บทที่ 27 ในเมื่อเป็นของกู อย่าหวังว่าพวกมึงจะได้!
พอรถแท็กซี่ที่ลีอาขึ้นไป เคลื่อนตัวออก เขาก็เรียกไอ้ทิตกับป้าจวบให้กลับมาที่บ้านทันที
“ ห้ะ ว่าไงนะครับ ”
“ จะดีเหรอคะ คุณหนู ”
พอเขาพูดจบ ทั้งสองคนแม่ลูกดูจะตกใจในสิ่งที่เขากำลังจะทำ
“ ดี รีบไปเก็บของเถอะ แล้วนี่เช็คเงินสด ไปขึ้นเงินมาเลยนะ ” เขายื่นให้ไอ้ทิต
“ ผมจะอยู่ช่วยนายเองครับ ให้แม่ไปก็พอ ”
“ ไม่ต้อง กูรู้ว่ามึงอยากช่วยกูจริงๆ แต่กูไม่อยากให้มึงเดือดร้อน ได้เงินแล้วก็พากันไปหาซื้อที่ไกลๆ อยู่กันนะ ”
“ ไม่ครับ ผมจะอยู่ช่วยนาย ”
“ ป้าแก่แล้ว ป้าก็อยากช่วยนะคะ แต่ป้าไม่อยากติดคุกตอนแก่นี่สิ คุณหนูอย่าทำเลยนะคะ เชื่อป้าสักครั้งเถอะ! ”
“ ผมจะทำครับ ผมตั้งใจไว้แล้ว และป้าก็พาไอ้ทิตไปได้แล้วตอนนี้ ผมไม่อยากลากทุกคนมาเดือดร้อน ”
“ แล้วคุณลีอาล่ะคะ? ”
“ เธอไปแล้ว ถ้าป้าเจอเธออีก ก็ฝากดูแล ถามไถ่ให้ด้วยนะ ”
“ ค่ะ ป้ารับปาก แ
