“เดี๋ยวติดหวัดนะคะ” กระนั้นความเป็นห่วงก็ยังมีอยู่เต็มหัวใจ
“ติดก็ดี ฉันไม่ชอบเห็นเธอป่วย มันแกล้งไม่ถนัด” เกื้อคุณตอบก่อนบังคับให้อีกคนหลับตา ไม่นานทั้งเขาและเธอก็หลับไปพร้อมๆ กัน
“จะให้หนูปลุกคุณๆ ไหมคะคุณผู้หญิง” คุณกันติมาส่ายหน้าแทนคำตอบเมื่อกลับเข้ามาในห้องแล้วพบกับภาพที่ชวนทำให้ยิ้มออก
“ปล่อยให้พวกเขาพักผ่อนกันเถอะ สั่งคนข้างล่างเอาไว้ด้วยล่ะว่าอย่าขึ้นมารบกวนคุณๆ เขา” สาวใช้ยิ้มรับในคำสั่งก่อนจะเดินออกจากห้องไปตามผู้เป็นนายติดๆ โดยไม่ลืมปิดประตูไล่หลังให้เสร็จ
การได้ตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนหลับฝันดีอยู่ในอ้อมกอดของสามีคือความสุขอีกอย่างของริ้วแพร หญิงสาวได้แต่ยิ้มให้ตัวเองเมื่อรู้ดีว่าความสุขเหล่านี้มันมีแต่เธอเท่านั้นที่สัมผัสถึง ในขณะที่อีกคนนั้นไม่ได้ทำทั้งหมดนี้เพื่อรัก แต่เป็นเพราะหน้าที่ที่เขาต้องจำใจทำ
ยิ่งอยู่ที่น
