เกียร์รักเกียร์ใจ

1108 คำ

ฉันเดินมาที่ตึกวิศวะเพราะว่า พี่ธีร์ยังเรียนไม่เสร็จ เอาจริงๆมั้ย ตอนแรกก็มั่นใจแต่ตอนนี้เริ่มประหม่าล่ะ ไม่คิดว่าผู้ชายจะเยอะขนาดนี้ ตั้งแต่เดินมายังไม่เจอผู้หญิงสักคนเลย ถ้าไม่มีอันดามันมาด้วยนะ ฉันว่าฉันน่าจะตาย "แกว่า คณะนี้เหมือนโรงเรียนชายล้วนมั้ย" "ฉันก็ว่าแบบนั้นแหละ" ไม่ว่าเราสองคนจะทำอะไร จะเดินไปไหน ก็มีทุกสายตากำลังจับจ้องมาอยู่ทุกย่างก้าว เกร็งชะมัดเลยตัดสินใจนั่งลงที่เก้าอี้ริมคลอง น่าจะสงบที่สุดล่ะ จริงๆการนั่งเฉยๆ ไม่เดินไปมาคือสงบที่สุด เพราะทุกคนจะเลิกมองพวกฉันเหมือนโจรมาขโมยของสักที "น่ากลัวฉิบหาย" อันดามันพูดพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ มันก็จริงนั้นแหละ น่ากลัวมากจริงๆ . @พี่ธีร์ ปราง: ปรางนั่งรอตรงนี้นะคะ พอดีว่าตั้งแต่เดินมาก็มีคนมองตลอดทางเลย มันน่ากลัวอ่ะ ธีร์: ได้ๆ เดี๋ยวพี่จะรีบเรียนแล้วรีบไปหา ปราง: 555555555 ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ค่ะ รีบเรียนนี่มันทำยังไง กรออาจา

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม