วย”
“อาชีพที่ว่า เธอหมายถึงอะไร”
“ก็อาชีพลักพาตัวผู้หญิงมาบังคับให้ขายตัวไงล่ะ”
“ที่นี่ไม่เคยบังคับให้ขายตัว มีแต่คนที่สมัครใจจะทำเอง”
“แต่ฉันไม่ได้สมัครใจมาขายตัว พวกนายจับฉันมาทำไม”
“ก็คนในครอบครัวของเธออยากหนีหนี้ทำไม เธอก็ต้องรับผิดชอบหนี้ส่วนนั้นแทน”
“มันไม่ยุติธรรมสำหรับฉันเลย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพวกเขากู้ยืมเงินจากนายเดนีสจริงหรือเปล่า หรือพวกนายอาจจะหลอกให้ฉันมาขายตัวก็ได้”
“เธออยากดูหลักฐานการกู้ยืมไหมล่ะ ฉันเอาให้ดูก็ได้”
มือหนาล้วงโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋ากางเกงสแล็คสีดำก่อนจะเปิดคลิปวีดีโอและรูปภาพของนายราอูลและนางเคียร่าให้เมษาดู สิ่งที่เธอได้เห็นเป็นอย่างที่เขาพูด พ่อแม่ของสามีเธอได้กู้เงินจากนายเดนีสจริงๆอย่างที่คนพวกนี้กล่าวอ้าง
(ติ๊งต่อง)
เสียงคนกดกริ่งจากด้านนอก มาร์โก้ยื่นมือไปเปิดประตูทันที
(แอ๊ดดด)
“คุณมาร์โก้ ชุดที่สั่งได้แล้วค่ะ”
แหม่มสาวสวยผมสีทองสั้นปะบ่า ผิวสีน้ำผึ้งหุ่นเหมือนนางแบบอายุประมาณสามสิบต้นๆนำถุงกระดาษส่งให้มาร์โก้
“อืม เธอออกไปได้แล้ว”
หญิงสาวพยักหน้าแล้วเดินออกไปทันที
“ไปอาบน้ำเปลี่ยนชุด ฉันจะพาเธอไปทำงาน”
มาร์โก้ยื่นถุงกระดาษให้เมษา มือบางหยิบชุดออกมาดู
“ชุดอะไร ทำไมมันโป๊แบบนี้”
“อย่าถามมาก รีบไปอาบน้ำแต่งตัวแต่งหน้า เครื่องสำอางวางอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง”
“เออๆ ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วย”
เมษารีบเดินเข้าห้องอาบน้ำทันที
“โธ่เอ๊ย ทำไมฉันต้องมาตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ด้วยนะ ฉันจะต้องไปขายตัวให้ไอ้พวกบ้ากรามจริงเหรอวะ”
เมษากัดฟันพูดคนเดียวด้วยอารมณ์หงุดหงิดในขณะที่เธอกำลังอาบน้ำ
“ชุดบ้าอะไรวะเนี่ย แต่ใส่แล้วก็สวยดีนะ”
เมษายืนส่องกระจกมองเรือนร่างตัวเองในชุดเดรสสั้นเกาะอกสีแดงเลือดหมู ผมลอนยาวปล่อยสยาย ใบหน้าถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางแบบบางเบา
“จะส่องกระจกอีกนานไหม ฉันนั่งมองเธอจนเวียนหัวหมดแล้ว รองเท้าส้นสูงอยู่ตรงนั้น ไปใส่แล้วเดินตามฉันมา”
ร่างสูงลุกจากปลายเตียงนอนเดินไปยืนกอดอกรอหน้าประตูห้อง
“ฉันต้องทำหน้าที่อะไรบ้าง”
เมษาเอ่ยถามทันทีที่เธอสวมรองเท้าส้นสูงสีดำแบบรัดส้นเสร็จเรียบร้อยและเดินมาหยุดยืนตรงหน้ามาร์โก้
“เธอต้องไปนั่งกับแขกผู้ชายคนนี้”
มาร์โก้เปิดรูปให้เมษาดู
“สบายมาก แค่นั่งกับฝรั่งแก่ๆแค่นั้นเอง”
“ไม่ใช่แค่นั้น เธอต้องอาบน้ำให้แขก และเธอก็ต้องลงไปอาบน้ำกับเขาในอ่างด้วย”
“ห๊ะ! ให้ฉันอาบน้ำกับตาแก่เนี่ยนะ”
เมษาตกใจจนตาเบิกกว้าง
“ก็ใช่ไง ไม่ใช่แค่อาบน้ำ เธอต้องทำมากกว่านั้น”
“มากกว่านั้นคือขัดขี้ไคลให้แขกใช่ไหม”
“เธอจะบ้าหรอ เธอต้องเอากับแขก เข้าใจหรือยัง”
“!”
เมษาแทบจะเป็นลมเมื่อได้ฟังสิ่งที่มาร์โก้บอก
“เธอไม่ต้องทำท่าทางแบบนั้น และไม่ต้องคิดอะไรมาก ผัวเธอก็ตายไปแล้ว เธอจะไปซีเรียสทำไม”
“นายไม่ใช่ตัวฉัน นายก็พูดได้สิ”
“ไปได้แล้ว อย่ามัวแต่พูดมาก ทำหน้าที่ให้ดีที่สุด ตอนอยู่บนเตียงเธอเคยทำกับผัวของเธอแบบไหน เธอก็ทำกับแขกแบบนั้นล่ะ ทำถูกใจเธออาจจะตกถังข้าวสารและปลดหนี้ได้ในคืนเดียวเลยก็ได้”
“เออๆ ตกลง”
ทั้งสองเดินเข้าลิฟต์ลงไปยังชั้นใต้ดิน
“ว้าว! ทำไมมันหรูแบบนี้เนี่ย เคยเห็นแต่ในหนัง ฉันไม่คิดเลยว่าจะได้เข้ามาอยู่ในคาสิโนของจริง”
“นี่ ทำตัวให้มันเหมือนคนปกติได้ไหม หน้าตาก็สวยหุ่นก็ดูดี ทำตัวเหมือนบ้านนอกเข้าเมืองไปได้”
“ก็คนมันไม่เคยเห็นนี่”
“เดี๋ยวเธอก็ได้เห็นจนชินจนเบื่อนั่นแหละ เข้ามา”
มือหนากดรหัสผ่านหน้าห้องวีไอพีแล้วเปิดประตูให้คนด้านหลังเดินตามเข้าไป
“!”
เมษากลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เมื่อเธอมองเห็นชายวัยหกสิบต้นๆทั้งสามคนที่มองมาที่เธอ ชายสองคนมีสาวสวยคอยนัวเนียนั่งตัก และมีชายคนที่เธอดูรูปในมือถือของมาร์โก้นั่งโซฟาคนเดียว เขามองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้าราวกับจะกลืนกินให้ได้
“คุณโดวี่ครับ คุณเดนีสให้ผมพาเด็กใหม่มาบริการคุณโดวี่ครับ”
มาร์โก้บอกชายฝรั่งสูงวัยสีผมดอกเลา
“สวย สวยมาก มานั่งข้างๆฉันสิ”
ชายสูงวัยเรียกเมษา เธอค่อยๆก้าวขาเดินไปนั่งห่างๆชายคนดังกล่าวก่อนที่มาร์โก้จะเดินออกจากห้องวีไอพีไป
“เธอชื่ออะไรสาวน้อย”
“ฉันชื่อเมษา คุณล่ะ”
เมษาถามกลับพร้อมกับมองหน้าชายสูงวัยด้วยสายตาเรียบเฉย
“โดวี่ ยินดีที่ได้รู้จักแม่สาวน้อย”
“ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ”
“คุณโดวี่ ผมขอตัวไปลงอ่างก่อนนะ ผมอยากอาบน้ำจะแย่อยู่แล้ว”
“ผมก็เช่นกัน คงต้องขอตัวคุณโดวี่ไปผ่อนคลายแล้วล่ะ”
ชายทั้งสองในวัยไล่เลี่ยกับนายโดวี่พูดพร้อมกับลุกขึ้นยืนโอบเอวสาวสวยเซ็กซี่
“เชิญตามสบายครับคุณชาลส์ คุณเดวิด”
ชายทั้งสองพยักหน้าตอบกลับนายโดวี่แล้วควงสาวสวยออกจากห้องวีไอพีทันที
“มานั่งใกล้ๆฉันสิ แม่สาวน้อย”
“...”
เมษายังคงนั่งนิ่งเฉยราวกับไม่ได้ยินคำพูดของอีกฝ่าย เธอเอาแต่กวาดสายตามองรอบไปห้องกว้างหรูหราที่มีแสงไฟสลัว
“แม่สาวน้อย เธอพร้อมจะปรนนิบัติฉันหรือยัง”
“ฉันต้องทำยังไง”
“มาร์โก้ไม่ได้บอกเธอเหรอ เธอคงจะยังใหม่ ประสบการณ์น้อยสินะ”
“บอก เขาบอกว่าให้ฉันทำกับคุณเหมือนตอนที่ฉันทำกับผัวของฉัน”
“เธอว่าไงนะ!”
“ทำไมต้องขึ้นเสียงด้วยเนี่ย ก็นายมาร์โก้บอกฉันว่า ตอนที่ฉันเอากับผัวบนเตียงแบบไหนก็ให้ทำกับคุณแบบนั้นไง”
“เธอมีผัวแล้วงั้นเหรอ”
“ใช่ มีผัวมีลูกแล้วด้วย”
“บ้าเอ๊ย นี่คุณเดนีสคิดจะย้อมแมวหลอกขายฉันหรอกเหรอ”
“แล้วคุณจะเอากับฉันเลยไหม ฉันจะได้แก้ผ้า”
“อย่านะ! เธอออกไปได้แล้ว ฉันไม่เอากับผู้หญิงที่มีผัวมีลูก ถึงฉันจะเคยเอากับผู้หญิงขายบริการ แต่ฉันก็ไม่เอาผู้หญิงที่มีผัว และยิ่งมีลูกแล้วฉันยิ่งไม่อยากยุ่ง ออกไปเถอะ ฉันจะไปเคลียร์กับนายมาร์โก้ พวกเขาคงจะลืมว่าฉันไม่เอาผู้หญิงที่มีลูกมีผัว”
“ค่ะ”
เมษาเปิดประตูเดินออกจากห้องวีไอพีพร้อมกับถอนหายใจอย่างโล่งอก
“หึ ทางโล่ง หนีดีกว่าโว้ย”
เมษาก้าวขาออกจากประตูลิฟท์บริเวณชั้น 1 เธอเดินออกจาโรงแรมได้ง่ายดายราวกับว่าเธอเป็นเพียงแขกคนหนึ่งที่พักในโรงแรมนี้
“ไปไหนดีวะ กลับบ้านไม่ได้แน่ๆไม่งั้นมันคงตามลากคอกลับมาอีก”
เมษาเดินบ่นไปตามทางในช่วงเวลาเที่ยวคืน
“จะไปไหน”
น้ำเสียงทุ้มเอ่ยถามมาจากด้านหลังทำให้เมษาหยุดชะงักและหันกลับมามองคนต้นเสียง
“!”
“ฉันถามว่าจะไปไหน”
น้ำเสียงแหบพร่าแต่แฝงไปด้วยความโหดเหี้ยมถามย้ำอีกครั้ง
“ก็ไปจากพวกแกไงล่ะ”
(ตุ๊บ!)
“โอ๊ยยยย! อะ...อีบ้า”
“แน่จริงตามมาให้ทันสิ ไอ้ชั่วเดนีส”
เมษาถีบเข้าที่กล่องดวงใจของเดนีสจนล้มไปนอนกลิ้งที่พื้นพร้อมกับใช้มือกุมแก่นกายด้วยความเจ็บปวด
“แน่จริงตามมาให้ทันนะ เดนีสสสส บ๊ายบาย”
--------------------------------
เมษาจะหนีพ้นหรือเปล่าน๊า พรุ่งนี้มาลงให้อ่านยาวๆค่ะ ฝากผลงานเรื่องล่าสุดด้วยนะคะ สนุกแน่นอนค่ะ😍
- ผู้เขียน
