ดวงตาคมกริบตอนนี้เลือดเย็นจนน่ากลัว เขาแสยะยิ้มชั่วร้ายยามมองจ้องหล่อน “กินยาคุมซะด้วย”
หล่อนอ้าปากค้าง ไม่ทันคิดถึงเรื่องนี้เลย
“เพราะฉันสะเพร่า ลืมใส่ถุงยาง”
ใบหน้าของเขายังคงเต็มไปด้วยความเดือดดาลเหมือนเดิม ไม่สิ มันเพิ่มมากกว่าเดิมเสียอีก
“หวังว่าฉันคงไม่ติดโรคอะไรจากเธอนะ”
หล่อนแทบอยากตายไปซะเดี๋ยวนี้ กับคำดูถูกดูแคลนจากปากของผู้ชายที่ตัวเองแอบรัก
“ลัล...ไม่ใช่ผู้หญิงสำส่อน...”
หล่อนกลืนก้อนสะอื้นลงไปในลำคออย่างยากลำบาก ก่อนจะพูดขึ้นเสียงเจือสะอื้นอีกครั้ง
“และลัลก็คิดว่า...ลัลคงไม่...ท้อง...”
“แล้วหากเกิดโชคร้ายท้องขึ้นมาล่ะจะทำยังไง หรือว่าเธอจะใช้เด็กจับฉัน ลัลดา!”
กลีบปากอิ่มเม้มแน่นเป็นเส้นตรง ดวงตากลมโตฉ่ำไปด้วยหยาดน้ำแห่งความทรมาน หล่อนพยายามกลั้นเสียงสะอื้น แต่มันทำได้ยากเย็นเหลือเกิน
“ถ้า...เกิดโชคร้ายขึ้นมาจริงๆ”
เมสันยังคงจ้องหน้าหล่อนเขม็ง มองด้วยสายตาเลือดเ
