เล่ห์รัก รอยมลทิน

บทที่ 6

หญิงสาวขังตัวเองอยู่ในห้องน้ำนานจนอีกคนทนไม่ไหวทุบมันอยู่นานพร้อมคำขู่สารพัดทำให้เธอต้องตัดสินใจเปิดประตูออกมาในสภาพที่ไม่ค่อยจะน่าดูสักเท่าไหร่ มันเป็นความโง่เง่าของเธอเองที่ลืมหยิบชุดไปเปลี่ยน ตอนนี้สภาพเลยไม่ต่างจากเขาเมื่อครึ่งชั่วโมงก่อนไม่มีผิด คือทั้งตัวมีแค่เสื้อคลุมอาบน้ำคลุมร่างกายที่เปลือยเปล่าเอาไว้

           “รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้า! จะได้เข้านอน” นานนับนาทีกว่าคนที่เหมือนจะเงียบนิ่งไปจะเอ่ยขึ้นเสียงแข็ง ริ้วแพรพยักหน้ารับก่อนจะเดินไปหยิบชุดนอนตัวโปรดมากอดไว้แน่นก่อนจะหายเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง หญิงสาวใช้เวลาไม่นานก็กลับออกมาแล้วพบว่าคนที่เคยยืนมองหาตาค้างเมื่อครู่ตอนนี้กำลังนอนรอกันอยู่บนเตียง ชั่งใจไม่นานก็ตัดสินใจเดินไปทิ้งตัวลงนอนอีกฝั่ง หญิงสาวพยายามขยับให้ติดของเตียงให้มากที่สุด เพราะไม่อยากกินพื้นที่จนทำให้เขานอนไม่สบายตัว

           “พี่เกื้อ!” แต่ไม่นานเสียงหวานก็ร้องขึ้นเมื่อถูกสามีกระชากเข้าสู่อ้อมกอดทำให้เธอและเขาแนบชิดกันมากกว่าครั้งไหนๆ สัมผัสที่ใกล้ชิดทำให้เธอรับรู้ได้ถึงลมหายใจอุ่นร้อนที่มันกำลังจรดรถต้นคออยู่

           “อยู่เฉยๆถ้าไม่อยากถูกไล่ออกไปนอนนอกบ้าน!” เกื้อคุณกำชับเสียงแข็ง  ไม่ค่อยเข้าใจตัวเองเหมือนกันว่าเขากำลังทำบ้าอะไร

           รู้แค่ว่ากลิ่นกายหอมๆ ของหล่อนทำให้เขาไม่เป็นตัวของตัวเอง ยิ่งเมื่อครู่ภาพของริ้วแพรที่ออกมาจากห้องน้ำในสภาพวาบหวิวมันยิ่งชวนโมโห เพราะไม่คิดว่าตัวเองจะตาค้างกับอีแค่เผลอจินตนาการตามว่าภายใต้นั้นคือเรือนร่างเปลือยเปล่าที่เขาเดาเอาเองว่ามันคงจืดชืดสนิท

           แต่สิ่งที่เขาคิดกับสิ่งที่เขาเห็นดูเหมือนจะไปคนละทาง นั่นมันทำให้ยิ่งหงุดหงิด เพราะไม่คิดว่าตัวเองต้องมาใจสั่นกับเรื่องบ้าๆ แค่นี้

           สุดท้ายเลยดับทุกสิ่งด้วยการคว้าหล่อนเข้ามากอด ก่อนจะผล็อยหลับไปอย่างสงบ  เมื่อสูดความหอมจากผิวของอีกคนจนพอใจ

           เป็นริ้วแพรเสียเองที่หลับไม่ลงเพราะสัมผัสแนบชิดนี้กำลังเผาให้เธอตายทั้งเป็น! อ้อมกอดเกื้อคุณอบอุ่นกว่าที่คิดเอาไว้มาก มันทำให้เธอใจสั่นจนควบคุมไม่อยู่ ไม่คิดว่าเขาจะกอด ไม่รู้ด้วยว่าเขากอดทำไม หญิงสาวคิดหาคำตอบอยู่นานก่อนจะเผลอหลับตามไปในที่สุด

           อากาศช่วงเช้าหนาวเหน็บจนใครบางคนขยับตัวซุกอกกว้างอย่างลืมตัวเพื่อหาความอบอุ่น โดยหารู้เลยไม่ว่าการกระทำของตัวเองกำลังส่งผลเมื่อคนถูกกอดค่อยๆ ลืมตาขึ้น ภาพแรกที่เห็นทำเขาตกใจ

           มันคือภาพของแม่ตัวดีที่กำลังทั้งกอดทั้งก่ายเขาเอาไว้แทบทั้งตัวจนอะไรต่อมิอะไรของเธอแนบชิดร่างกายเขาไปหมด เกื้อคุณพยายามแกะมือของภรรยาออก แต่เหมือนยิ่งเขาพยายามจะทำอย่างนั้นมากเท่าไหร่   แม่ตัวดีก็เหมือนจะยิ่งเพิ่มแรงกอดกันแน่นขึ้นเท่านั้น

           “ให้มันได้อย่างนี้สิวะ!” สุดท้ายชายหนุ่มก็สบถออกมาเบาๆ ก่อนจะปล่อยเลยตามเลย ถึงเขาจะปลุกเธอตอนนี้ก็คงไม่ได้ช่วยอะไร

           จึงใช้เวลานี้มองสำรวจคนในอ้อมแขนอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก เมื่อก่อนคงเป็นเพราะมองผ่านๆ เลยไม่ทันสังเกตว่าภรรยาของตัวเองก็มีมุมน่ามองอยู่เหมือนกัน ไม่ว่าจะเป็นปากกระจับน่ารักที่ได้ลองชิมถึงได้รู้ว่ามันหอมหวานแค่ไหน จมูกที่ชิดรั้นขึ้นหน่อยๆ บ่งบอกว่าอาจเป็นคนดื้อเงียบ ไหนจะดวงตาคู่สวยที่แม้จะเศร้าแต่ก็ชวนทำให้อยากมองอยู่บ่อยๆ ทุกอย่างมันคือเสน่ห์ที่เขาเคยมองข้ามจนกระทั่งวินาทีนี้    ที่มีโอกาสให้ปล่อยให้ตัวเองสำรวจอีกฝ่ายอย่างตั้งอกตั้งใจ

           มือหนาเอื้อมไปปัดปรอยผมที่ปรกใบหน้าอ่อนหวานอยู่ออกช้าๆ เพื่อที่จะได้สำรวจโคร่งหน้าได้อย่างชัดเจนมากขึ้น ดูๆ ไปแล้วเมียของเขาก็น่ารักดี ยิ่งได้มองมันยิ่งทำให้รู้สึกว่าเธออายุเกินยี่สิบแน่หรือ

           น่ารักเหรอ…บ้าจริงไอ้เกื้อ! มึงคิดบ้าอะไรอยู่!!

           คนที่เผลอคิดอะไรบ้าๆ กับผู้หญิงที่ครั้งหนึ่งเขาเคยได้ลั่นวาจาเอาไว้ว่าจะไม่มีวันเอาเธอทำเมียถึงกลับหงุดหงิดที่คิดว่าริ้วแพรน่ารัก ยอมรับว่าตอนนี้เขาเข็ดเรื่องความรัก และยังไม่คิดจะเปิดใจรับใครเข้ามาง่ายๆ เพราะหมดสิ้นความศรัทธากับมันไปแล้ว สุดท้ายยิ่งเขาทุ่มเทกับมันมากเท่าไหร่ เมื่อถึงวันที่ต้องพาลพบกับความผิดหวังก็มีแต่เขาที่เสียใจ เสียใจที่ครั้งหนึ่งเคยเชื่อว่าตัวเองดีพอที่จะได้รับความรักจากผู้หญิงที่รักและอยากใช้ทั้งชีวิตอยู่ร่วมกันกับเธออย่างรสิกา แต่สุดท้ายสิ่งเหล่านั้นมันก็เป็นแค่ความฝัน ซ้ำยังเป็นฝันร้ายที่ยากจะลืม

เพราะฉะนั้นปล่อยให้มันได้เกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวก็เกินพอแล้ว!!

ไม่นานคนที่หลับสบายมาทั้งคืนก็ตื่นขึ้น ริ้วแพรตกใจไม่น้อยเมื่อเห็นสภาพของตัวเอง ยิ่งทำสีหน้าไม่ถูกเมื่อได้เห็นสายตาดุๆ ของอีกคนที่น่าจะตื่นก่อนนานแล้ว แต่เขากลับปล่อยให้เธอทั้งกอดทั้งก่ายแทนที่จะปลุกให้ตื่น แล้วแบบนี้จะมาทำหน้าหงุดหงิดใส่กันได้อย่างไร!

           หญิงสาวเปิดโอกาสให้สามีเข้าไปอาบน้ำก่อนโดยเธอเป็นคนจัดเตรียมชุดเอาไว้ให้เขาตามคำสั่ง ไม่นานทั้งคู่ก็เดินมายังบ้านใหญ่เพื่อร่วมรับประทานอาหารกับคุณประทีป   และคุณกันติมาที่นั่งรออยู่

           “หนูอิ๋วไม่สบายรึเปล่าลูก ทำไมหน้าตาถึงได้ดูเหนื่อยๆ แบบนั้น” คุณกันติมาเป็นคนแรกที่เอ่ยขึ้นเมื่อได้เห็นสีหน้าไม่สู้ดีของลูกสะใภ้ ความห่วงใยที่มีต่อริ้วแพรชัดเจนเสียจนใครหลายๆ คนเริ่มมองเห็นว่าควรทำตัวอย่างไรต่อหญิงสาว หากไม่อยากถูกเจ้านายดุใส่