เจ๊มินนี่รีบเดินตรงดิ่งมาหาหญิงสาว รินณดาเหลือบมองด้วยความแปลกใจเมื่อเห็นท่าทางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ของเจ้าของร้าน
“รินเธอโชคดีแล้วล่ะ วันนี้แขกวีไอพีของเจ๊มา คนนี้ทิปหนักนะเจ๊ขอบอก”
“เหรอคะ!”หญิงสาวตาโตเมื่อได้ยินว่าทิปหนัก
“เอาใจเขาให้ดีๆ ล่ะ แขกคนนี้หล่อโดนใจไม่ต้องทนนั่งกับอาเสี่ยพุงห้อยให้เบื่อด้วย”เจ๊มินนี่แกล้งล้อ
“หล่อไม่หล่อไม่เกี่ยวหรอกค่ะเจ๊ รินทำเพื่อเงินตัวเดียวเลยล่ะค่ะ”
“เข้าใจแล้วจ้า อย่าไปหลงรักแขกเจ๊เข้าล่ะ”เจ๊มินนี่บอกก่อเดินเลี่ยงออกไป ปล่อยให้หญิงสาวเดินไปหาแขกคนเดียว
รินณดาก้าวผ่านโต๊ะมากมายจนถึงแขกวีไอพีที่เจ๊มินนี่แนะนำ เธอหยุดยืนสูดหายใจเข้าปอดเพียงแค่เห็นไกลๆ ก็รู้ว่าเขายังไม่แก่แถมยังดูหนุ่มแน่นอยู่ด้วย รินณดารวบรวมความกล้าเดินเข้าหาเพื่อทักทาย
“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อรินนะคะวันนี้จะมานั่งเป็นเพื่อนดื่มกับคุณ”หญิงสาวบอกแล้วหย่อนกายลงนั่งเคียงข้าง
เสียงหวานทำให้ยศราช
