ระหว่างทางที่ญาดานั่งแท็กซี่กลับก็พยายามติดต่อน้องสาวตลอด น้องสาวของญาดาชื่อ นาริน อายุห่างกันสองปี
ญาดาติดต่อนารินยังไงก็ติดต่อไม่ได้มือถือของนารินปิดเครื่องไปตั้งแต่ตอนนั้น ญาดากระวนกระวายอยากรู้ว่านารินอยู่ที่ไหนเพราะถ้าไม่ได้พานารินกลับไปด้วยผู้เป็นพ่อที่รออยู่บ้านจะต้องไม่พอใจและต่อว่าให้เธอ นารินเป็นเด็กอ่อนแอมาตั้งแต่เล็กทั้งพ่อและแม่เลยเป็นห่วงนารินมากกว่าคนเป็นพี่อย่างญาดาที่ไม่ค่อยเจ็บป่วยอะไรและเพราะเหตุนี้นารินเลยได้รับการเลี้ยงดูแบบประคบประหงมมาโดยตลอด แม้ว่านารินจะโตเป็นสาวแล้วแต่ด้วยความประพฤติคนเป็นพ่อเลยยังเป็นห่วงอยู่ดี
“ น้องล่ะ ”
พอเห็นญาดาเดินเข้ามาในบ้านคนเดียวสุพัฒน์ก็เอ่ยเสียงเข้ม ก่อนออกไปเขาย้ำหนักย้ำหนาแล้วว่าให้ญาดาพานารินกลับมาให้ได้แต่ลูกสาวคนนี้ของเขาก็ไม่เคยทำอะไรได้ดั่งใจ
“ เอ่อ….คือ….. ”
“ อย่าบอกนะว่าแกตามหาน้องไม่เจอ ”
สุพัฒน์ขึ้นเสียงดุทันทีที่เห็นญาดาเอาแต่อ้ำอึ้งและเพราะมัวแต่เป็นห่วงลูกอีกคนเลยไม่ได้สนใจจะไถ่ถามว่าญาดาไปเจอเรื่องอะไรมา
“ ว่าไง ฉันให้แกไปตามน้องทำไมกลับมาคนเดียวห่ะยัยดา ”
สุพัฒน์เค้นเอาคำตอบจากญาดาด้วยความร้อนใจ ตั้งแต่เล็กญาดาเป็นเด็กที่เข้มแข็งและเป็นที่พึ่งให้นารินได้ตลอดตรงกันข้ามกับคนเป็นน้องที่ดูอ่อนแอดูแลตัวเองไม่ได้ทำให้สุพัฒน์เป็นห่วงอยู่เสมอ ตั้งแต่ที่ภรรยาเสียไปสุพัฒน์ก็ทำงานหนักไม่มีแม้กระทั่งเวลาจะอยู่กับลูกปล่อยให้ลูกสาวสองคนอยู่กันตามลำพังแต่เพราะสุพัฒน์เชื่อว่าญาดาสามารถดูแลบ้านและน้องแทนเขาได้เขาเลยฝากทุกอย่างไว้ที่ลูกสาวคนโตอย่างญาดารวมถึงครั้งนี้ด้วย
ก่อนหน้านี้ระหว่างทางที่สุพัฒน์ขับรถไปส่งเจ้านายทำธุระสถานที่แห่งหนึ่งเขาบังเอิญเห็นนารินลงจากรถหรูคันหนึ่งเข้าไปในผับพร้อมผู้ชายแต่เพราะสุพัฒน์ยังอยู่ในหน้าที่จึงโทรให้ญาดาไปตามนารินกลับบ้าน ตอนนั้นสุพัฒน์เป็นกังวลมากเพราะผู้ชายที่นารินควงไปเที่ยวด้วยคราวนี้เขรู้จักเป็นอย่างดี ในสังคมไฮโซไม่มีใครที่จะไม่รู้จัก ชัชวาล หรือที่คนอื่นมักจะเรียกว่า เสี่ยชัช
เสี่ยชัช….เป็นคนมีพรรคมีพวกคนหนึ่งในสังคม เขาทำธุรกิจปล่อยเงินกู้ดอกโหดและทำธุรกิจเกี่ยวกับบ่อนพนันเถื่อน ด้วยเหตุนี้สุพัฒน์จึงเป็นห่วงนารินกลัวว่าลูกสาวจะถูกหลอกให้เสียผู้เสียคนเพราะใครๆก็รู้ว่าเสี่ยชัชมั่วผู้หญิงไปทั่ว บางคนถูกหลอกให้เข้าไปทำงานในบ่อนจนถูกหางเลขก็มี
“ คือ…...ดาเจอน้องแล้วค่ะแต่ว่า…….. ”
ญาดาไม่รู้ว่าควรจะอธิบายกับผู้เป็นพ่อยังไงดี หากบอกไปตามความจริงว่านารินหลอกให้เธอไปนั่งดื่มกับผู้ชายแปลกหน้าก่อนจะชิ่งเงินผู้ชายหนีไปคนเดียวซ้ำร้าย……เธอยังเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด ญาดาเลยไม่อยากให้นารินถูกสุพัฒน์ต่อว่าเรื่องนี้เลยไม่ได้พูดความจริง
“ คือพอดาไปถึงรินก็ออกไปกับเพื่อนแล้วค่ะ ”
ญาดาคิดไม่ออกว่าจะบอกสุพัฒน์ยังไงเลยเอาเรื่องนี้มาอ้าง
“ ออกไปกับเพื่อน แล้วทำไมแกไม่ไปตามน้องกลับจะทำอะไรหัดใช้สมองหน่อยได้ไหม ฉันไม่รู้จริงๆว่าแกจะเรียนหมอไปทำไม กับอีแค่น้องคนเดียวแกยังดูแลไม่ได้แล้วแบบนี้แกจะไปดูแลใครเขาได้ ”
สุพัฒน์ต่อว่าญาดาเสียงดังด้วยความโมโหจัด การที่เห็นลูกตัวเองไปเที่ยวกับผู้ชายไม่ดีโดยที่คนเป็นพ่ออย่างเขาไม่สามารถบอกสอนหรือห้ามอะไรได้ทำให้เขารู้สึกโกรธตัวเองสุพัฒน์เลยเอาความโกรธทั้งหมดลงที่ญาดาแทน
“ ดาขอโทษค่ะพ่อ ดาไม่ดีเอง ”
ญาดายกมือไหวผู้เป็นพ่อที่ทำตัวไม่ได้เรื่อง แม้ผู้เป็นพ่อจะลำเอียงแต่ญาดาก็ไม่เคยปริปากบ่นน้อยใจแม้สักครั้งแต่การที่สุพัฒน์ลามไปถึงวิชาชีพที่เป็นความฝันเพียงอย่างเดียวของเธอจึงทำให้ญาดารู้สึกน้อยเนื้อต่ำใจแต่ก็ทำได้แค่เก็บมันเอาไว้
“ ถ้าน้องกลับมาบอกให้น้องโทรหาพ่อทันทีนะ ”
สุพัฒน์เบาเสียงลงพูดจบเขาก็เดินไปหยิบกระเป๋าสตางค์ก่อนจะวางเงินจำนวนหนึ่งไว้ให้ญาดาเป็นค่าใช้จ่ายภายในบ้าน ความจริงเขาตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะทานอาหารมื้อเช้าพร้อมหน้าพร้อมตากันพ่อลูกก่อนที่เขาจะกลับไปทำงานแต่ในเมื่อลูกอีกคนไม่อยู่เขาก็เลยเปลี่ยนใจ
“ แล้วนี่พ่อจะออกไปไหนอีกคะพ่อพึ่งมาเองอยู่ทานข้าวก่อนสิคะพรุ่งนี้เช้าดาจะได้ทำแกงส้มให้พ่อทานไงคะ ”
นานๆทีสุพัฒน์จะกลับมาบ้านสักครั้งญาดาเลยอยากให้นอนค้างที่บ้านสักคืนแล้วเธอก็อยากทำของโปรดให้ผู้เป็นพ่อทาน ตั้งแต่ที่แม่ของเธอเสียสุพัฒน์ก็ไปเป็นคนขับรถให้เศรษฐีคนหนึ่งและต้องคอยอยู่รับใช้ที่นั่นตลอดจึงไม่ค่อยได้กลับมาบ้านส่วนนารินก็ติดเที่ยวกลับบ้านดึกทุกวันหรือบางวันก็กลับเกือบจะสว่างญาดาเลยทานข้าวคนเดียวซะส่วนใหญ่ ตอนที่เห็นสุพัฒน์กลับมาบ้านญาดาก็นึกว่าครอบครัวจะได้ทานข้าวพร้อมหน้าพร้อมตากันซะอีก
“ เอาไว้ครั้งหน้าแล้วกันวันนี้พ่อรีบ ”
“ แต่ว่า……. ”
ญาดาได้แค่เอ่ยตามหลังสุพัฒน์ที่ไม่แม้แต่จะเหลียวหลังกลับมา ตอนที่แม่ของเธอเสียญาดากำลังจะเรียนจบชั้นมอปลายพอดีแต่เพราะความขยันและตั้งใจญาดาจึงสอบได้ทุนเรียนต่อคณะแพทย์ของมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งเลยเบาแรงสุพัฒน์ไปได้เยอะสุพัฒน์เลยรับผิดชอบค่าเทอมของนารินคนเดรยวแต่ที่สุพัฒน์ต้องทำงานหนักมาจากค่ากินค่าเที่ยวของนารินมากกว่า