การอาบน้ำชำระร่างกายของกันต์ศิตางค์ดำเนินไปเกือบๆ หนึ่งชั่วโมงหญิงสาวก็เยื้องกรายออกมาในชุดใหม่ ปรากฏว่าชายหนุ่มไม่ได้อยู่ในห้องแล้วและถาดอาหารที่ถูกวางไว้ปลายเตียงนอนก็หายไปด้วย หญิงสาวขมวดคิ้วด้วยความสงสัยก่อนจะพาตัวเองไปแต่งตัวที่หน้าโต๊ะเครื่องแป้ง สักพักเสียงประตูก็เรียกให้เธอหันไปมอง
“เสร็จแล้วเหรอ พี่เอาแกงไปอุ่นน่ะ” ชายหนุ่มยิ้มหวานถือถาดอาหารใบเดิมเดินเข้ามา
กันต์ศิตางค์หลบตาเขาแล้วหันมาสนใจการแต่งหน้าทาแป้งของเธอ แต่ในใจเธอมันหวั่นไหวจนบอกไม่ถูกกับทุกความเอาใจใส่ที่เขามีให้ เธอรู้ว่านั่นไม่ใช่การเสแสร้ง
เพราะก่อนหน้าที่คบหากันเป็นแฟนศิลาภินก็ปฏิบัติเช่นนี้กับเธอเสมอ เขาอ่อนโยน อบอุ่น ช่างเอาใจ และร้ายกาจที่สุดอย่างไม่มีใครเทียบทานได้
“วันนี้...พี่จะพาไปเที่ยวน้ำตกนะจะได้ไม่เบื่อ...” ชายหนุ่มวางถาดอาหารไว้บ
