“อืม...” เสียงครางฮือในลำคอดังแผ่วเบาพร้อมๆ กับเจ้าของเสียงที่ขยับตัวเล็กน้อย เธอเริ่มได้สติขึ้นมาแล้วและค่อยๆ ลืมตาให้ปรับสภาพกับห้อง ดวงตากลมโตกะพริบถี่หันมองรอบๆ ด้วยความไม่เคยชิน ไม่มีอะไรคุ้นตา...นี่มันอะไรกัน
“...” จิตสำนึกเริ่มทำงานอย่างเต็มที่ภาพสุดท้ายก่อนจะหมดสติไหลเวียนเข้าสู่ความทรงจำ หญิงสาวดีดตัวนั่งด้วยความตื่นตระหนก
“ตื่นแล้วเหรอ...”
“พี่ธีร์...คุณ!!” เธอมองเห็นเจ้าของเสียงทุ้มนั่งหันหลังให้อยู่ตรงปลายเตียง เมื่อตัวเองทำท่าขยับพลิกตัวความรู้สึกหนักอึ้งที่ข้อเท้าข้างหนึ่งทำให้เธอต้องรีบถลกผ้าห่มดูมัน
“นี่มันอะไรกัน...คุณล่ามโซ่ฉันไว้ทำไม”
“...” ไม่มีคำตอบให้สำหรับคำถามที่ถามขึ้นด้วยความตกใจปนหวาดกลัว เขายังนั่งก้มหน้าวางข้อศอกไว้บนหน้าขาทั้งสองข้างมือใหญ่บีบกำเข้าหากันแน่นอย่างครุ่นคิด
“คุณเป็นบ้าไปแล้วเหรอ จับฉันมาทำไมที่นี่ ปล่อยฉันกลับไปเดี๋ยวนี้นะ”
“ไม่มีทาง...
