จองแล้ว
"พี่ธีร์ อย่าวิ่งลูก" ฉันวิ่งตามลูกชายตัวกลมที่ตื่นเต้นเดินเข้ามาในบ้านขององศา เพราะว่าองศากับน้องดามีลูกด้วยกันแล้ว ฉันก็เลยกะจะมาเยี่ยมสักหน่อย ส่วนภีมก็ดูแลลูกชายฉันอีกคนชื่อ ปุณ รายนั้นก็ตื่นเต้นแต่ก็ไม่ได้วิ่งวุ่นเหมือนเจ้าธีร์นี้
"คุ๊ณณ แม่ค๊าบบ น้องอยู่ไหนน" ลูกชายฉันหยุดวิ่งแล้วหันมาถามฉันเพราะว่า มันเป็นทางแยกแล้วว่า จะขึ้นบันไดหรือจะเลี้ยวซ้าย เลี้ยวขวาดี
"อย่าวิ่ง ถ้าวิ่งแม่จะพากลับ ไม่ต้องเจอน้อง" ฉันรีบจับมือพี่ธีร์ไว้แน่นเลย เดี๋ยววิ่งอีก พอโดนดุก็ทำหน้าละห้อยเหมือนภีมไม่มีผิดเลย เรื่องเล่นหูเล่นตาเนี้ย
"ค๊าบบ" ตอบพร้อมกับทำหน้าเศร้า ฉันต้องบอกเลยว่า พี่ธีร์เนี้ยได้ DNA ของภีมมาเต็มๆเลย ส่วนน้องปุณน่าจะได้ฉันมากกว่า
"ไม่ต้องมาทำหน้าละห้อยเลย ภีม! นายก็เดินเร็วๆหน่อยสิ" ฉันหันไปดุภีมที่นั่งอุ้มน้องปุณมา
"นี่! คุณวดีครับ เห็นมั้ยว่าลูก ตัวเท่าช้าง น่าจะมาเดินรงเดินเร็วอะไร" มันก็จริงอย่างที่ภีมว่านั้นแหละ เจ้าสองตัวนี้อ้วนกลมเป็นลูกหมูเลย
"เอาเถอะน่า ไปๆๆ"
"มากันแล้วหรอออ" ฉันเดินเข้าในที่ห้องรับแขกที่องศาบอกฉันไว้ ฉันถึงกับหุบยิ้มไว้ไม่อยู่เมื่อเห็นเด็กที่น้องดาอุ้มอยู่ ตัวขาว จ้ำหม้ำ น่ารักมากเลย แต่เหมือนคนที่ตื่นเต้นกว่าฉันน่าจะเป็นพี่ธีร์ รีบสบัดมือฉันวิ่งไปหาน้องทันทีเลย
"อาดาค๊าบบ น้องชื่ออารายยค๊าบบ" พี่ธีร์เดินไปชะเง้อดูน้องที่นอนหลับอยู่ แล้วก็ถามออกไปอย่างน่ารัก ส่วนน้องปุณก็นะ เฉยมากๆ ดูไม่ตื่นเต้นเลยลูกเอ้ยย
"น้องชื่อ ปราง ครับ น้องน่ารักมั้ยยย" น้องดาถามพี่ธีร์แล้วก็อดขำถึงพฤติกรรมของของพี่ธีร์ไม่ได้
"น่ารักค๊าบบ พี่ธีร์ชอบน้องปรางค๊าบบ"
"ห๊ะ!/พี่ธีร์!!/อุ้ยยย!!! ลูกมึงโดนสารภาพรักวะ ฮ่าๆๆๆ" ฉันกับองศาถึงกับอุทานออกมาพร้อมกัน มีแต่ภีมที่เล่นอยู่นั้นแหละ ส่วนองศาก็ทำหน้าเข้มขรึมทันที หวงลูกสาวแหละ ส่วนน้องดาก็ขำออกมาเมื่อได้ยินพี่ธีร์พูดแบบนั้น
"ไอ้ภีม!! กลับไปเลยไป" องศาพูดเล่นปนจริงแหละ ก็โดนพี่ธีร์สารภาพออกไปแบบนั้น
"เอาเถอะน่า เด็กๆเขาก็แค่มองว่า น่ารักเหมือนตุ๊กตาไง คิดมากน่าองศา"
"เหอะ!! หรอ!"
"ใช่มั้ยครับพี่ธีร์ พี่ธีร์ชอบน้องเหมือนน้องเหมือนตุ๊กตาใช่มั้ย" หันไปถามลูกชายที่เอาแต่ยืนดูน้อง
"ไม่ใช่ค๊าบบ พี่ธีร์อยากแต่งงานกับน้อง" องศาเมื่อได้ยินแบบนั้นก็ยิ่งตาโตเข้าไปใหญ่ แล้วมันก็หันมาจ้องหน้าฉัน อาการพ่อหวงลูกสาวนี่มันน่ากลัวจริงๆ ฉันก็อดหุบยิ้มไม่ได้ ใครเขาก็ช่างไปสอนเจ้าธีร์กันนะ ไม่พ้นภีมแน่ๆ
"นี่! นายสอนลูกหรอ ห๊ะ!" ฉันยื่นหน้าไปกระซิบข้างหูภีมที่ยืนยิ้มอย่างภูมิใจ โดยไม่ได้สนใจเลยว่า ตอนนี้องศามันจะกินหัวพวกเรากันอยู่แล้ว
"ป่าว ฉันแค่เล่าให้ลูกฟังเฉยๆ พี่ธีร์กับน้องปุณก็ตื่นเต้นกันใหญ่เลยล่ะ" ภีมก็หันมาตอบฉันเสียงเบาๆ มันน่าจริงๆเลย สามพ่อลูกนี้ ภีมเขาดูภูมิใจมากเลยเนอะ ที่ลูกพูดแบบนี้เพราะเขาสอน
"น้องปุณไปดูน้องหน่อยสิลูก" ฉันหันไปชวนน้องปุณที่เอาแต่ยืนมอง ไม่กล้าเข้าไป
"ไม่เอาหรอกค๊าบบ พี่ธีร์บอกไว้ว่า ไม่ให้เข้าใกล้น้อง"
"อ่าว ทำไมล่ะ"
"พี่ธีร์บอกว่า เดี๋ยวน้องร้องไห้ค๊าบบบ" ฉันถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินแบบนี้ ไอ้เจ้าธีร์นี้มันเจ้าแผนการจริงๆ ถึงว่าทำไมน้องปุณไม่เข้าไปสักที
"พี่ธีร์! มาหาแม่เดี๋ยวนี้เลย น้องปุณไปดูน้องไปลูกไป น้องไม่ร้องหรอก ป่ะๆ" ฉันหันไปดุพี่ธีร์แล้วค่อยๆผลักหลังให้น้องปุณเดินเข้าไป ส่วนธีร์ก็ทำหน้าตางอนเดินคอหักมาหาฉัน เดี๋ยวกลับไปต้องดุให้เข็ดเลย ภีมเขาสอนอะไรลูกเนี้ย ฉันปล่อยลูกไว้กับภีมได้จริงๆใช่มั้ย ฉันคิดถูกหรือป่าวเนี้ย
"น้องน่ารักจังเลยครับอาดา"
"หรอครับ เหมือนตุ๊กตามั้ยย"
"เหมือนครับ ผมก็ชอบน้องครับ" ฉันนี่อายแทบมุดแผ่นดินนี้ เมื่อลูกสองคนของฉันก็คือ บอกชอบลูกสาวเขาจนหมดเลย ส่วนภีมก็ไม่เลิกภูมิใจอยู่นั้นแหละ ฉันเห็นท่าไม่ดีล่ะก็เลย รีบชวนกลับดีกว่า ก่อนที่องศาเอาง้าบหัวเราสี่คน
"อ๋าาา วันนี้ดูน้องแค่นี้แหละเนอะ ป่ะๆ กลับกันดีกว่า"
"เชิญ!"
"แหม ไอ้องศารีบไล่เลยนะ"
"ไปก่อนน้าาา น้องปราง" พี่ธีร์ยังคงไม่วายวิ่งไปบ๊ายบายน้อง จนองศาถึงกับอ่ะแฮ่มเตือนสติ ฉันถึงกับรีบดึงแขนพี่ธีร์ออกมาเลย ตอนนี้สามหนุ่มของฉันโดนองศาหมายหัวเรียบร้อยล่ะ
"แม่ค๊าบบ พี่ธีร์จองน้องเลยได้มั้ย"
"ไม่ได้! ไอ้ธีร์เดี๋ยวเถอะ!!!"
"ฉันไปก่อนนะทุกคน" ฉันรีบบ๊ายบายทุกคนแล้วผลักหลังทุกคนออกไปเลย บ้าจริงๆเลย จะไปจองลูกสาวเขาได้ยังไงกัน ลูกสาวเขาพึ่งได้กี่เดือนเอง คือก็ให้เป็นเรื่องของอนาคตไปเถอะนะคะ ความรักของเด็กๆเราไม่ควรเข้าไปจับคู่วุ่นวายให้เขา ส่วนภีมก็เดินจูงมือสองหนุ่มไปนู้นล่ะ แอบสอนอะไรกันหรือป่าวก็ไม่รู้
