บทที่ 26 ขออภัย | จะมอบตัว

2002 คำ

บทที่ 26 ขออภัย | จะมอบตัว  ‘ แอ๊ด ’ มือเรียวจับลูกบิดแล้วเปิดออก จริงๆ ก็ไม่กล้าเผชิญหน้ากับเขาตรงๆ หรอก กลัวเขาจะทำร้าย แต่ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายที่ได้คุยกัน เพราะพี่ลีน่ากลับมาแล้ว “ ผมดีใจนะที่คุณยังไม่ไปไหน ” เขาโผเข้ากอดฉันทันที “ ปล่อยฉัน ” มือเรียวผลักเขาออก และเขาก็ยอมออกโดยดี พร้อมใช้สายตามองสำรวจฉัน “ ผมขอโทษ ผมไม่รู้ว่าคุณคือเด็กคนนั้น ถ้าผมรู้เร็วกว่านี้ ผมคงไม่ทำร้ายคุณ ” “ ต่อให้ฉันไม่ใช่เด็กคนนั้น คุณก็ไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายกันนะคะ ” “ ใช่ คุณพูดถูก เพราะผมคิดว่าตัวเองรักพี่สาวคุณมาก พอเห็นว่าคุณทำให้เธอตาย ผมก็โกรธ เพราะตั้งแต่แม่เสียไป ผมไม่ได้รับความรักจากใครเลย จนผมมาเจอลีน่า แต่จริงๆมันคือลมปาก ความรักที่เธอพร่ำบอกมันจอมปลอมทั้งนั้น ” “ แล้วไง ” กอด‘อก’ จ้องหน้าเขา “ ผมขอโทษ จริงๆ ผมก็เริ่มชอบคุณแล้ว ที่ผมทำไปเพราะผมหึง ” “ มันจะไม่เห็นแก่ตั

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม