“อ้าวคุณ...นั่นย่าหยาเป็นอะไรทำไมมอมแมมแบบนั้น” “ฉันลงไปทำกับข้าวในครัวสิคะ ย่าหยาก็ร้องจะไปหาพ่อฉันก็เลยพาไปอยู่เสียกับพ่อเขา ทีนี้รายนั้นเมาค้างอยู่เลยปล่อยให้ลูกเล่นอะไรต่อมิอะไรก็เลยเป็นอย่างที่คุณเห็นนี่แหละค่ะ” จิตนารีเล่าให้สามีที่เพิ่งออกมาจากห้องส่วนตัวฟัง ตั้งแต่ฉัตรชฎาเสียไปสองสามีภรรยาก็ต้องแยกกันนอนคนล่ะห้องเนื่องจากคุ้มขวัญต้องมานอนกับจิตนารีตลอด ยามที่ศิลาภินไม่อยู่ “เอ่อ...เมื่อเช้าผมเข้าไปบอกเขาแล้วนะเรื่องที่เราคุยกัน” “ค่ะ...” จิตนารีพยักหน้าอย่างรู้กัน เพราะทั้งคู่ได้หารือกันอย่างเคร่งเครียดเรื่องดังกล่าวก่อนที่พ่อใหญ่ของบ้านจะนำความไปบอกกับบุตรเขย “ฉันไม่ใช่ไม่ไว้ใจธีร์เขาหรอกนะคะ แต่อยู่บ้านเดียวกันเห็นหน้ากันทุกวัน คนมันเคยรักเคยผูกพันกลัวจะทนไม่ได้เข้าสักวัน นี่แค่เห็นจีนัสอยู่กับคุณกิตติธัชยังหึงจนกินเหล้าเ